 |
Ten artykuł od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Słowo – elementarna część mowy[a]. Jego pisanym odpowiednikiem jest wyraz. Za pomocą słów określa się wszelkie pojęcia, np. obiekt lub klasę obiektów rzeczywistych i pojęcia abstrakcyjne. Znaczenia słów człowiek poznaje stopniowo, rozpoczynając od niemowlęctwa. Wymiana słów wiąże się z przekazywaniem emocji.
Słowo, jako zespół dźwięków będący symbolicznym oznaczeniem pojęcia, to znak języka. Wiele słów składa się na mowę. Ta sama sekwencja dźwięków może mieć różne znaczenie w różnych językach i odwrotnie, to samo pojęcie określa się w różnych językach różnymi sekwencjami dźwięków. W jednym języku ta sama sekwencja dźwięków może określać różne pojęcia (homofony), czasami dopiero z kontekstu można zrozumieć, czy mówiący powiedział jedno, czy dwa lub więcej słów.
Słowa czy język, pisany czy mówiony, zdają się nie odgrywać żadnej roli w mechanizmie myślenia. Wydaje się, że jednostkami psychicznymi, którymi posługuje się myśl, są pewne znaki oraz bardziej lub mniej jasne obrazy, które mogą być na zawołanie „odtwarzane” i łączone. […] Elementy, o których mowa, są w moim przypadku wizualne i… mięśniowe. Konwencjonalne słowa i inne znaki wymagają żmudnych poszukiwań jedynie w drugim stadium, gdy wspomniana gra asocjacji jest już w pełni wykształcona i może być przywołana na życzenie.
Benoît Mandelbrot również twierdził, że myśli obrazami. Wspominał też, że Richard Feynman nie odczuwał radości z analizowania równań, gdy nie towarzyszyła im ilustracja[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
