Riła (bułg. Рила, Рила планина) – pasmo górskie, lub (w zależności od oceny) masyw górski, w południowo-zachodniej Bułgarii. Jest najwyżej wzniesionym masywem górskim na Półwyspie Bałkańskim, najwyższy szczyt Musała ma wysokość 2925 m n.p.m. Riła stanowi również szóste co do wysokości pasmo górskie w Europie (przy założeniu, że każde z nich jest reprezentowane tylko przez najwyższy szczyt) po Kaukazie, Alpach, Sierra Nevadzie, Pirenejach i masywie Etny. Jest także najwyższym pasmem leżącym między Alpami a Kaukazem. Riła posiada 90 szczytów o wysokości powyżej 2000 m n.p.m., w tym 2 powyżej 2900 m, 1 powyżej 2800 m, 15 powyżej 2700 m, 17 powyżej 2600 m i 20 powyżej 2500 m[1].
Bułgarski poeta Iwan Wazow przyrównał Riłę do twierdzy zbudowanej w obłokach z dobrowolnymi granitowymi bastionami.
Położenie
Powierzchnia Riły wynosi 2400 km². Rozległa grupa górska otoczona jest kotlinami i głębokimi dolinami. Przełęcz Borowec (1305 m n.p.m.) leży między grzbietem Musały a grzbietami Szipoczane i Szumnatica, które z kolei z łańcuchem Srednej Gory łączy przełęcz Brama Trajana. Riłę oddzielają także Przełęcz Jundoła (1375 m n.p.m.) i Przełęcz Abrachama (1295 m n.p.m.) od Rodopów na wschodzie, Przełęcz Predel (1140 m n.p.m.) od pasma Piryn oraz Przełęcz Klisura (1025 m n.p.nm.) od masywu Weriła[5].
Wody
Riła bogata jest w jeziora polodowcowe, których jest około 200 i gorących źródeł bijących w strefach uskokowych u podnóża gór. W Rile biorą swój początek niektóre z najdłuższych i najgłębszych bałkańskich rzek, takich jak Marica, Iskyr i Mesta. Największym wodospadem jest Skakawica[6][7].
Wewnętrzny podział Riły
Riła dzieli się na kilka części w zależności położenia geograficznego.
Riła Wschodnia inaczej Grzbiet Musały to najwyższa i najrozleglejsza część tych gór. Znajduje się tutaj najwyższy szczyt oraz 12 z 18 szczytów, których wysokość przekracza 2700 m n.p.m. Są to m.in. Musała, Ireczek, Deno i Manczo. W tej części Riły leżą Jeziora Muałskie oraz jezioro Ledeno (dosł. „Lodowe Jezioro”), będące najwyżej położonym jeziorem na Półwyspie Bałkańskim (na wysokości 2709 m n.p.m.). W Rile Wschodniej znajduje się znany kurort – Borowec.
Riła Środkowa inaczej Grzbiet Skakawiszki jest najmniejszą częścią: zajmuje zaledwie 1/10 całej powierzchni Riły. Słynie z jezior polodowcowych. Znajduje się tu m.in. jezioro Smradliwo (Smradliwoto ezero, dosł. „Cuchnące jezioro”), największe jezioro polodowcowe na Bałkanach. W Rile Środkowej położone są takie szczyty jak Kanarata, Małyk Skakawec i Golam Skakawec oraz Rilec. Grzbiet Skakawiszki (z wierzchołkami Małyk Skakawec i Golam Skakawec, Pczelina oraz Sweti Duch) wznosi się samotnie między rzekami Lewi i Beli Iskar. Inne znane grzbiety na tym obszarze to Marinkowica i Wodnija czał, które ciągną się aż do rezerwatu Kobilino Braniszte.
Riła Północno-zachodnia zajmuje 25% całego obszaru Riły. Najwyższy szczyt to Golam kupen (2731 m n.p.m.). Charakterystyczne dla tego rejonu są Sedem Rilski Ezera (dosł. „Siedem Riłskich Jezior”), a także wiele odległych szczytów i niedużych jezior.
Riła Południowo-zachodnia inaczej Grzbiet Kapatnika zajmuje 30% całego obszaru Riły. Znajduje się tutaj najstarszy rezerwat w Bułgarii. Poza niewielkim obszarem na północy Riła Południowo-zachodnia nie ma charakteru alpejskiego.
Geologia
Riła to kopulaste góry zrębowe stanowiące część Masywu Rodopskiego, najstarszej jednostki geologicznej na Bałkanach, powstałej w Paleozoiku (ok. 250 mln lat temu) ze skał granitowych i gnejsowych oraz łupków krystalicznych. Alpejska rzeźba Riły jest wynikiem działalności lodowców w Plejstocenie. W trakcie ostatniego zlodowacenia, znanego jako zlodowacenie Würm, ok. 10-12 tysięcy lat temu, granica wiecznego śniegu znajdowała się na wysokości 2100 m n.p.m. Powyżej lodowce całkowicie przeistoczyły krajobraz, rzeźbiąc głębokie cyrki, strome, ostro zakończone szczyty, różnorakie doliny i moreny oraz inne typowe formy polodowcowe. Moreny w Rile występują na wysokości 1100 do 2100 m n.p.m.
Riła traktowana jest przez część specjalistów jako pasmo górskie, natomiast przez część jako masyw górski. Wynika to z kaskadowego charakteru rzeźby terenu, przez co trudno wyznaczyć podstawy konkretnych gór.
Klimat
Klimat Riły jest typowym klimatem alpejskim. Roczna suma opadów na szczycie Musały wynosi średnio 2000 mm, z czego połowa występuje w postaci śniegu. Najniższa średnia temperatura dla lutego mierzona na Musale to –11,6 °C, a najniższa zanotowana tam temperatura wyniosła –31,2 °C. Średnia temperatura dla sierpnia to 5,4 °C, a najwyższa – 18,7 °C[8].
Flora i fauna
We florze Riły występują trzy gatunki endemiczne spotykane tylko w tych górach. Są to Primula deorum (o największej populacji), Rheum rhaponticum i Alchemilla pawlowskii. Rośnie też 36 endemitów bałkańskich m.in. Campanula lanata i Centaurea mannagettae. Niektóre z gatunków to rośliny reliktowe, które przetrwały ostatnie zlodowacenie.
Riła jest również środowiskiem życia rzadkich gatunków zwierząt. Należą do nich m.in. Barbus cyclolepis (zagrożony wyginięciem z powodu utraty siedlisk i zanieczyszczenia rzek), traszka górskaTriturus alpestris i suseł moręgowanySpermophilus citellus.
Lista ssaków występujących w Riłskim Parku Narodowym