Urugwaj
(piłka nożna mężczyzn)
Uruguay
Przydomek

Los Charrúas (Charrúa)
La Celeste (Błękit)

Związek

Asociación Uruguaya de Fútbol

Sponsor techniczny

Puma

Trener

Marcelo Bielsa
(od 2023)

Asystent trenera

Lucas Ouviña
Pablo Quiroga
Diego Reyes

Skrót FIFA

URU

Ranking FIFA

11. (1665.99 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

12. (1917 pkt.)[a]

Zawodnicy
Kapitan

Diego Godín

Najwięcej występów

Diego Godín (161)

Najwięcej bramek

Luis Suárez (68)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Urugwaj Urugwaj 0:6 Argentyna Argentyna
(Montevideo, Urugwaj; 20.07.1902)
Najwyższe zwycięstwo
Urugwaj Urugwaj 9:0 Boliwia Boliwia
(Lima, Peru; 09.11.1927)
Najwyższa porażka
Urugwaj Urugwaj 0:6 Argentyna Argentyna
(Montevideo, Urugwaj; 20.07.1902)
Medale
Igrzyska olimpijskie
złoto 1924, 1928
Mistrzostwa świata
złoto 1930, 1950
Mistrzostwa Ameryki Południowej
złoto 1916, 1917, 1920, 1923, 1924, 1926, 1935, 1942, 1956, 1959, 1967, 1983, 1987, 1995, 2011
srebro 1919, 1927, 1939, 1941, 1989, 1999
brąz 1921, 1922, 1929, 1937, 1947, 1953, 1957, 2004
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Urugwaju w piłce nożnej mężczyznzespół piłkarski, reprezentujący Urugwaj w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować zawodnicy posiadający obywatelstwo urugwajskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Asociación Uruguaya de Fútbol (AUF).

Reprezentacja zwana Charrúas, jako pierwsza w historii zdobyła Puchar Świata. Wynik z 1930 roku powtórzyła jeszcze w 1950 roku oraz trzykrotnie zajęła czwarte miejsce (1954, 1970, 2010).

Piętnastokrotnie triumfowała również w rozgrywkach o Copa America (1916, 1917, 1920, 1923, 1924, 1926, 1935, 1942, 1956, 1959, 1967, 1983, 1987, 1995, 2011), sześciokrotnie była druga (1919, 1927, 1939, 1941, 1989, 1999), dziewięciokrotnie trzecia (1921, 1922, 1929, 1937, 1947, 1953, 1957, 1975, 2004), oraz pięciokrotnie czwarta (1945, 1946, 1955, 2001, 2007). Łącznie w historii wzięła udział w 45 edycjach tej imprezy (najwięcej spośród wszystkich zespołów konfederacji CONMEBOL).

Występowała też w dwóch edycjach rozgrywek o Puchar Konfederacji: 1997 w której zajęła czwarte miejsce po porażce z Czechami 0:1 w meczu o trzecie miejsce oraz 2013, którą Urusi również zakończyli na czwartym miejscu, po przegranej z Włochami 2:3 w serii rzutów karnych.

Historia

Na początku XX w. Urugwaj był jednym z bogatszych krajów Ameryki Południowej, nie trapionym przez wewnętrzne wstrząsy i rewolucje. Ówczesna urugwajska młodzież od ósmego roku życia objęta była programem ćwiczeń fizycznych. Z niej wyrosło pokolenie piłkarzy „Urusów”, którzy na pierwszym mundialu pokonali w finale 4:2 Argentynę. Dwadzieścia lat później podopieczni Juana Lópeza, wśród których znajdowali się Juan Alberto Schiaffino, Óscar Míguez, Alcides Ghiggia, czy Roque Gastón Máspoli, w finałowym meczu ograli 2:1 Brazylijczyków. Kolejny sukces na mundialu Urugwajczycy odnieśli w 1970 roku, kiedy po porażkach w półfinale z Brazylią i w spotkaniu o trzecie miejsce z RFN, zajęli ostatecznie czwartą lokatę.

Później reprezentacja albo w ogóle nie kwalifikowała się do mistrzostw albo przegrywała w pierwszej lub drugiej rundzie. Mimo że miała w swoich szeregach uznanych zawodników – Horacia Troche, Néstora Gonçalvesa, Luisa Ubiñasa, Ladislaa Mazurkiewicza, czy w latach 80. Enza Francescoliego, Nelsona Gutiérreza, Victora Diogo – to osiągnięciami nie potrafiła dorównać zespołom z 1930 i 1950 roku. Kryzys pogłębił się w latach 90., kiedy Urugwajczyków zabrakło na dwóch turniejach o Puchar Świata.

