Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | ?↗ |
Prof. University of Wuerzburg | |
Okres sprawowania |
1957-1982 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1939 |
Rudolf Schnackenburg (ur. 5 stycznia 1914 w Katowicach, zm. 28 sierpnia 2002 w Würzburgu) − katolicki ksiądz, jeden z najbardziej znanych teologów niemieckich XX w.
Benedykt XVI w Przedmowie do swej książki Jezus z Nazaretu nazwał Schnackenburga najwybitniejszym katolickim egzegetą niemieckojęzycznym drugiej połowy XX wieku.
Schnackenburg studiował filozofię i teologię na uniwersytetach we Wrocławiu i Monachium. We Wrocławiu otrzymał doktorat za rozprawę na temat wiary w Ewangelii Jana. Wyświęcony na kapłana, działał jako kapelan na Śląsku. Habilitował się w 1947. Od 1948 wykładał na uniwersytecie w Monachium. Od 1952 był profesorem nadzwyczajnym egzegezy na Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Dillingen an der Donau. Od 1955 profesor na uniwersytecie w Bambergu. Od 1957 do 1982 wykładał jako profesor Nowego Testamentu na Julius-Maximilians University of Wuerzburg.
Schnackenburg był członkiem Papieskiej Komisji Teologów i napisał wiele książek, w tym komentarz do Ewangelii Jana, a także uczestniczył w jednym tłumaczeniu Biblii. Po przejściu na emeryturę pracował jako kapelan w domu dla osób starszych. Był też duchowym przewodnikiem dla Wspólnoty Sant'Egidio w Würzburgu. Swoje doświadczenia w tej społeczności odzwierciedla w książce Przyjaźń z Jezusem.
W 1993 wydał swoje największe dzieło – Osobę Jezusa Chrystusa w zwierciadle czterech Ewangelii.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.