Rząd Hanny Suchockiej
 Polska
Premier

Hanna Suchocka

Partie

ZChN, UD, KLD, SLCh, PSL-PL, PChD, PPPP

Kadencja

od 11 lipca 1992
do 26 października 1993

Poprzedni

rząd Jana Olszewskiego

Następny

rząd Waldemara Pawlaka

Rząd Hanny SuchockiejRada Ministrów pod kierownictwem premier Hanny Suchockiej, powołana przez Sejm 11 lipca 1992 po niepowodzeniu misji utworzenia rządu przez Waldemara Pawlaka[1].

28 maja 1993 Sejm RP, na wniosek NSZZ „Solidarność”, większością jednego głosu uchwalił wotum nieufności dla rządu Hanny Suchockiej. 29 maja 1993 prezydent Lech Wałęsa w wyniku uchwalenia wotum nieufności bez jednoczesnego dokonania wyboru nowego premiera przez Sejm, skorzystał ze swoich konstytucyjnych uprawnień (na podstawie Małej Konstytucji), nie przyjął dymisji rządu Hanny Suchockiej i rozwiązał parlament[2].

Rząd Hanny Suchockiej działał bez kontroli parlamentarnej do 26 października 1993, kiedy po wyborach parlamentarnych prezydent Lech Wałęsa powołał rząd Waldemara Pawlaka (premier Suchocka złożyła dymisję na ręce prezydenta Wałęsy 18 października). Sejm II kadencji powołał Komisję Nadzwyczajną do Zbadania Działalności Rządu w okresie od 30 maja do 14 października 1993; jedną z rozpatrywanych spraw było podpisanie Konkordatu ze Stolicą Apostolską[3].

Doświadczenie związane z działalnością rządu niekontrolowanego przez Sejm zaowocowało wprowadzeniem w nowej Konstytucji skrócenia kadencji zamiast rozwiązania Izb.

Rząd Hanny Suchockiej był też ostatnim gabinetem w III RP powołanym przez Sejm, na podstawie zapisów pozostałych po Konstytucji PRL. Kolejne rządy były powoływane przez Prezydenta RP, a Sejm udzielał im jedynie wotum zaufania, zgodnie z zapisami Małej Konstytucji z 17 października 1992 (choć istniała też możliwość wyboru rządu przez Sejm, np. w drodze tzw. konstruktywnego wotum nieufności; tak wybrany rząd prezydent miał obowiązek powołać). Podobne zapisy znalazły się w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997.

Rada Ministrów Hanny Suchockiej (1992–1993)

Funkcja Imię i nazwisko Czas pełnienia funkcji
Od Do
Prezes Rady Ministrów Hanna Suchocka (UD) 1992-07-10 10 lipca 1992(dts)[4] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Henryk Goryszewski (ZChN) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Wiceprezes Rady Ministrów Paweł Łączkowski (PChD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister współpracy gospodarczej z zagranicą Andrzej Arendarski (KLD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister-członek Rady Ministrów Jan Bielecki (KLD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister gospodarki przestrzennej i budownictwa Andrzej Bratkowski 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister sprawiedliwości Zbigniew Dyka (ZChN) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-03-17 17 marca 1993(dts)[6]
Minister-członek Rady Ministrów Zbigniew Eysmont (PPPP) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister edukacji narodowej Zdobysław Flisowski 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister ochrony środowiska, zasobów naturalnych i leśnictwa Zygmunt Hortmanowicz 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej Gabriel Janowski (PSL-PL) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-04-08 8 kwietnia 1993(dts)[7][a]
Minister transportu i gospodarki morskiej Zbigniew Jaworski (ZChN) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister-członek Rady Ministrów Jerzy Kamiński (PSL-PL) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych Witold Karczewski 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister łączności Krzysztof Kilian (KLD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania Jerzy Kropiwnicki (ZChN) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister pracy i polityki socjalnej Jacek Kuroń (UD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister przekształceń własnościowych Janusz Lewandowski (KLD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister spraw wewnętrznych Andrzej Milczanowski 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister przemysłu i handlu Wacław Niewiarowski (SLCh) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister obrony narodowej Janusz Onyszkiewicz (UD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister finansów Epaminondas Osiatyński (UD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister-szef Urzędu Rady Ministrów Jan Rokita (UD) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister spraw zagranicznych Krzysztof Skubiszewski 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister zdrowia i opieki społecznej Andrzej Wojtyła (SLCh) 1992-07-11 11 lipca 1992(dts)[5] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister kultury i sztuki Jerzy Góral (ZChN) 1993-02-11 11 lutego 1993(dts)[8] 1993-10-26 26 października 1993(dts)
Minister sprawiedliwości Jan Piątkowski (ZChN) 1993-03-17 17 marca 1993(dts)[6] 1993-10-26 26 października 1993(dts)

W dniu zaprzysiężenia 11 lipca 1992

Zmiany w składzie Rady Ministrów

Uwagi

  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 lutego 1993 r. nr K.113-2-93 w sprawie powołania na stanowisko Ministra Kultury i Sztuki, Pismo Archiwum Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 24 października 2022 r., znak sprawy AP.9631.349.2022. W Archiwum Prezydenta RP nie odnaleziono postanowienia Prezydenta RP Lecha Wałęsy o odwołaniu w 1993 r. Pana Gabriela Janowskiego ze stanowiska Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej.

Przypisy

  1. Antoni Dudek: Historia polityczna Polski 1989–2012. Kraków: Znak, 2013, s. 233. ISBN 978-83-240-2130-7.
  2. Antoni Dudek: Historia polityczna Polski 1989–2012. Kraków: Znak, 2013, s. 273. ISBN 978-83-240-2130-7.
  3. Antoni Dudek: Historia polityczna Polski 1989–2012. Kraków: Znak, 2013, s. 268. ISBN 978-83-240-2130-7.
  4. M.P. z 1992 r. nr 23, poz. 167
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x M.P. z 1992 r. nr 23, poz. 168
  6. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 1993 r. nr K.113-3-93 w sprawie zmiany na stanowisku Ministra Sprawiedliwości, Pismo Archiwum Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 24 października 2022 r., znak sprawy AP.9631.349.2022.
  7. Vesselin Dimitrov, Klaus H. Goetz, Hellmut Wollmann, Governing After Communism: Institutions and Policymaking, Rowman & Littlefield 2006, s. 121–122.
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 lutego 1993 r. nr K.113-2-93 w sprawie powołania na stanowisko Ministra Kultury i Sztuki, Pismo Archiwum Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 24 października 2022 r., znak sprawy AP.9631.349.2022.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się