Od początku 2006 roku selekcjonerem jest Óscar Tabárez, który pełnił już tę funkcję w latach 1988–1990; podczas pierwszej kadencji poprowadził Urugwajczyków do mundialu 1990. Większość zawodników z obecnej kadry występuje na co dzień w Europie lub Argentynie. Najbardziej znanymi reprezentantami są napastnicy Álvaro Recoba (Inter Mediolan), Diego Forlán (Atlético Madryt) i Luis Alberto Suárez (FC Barcelona) oraz bramkarz, mający za sobą grę w Juventusie, Fabián Héctor Carini. W 2005 roku karierę zakończył długoletni kapitan drużyny narodowej Paolo Montero.

W 2010 roku ponownie „Urusi” pokazali, że są potęgą futbolu. W grupie zremisowali bezbramkowo z poprzednimi wicemistrzami Francją, w drugim meczu pewnie ograli gospodarzy 3:0. W ostatnim meczu grupowym reprezentacja „Urusów” wygrała spokojnie z Meksykiem 1:0. Urugwajczycy wyszli z 1 miejsca bez straty bramki. Następnym rywalem Urugwaju w 1/8 finału była drużyna Korei Południowej, z którą Urugwaj wygrał 2:1. W ćwierćfinale na Urugwaj czekała reprezentacja Ghany i najbardziej dramatyczny mecz mistrzostw. Po remisie 1:1 do regulaminowego czasu gry sędzia musiał doliczyć kolejne 30 minut. W 120 minucie Ghana miała świetną okazję na gola jednak Luis Suárez wybił piłkę ręką z linii bramkowej. Otrzymał za to czerwoną kartkę, a reprezentacja Ghany otrzymała rzut karny, którego jednak nie wykorzystała. W serii rzutów karnych Urugwaj wygrał 4:2 i jako jedyna drużyna z Ameryki dotarła do półfinału. W półfinale zmierzyli się z reprezentacją Holandii (późniejszymi wicemistrzami) i przegrali 3:2. W meczu o trzecie miejsce Urugwaj przegrał również z Niemcami 2:3. W RPA Urugwaj zagrał swój najlepszy turniej od 40 lat i zajął 4 miejsce, a Diego Forlán otrzymał tytuł najlepszego piłkarza turnieju i Złotą Piłkę.

W 2011 podczas Copa America które odbywały się w Argentynie, Urugwaj przystępował do turnieju jako jeden z głównych faworytów razem z Brazylią i Argentyną. Urugwaj grający w grupie C trafił na Chile, Peru oraz Meksyk. Grupa była uważana przez wielu jako grupa najmocniejsza. W pierwszym meczu Urugwaj zremisował z drużyną Peru 1:1. Była to dość duża niespodzianka. Kolejnym przeciwnikiem Urugwajczyków było Chile z którym Urugwaj również zremisował 1:1. Do ostatniego meczu ważyły się losy wyjścia z grupy. Ostatnim przeciwnikiem Urusów była drużyna Meksyku (mistrz Ameryki Północnej) z którą Urugwaj wygrał 1:0.Grupa w wykonaniu Urugwajczyków nie była zbyt dobra. Wielu wróżyło im szybkie odpadnięcie z turnieju zwłaszcza że następnym rywalem miał być główny faworyt – Argentyna, która również w grupie nie zagrała zbyt dobrze. Urugwaj po meczącym meczu który w regulaminowym czasie gry i po dogrywce zakończył się wynikiem 1:1 wygrał w karnych 5:4. Urugwaj awansował jako jedyny z wcześniejszych faworytów ponieważ Brazylia również odpadła z Paragwajem. W półfinale Urugwaj bez większych problemów pokonał Peru 2:0. W finale na ich drodze stanęła drużyna Paragwajska. Urugwaj nie przestraszył się mocnej jak dotąd ekipy Paragwaju i wygrał wysoko 3:0 po dwóch golach Diego Forlana i jednym Luisa Suáreza. Ten ostatni został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju i wicekrólem strzelców z 4 golami na koncie natomiast Forlan udowodnił, że mimo dość zaawansowanego wieku nadal potrafi grać jak na poprzednich Mistrzostwach Świata gdzie zdobył on Złotą Piłkę.

Copa America 2007, Charrúas przed meczem z Wenezuelą

Największymi sukcesami urugwajskiej piłki nożnej, oprócz dwóch tytułów mistrza świata, są piętnastokrotne zwycięstwa w rozgrywkach o Copa América i dwukrotne w igrzyskach olimpijskich (w 1924 i 1928 roku). 24.07.2011 reprezentacja Urugwaju po raz 15 sięgnęła po tytuł mistrza Ameryki Południowej w piłce nożnej. W finałowym meczu pokonała reprezentację Paragwaju 3:0.

