Ryjówka malutka
Sorex minutus[1]
Linnaeus, 1766
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

ryjówkokształtne

Rodzina

ryjówkowate

Podrodzina

ryjówki

Plemię

ryjówki

Rodzaj

ryjówka

Gatunek

ryjówka malutka

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Ryjówka malutka[3][4] (Sorex minutus) – gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych.

Opis

Jest to najmniejszy ssak żyjący w Polsce. Długość ciała 4–6,5 cm, długość ogona 3,2–4,4 cm, masa ciała 3–7 g. Posiada charakterystyczny, wydłużony ryjek z długimi włosami czuciowymi. Ubarwieniem ciała zbliżona jest do ryjówki aksamitnej. Grzbiet ciała ma brunatno-szary, brzuch żółto-szary. Między tymi barwami brak ostrej granicy – ciemniejsze ubarwienie grzbietu łagodnie przechodzi w jaśniejsze ubarwienie brzucha.

Występowanie

Występuje w większości krajów Europy, a także w Azji Północnej, aż po Chiny. W Polsce występuje na całym terytorium. Jest mniej liczna od ryjówki aksamitnej.

Biotop

Lubi przebywać w wilgotnym terenie. Typowym środowiskiem jej życia są obrzeża podmokłych lasów, wilgotne łąki, kępy krzewów na łąkach i bagnach, żywopłoty, ogródki działkowe. Można ją spotkać także w obrębie zabudowań (szczególnie w zimie).

Tryb życia

Jest aktywna zarówno w dzień, jak i w nocy. Nie potrafi kopać nor w ziemi, ale bardzo często korzysta z nor wygrzebanych przez inne zwierzęta: kreta, norniki, myszy. Żywi się głównie owadami. W zimie, co spowodowane jest trudnością zdobycia wystarczającej ilości owadów, zjada również duże ilości nasion i owoców.

Rozród

Porównanie rozmiarów ryjówek malutkiej i aksamitnej.

Gody odbywa w miesiącach kwiecieńsierpień. Ciąża trwa 19 dni[5]. Samica rodzi od 2 do 9 młodych, które do czasu osiągnięcia samodzielności przebywają w gnieździe i żywią się mlekiem matki. Dojrzałość płciową uzyskują na następny rok. Żyją bardzo krótko, bo zaledwie 1,5 roku. W ciągu swojego okresu rozrodczego samica zdąży wydać zaledwie kilka miotów.

Ochrona

W Polsce podlegała ścisłej ochronie gatunkowej[6][7]. Od 2011 r. podlega ochronie częściowej[8][9].

Zobacz też

Przypisy

  1. Sorex minutus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. R. Hutterer i inni, Sorex minutus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-08-17] (ang.).
  3. Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 73. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 318. ISBN 83-214-0637-8.
  5. Ewa. Żuchowska, Ssaki, wyd. 2, Warszawa: MUZA, 1995, ISBN 83-7079-404-1, OCLC 751420339.
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2004 nr 220 poz. 2237). [dostęp 2017-01-19].
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. 2011 nr 237 poz. 1419). [dostęp 2015-02-02].
  8. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r., poz. 1348). [dostęp 2014-10-08].
  9. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

Bibliografia

  • Włodzimierz Serafiński: Ssaki Polski. Atlas. Elżbieta Fido-Drużyńska (ilustracje). Warszawa: Wyd. Szkolne i Ped., 1995. ISBN 83-02-04976-X.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się