| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przewodniczący Rady Politycznej Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Romuald Poliński (ur. 25 maja 1942 w Sołowie) – polski ekonomista, nauczyciel akademicki, urzędnik, doktor habilitowany nauk ekonomicznych, profesor ALMAMER Szkoły Wyższej, podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej w latach 2006–2007 z ramienia Samoobrony RP.
Ma wykształcenie wyższe ekonomiczne. Studiował na Politechnice Szczecińskiej[1]. W 1967 ukończył z tytułem magistra studia na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1974 uzyskał na tej uczelni tytuł doktora nauk ekonomicznych, a w 2006 habilitował w Instytucie Nauk Ekonomicznych PAN.
Wykładał na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej[1]. W latach 1966–1993 był m.in. zastępcą dyrektora generalnego Centrum Promocji Przemysłu i Handlu w Łodzi oraz doradcą Prezesa Rady Ministrów ds. ekonomicznych. W latach 1992–1994 pracował w centrali Banku Turystyki S.A. w Warszawie (dyrektor departamentu ekonomicznego, zastępca dyrektora departamentu kredytowego), doradca prezesa PKB S.A[a][2][3]. W 1994 kandydat na członka rad nadzorczych spółek Skarbu Państwa, w 1997 kandydat na członka zarządów komisarycznych, kuratora i likwidatora banków. W 2003 mianowany urzędnik służby cywilnej[3].
W 2005[potrzebny przypis] został profesorem Szkoły Wyższej ALMAMER w Warszawie[4]. Wykładał również w Uczelni Warszawskiej im. Marii Skłodowskiej-Curie[1]. Został prodziekanem Wydziału Ekonomicznego tej uczelni[potrzebny przypis]. Był członkiem Prezydium Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, rady programowej miesięcznika Ekonomika i Organizacja Pracy, Międzyresortowego Zespołu przy Prezesie NBP ds. Uzdrawiania Przedsiębiorstw oraz członkiem Rady Nadzorczej Polskiej Fundacji Promocji i Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw Phare[3]. Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
W latach 2008–2009 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Stalowej Woli[5][6]. W grudniu 2009 został p.o. prezesa Radia Dla Ciebie. W marcu 2010 przeszedł do rady nadzorczej spółki, a następnie objął funkcję członka zarządu radia. W lutym 2011 został z niej odwołany.
Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[7]. W latach 1995-2006 doradzał ministrom finansów, m.in. Grzegorzowi Kołodce[3] i Markowi Belce[potrzebny przypis]. Od 7 sierpnia 2006 do 13 sierpnia 2007[8] sprawował urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej[3] z rekomendacji Samoobrony RP[9]. 2 września 2006 objął funkcję przewodniczącego rady politycznej tej partii[10]. W 2007 odszedł z Samoobrony RP i został doradcą Partii Regionów.
Został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej” oraz Złotą Odznaką Honorową PTE[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.