Lata 1900–1945

Chrzest bojowy

16 maja 1901 w Montevideo, Charrúas stoczyli swój premierowy oficjalny pojedynek międzypaństwowy z późniejszym odwiecznym rywalem zza miedzy – Argentyną, ulegając stosunkiem bramek 2:3.

Copa América 1916

Pierwsze mistrzostwa Ameryki Południowej Copa América 1916 przyniosły zarazem pierwszy międzynarodowy tryumf „Urusów”. W argentyńskim turnieju grały 4 drużyny systemem każdy, z każdym, a o zwycięstwie decydowała końcowa tabela. Ekipa dowodzona przez trenera Alfredo Foglino rozpoczęła mistrzostwa od efektownego zwycięstwa 4:0 (1:0) z Chile, po golach dwóch piłkarzy urugwajskiego klubu Peñarol Montevideo: José Piendibene (44' i 75') oraz Isabelino Gradína (55' i 70'). Drugim grupowym rywalem Urugwaju była Brazylia, która lepiej rozpoczęła i już w 8 minucie wynik meczu otworzył Arthur Friedenreich (Payssandu São Paulo). Jednak w 16 minucie spotkania brazylijski obrońca Orlando (Paulistano São Paulo) z powodu kontuzji musiał opuścić boisko co było równoznaczne z tym, że piłkarze z Kraju Kawy resztę pojedynku stoczyli w dziesiątkę. Nie mniej jednak wyrównująca bramka padła dopiero w 58', a jej zdobywcą był późniejszy król strzelców Gradín. Wynik meczu w 77' ustalił José Tognola (Reformers), dzięki czemu Urugwaj zwyciężył 2:1. W granym na „raty” oraz na dwóch różnych stadionach ostatnim, a zarazem decydującym meczu turnieju Charrúas bezbramkowo z remisowali z gospodarzami, co z uwagi na wcześniejszą przewagę punktową przesądziło o tytule dla Urugwaju.

Poz Reprezentacja Mecze Zw Rem Por Pkt BrZd BrStr
1 Urugwaj URUGWAJ 3 2 1 0 5 6 1
2 Argentyna ARGENTYNA 3 1 2 0 4 7 2
3 Brazylia BRAZYLIA 3 0 2 1 2 3 4
4 Chile CHILE 3 0 1 2 1 2 11

Copa América 1917

Zwycięska drużyna Urugwaju na Copa America 1917
Zwycięska drużyna Urugwaju na Copa America 1917

Mistrzostwa z 1917 przeszły do historii jako niemal identyczna kopia tych rozegranych rok wcześniej, bowiem uczestnikami turnieju rozgrywanego według tych samych co poprzednio zasad były te same zespoły. Zmieniło się tylko miejsce rozgrywek, ponieważ tym razem gospodarzem imprezy byli Urugwajczycy. Drużyna trenera Ramóna Platero podobnie jak przed rokiem w pierwszym spotkaniu zmierzyła się z Chile, wygrywając identycznym stosunkiem bramek 4:0 (2:0). Teraz jednak gole zdobywali dwaj zawodnicy legendarnego Nacional Montevideo: Carlos Scarone (20' i 62') oraz Ángel Romano (44' i 75'). Równie gładko, bo 4:0 (2:0) Charrúas ograli tym razem Brazylijczyków, którzy podobnie jak przed rokiem mecz kończyli w dziesiątkę, gdyż w 24 minucie urazu nabawił się Paula Ramos (America Rio de Janeiro). Natomiast bramki były dziełem nikogo innego, tylko Carlosa Scarone (8' i 86') oraz króla strzelców Angela Romano (17' i 77'). W trzecim, ostatnim i decydującym pojedynku Urugwaj, jako gospodarz turnieju wykorzystał okazję i po golu Héctora Scarone z 62 minuty pokonał Albicelestes 1:0 (0:0), broniąc tym samym tytułu sprzed roku bez straty bramki.

Poz Reprezentacja Mecze Zw Rem Por Pkt BrZd BrStr
1 Urugwaj URUGWAJ 3 3 0 0 6 9 0
2 Argentyna ARGENTYNA 3 2 0 1 4 5 3
3 Brazylia BRAZYLIA 3 1 0 2 2 7 8
4 Chile CHILE 3 0 0 3 0 0 10

