Rozsunięcie artykulacyjne – proces fonologiczny zachodzący przed spółgłoskami zwarto-szczelinowymi, jako odpowiednik litery ń. Polega na zastąpieniu ń grupą spółgłosek składającą się z: /i̯/ oraz spółgłoski nosowej o miejscu artykulacji identycznym jak następująca spółgłoska zwarto-szczelinowa. W czasie artykulacji głoski /i̯/ nie dochodzi do zwarcia narządów mowy, co sprawia, że jest bliższa artykulacyjnie samogłosce występującej w lewostronnym sąsiedztwie tej grupy. Natomiast drugi człon grupy – głoska nosowa /n/ lub /ṇ/, jest bliższa prawostronnemu sąsiedztwu spółgłoski zwarto-szczelinowej[1].
Przykłady:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.