Copa América 1920

Po zajęciu drugiego miejsca w CA 1919 rozgrywanego w Brazylii, tym razem górą znów byli Urugwajczycy. Na chilijskim turnieju pierwszym rywalem Charrúas byli sąsiedzi z Kraju Srebra. W zakończonym remisem 1:1 (1:0) spotkaniu wynik otworzył w 10 min. urugwajski napastnik José Piendibene, a w 61' bramkarz „Urusów” Juan Legnazzi obronił rzut karny. Wyrównanie padło w 75' za sprawą Raúla Echeverríi (Estudiantes La Plata). Mecz z Brazylią był popisem Urugwajczyków, którzy urządzili sobie festiwal strzelecki, a wynik 6:0 (3:0) nie pozostawiał złudzeń, kto w tamtym czasie był najlepszym zespołem Ameryki, co nie mniej prawdopodobne również świata. Bramki zdobywali: Angel Romano (23' i 60'), z karnego w 26' Antonio Urdinarán, obaj z Nacional oraz zawodnicy Peñarol – José Pérez (29' i 65') i Antonio Cámpolo w 48'. W ostatnim meczu z gospodarzami, Charrúas postawili kropkę nad „i”, wygrywając 2:1 (1:0) po golach najskuteczniejszych w turnieju: Romano (37') i Péreza (65'), dla Chile trafił w (60') Aurelio Domínguez.

Poz Reprezentacja Mecze Zw Rem Por Pkt BrZd BrStr
1 Urugwaj URUGWAJ 3 2 1 0 5 9 2
2 Argentyna ARGENTYNA 3 1 2 0 4 4 2
3 Brazylia BRAZYLIA 3 1 0 2 2 1 8
4 Chile CHILE 3 0 1 2 1 2 4

Copa América 1923

Po raz drugi gospodarzem turnieju został Urugwaj i w pierwszym pojedynku pokonał Paragwaj 2:0 (1:0). Bramki zdobyli Héctor Scarone (11') i zawodnik Charley Pedro Petrone w 88'. Urugwajczykom nie po raz pierwszy zresztą, nie sprostała również ekipa Canarinhos, ulegając 2:1 (0:0). Na listę strzelców wpisali się: po raz drugi na turnieju Petrone (56'); wyrównanie Brazylijczykom dał w 59' Nilo Braga, a wynik meczu ustalił w 75' José Pedro Cea, przyszła legenda futbolu. Los Guarani oraz Canarinhos podzielili również Argentyńczycy. Charrúas po trafieniach najskuteczniejszego obok Argentyńczyka Aguirre – Petrone (28') i Pascuala Sommy (88') zwyciężyli 2:0 (1:0), zdobywając tym samym czwarty tytuł mistrzowski.

Poz Reprezentacja Mecze Zw Rem Por Pkt BrZd BrStr
1 Urugwaj URUGWAJ 3 3 0 0 6 6 1
2 Argentyna ARGENTYNA 3 2 0 1 4 6 6
3 Paragwaj PARAGWAJ 3 1 0 2 2 4 6
4 Brazylia BRAZYLIA 3 0 0 3 0 2 5

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924

Rozgrywany systemem pucharowym turniej w Paryżu był pierwszym dla „Urusów” międzykontynentalnym sprawdzianem, w czasie którego mogli o stawkę rywalizować z zespołami europejskimi. W pierwszej rundzie 26 maja wygrali zdecydowanie 7:0 (3:0) z drużyną Jugosławii, zaczynając turniej z „dużego c”. Trzy dni później w drugiej rundzie na drodze Charrúas stanęli Amerykanie, ulegając z kretesem 3:0 (3:0). Z kolei w rozegranym 1 czerwca ćwierćfinale przed własną publicznością polegli 1:5 (1:2) Francuzi. Kroczący od zwycięstwa do zwycięstwa Urugwajczycy dopiero 2 czerwca w półfinale spotkali godnego siebie rywala, wygrywając nieznacznie z Holandią 2:1 (1:0). Finał z 9 czerwca był formalnością, w którym Urugwaj pokonał Szwajcarię 3:0 (1:0).

Złoto Srebro Brąz
Urugwaj Urugwaj Szwajcaria Szwajcaria Szwecja Szwecja

Copa América 1924

Problemy Paragwaju sprawiły, że po raz drugi z rzędu, a trzeci w ogóle turniej zorganizował Urugwaj. Dopełnieniem szczęścia było również drugie z rzędu, a piąte w historii zwycięstwo w południowoamerykańskich mistrzostwach. Hat-rick Petrone (40', 53', 88'), gole Pedro Zingone (73') i Romano (78') pogrążyły Chile 5:0 (1:0). W kolejnym meczu wynik dla Paragwaju otworzył Gerardo Rivas. Bramkę wyrównującą w 28' strzelił król strzelców Petrone, podwyższył w 66' Cea, a ustalił w 83' Romano. Urugwajczycy, świeżo upieczeni mistrzowie olimpijscy z Paryża w ostatnim spotkaniu bezbramkowo zremisowali z Albicelestes.

Poz Reprezentacja Mecze Zw Rem Por Pkt BrZd BrStr
1 Urugwaj URUGWAJ 3 2 1 0 5 8 1
2 Argentyna ARGENTYNA 3 1 2 0 4 2 0
3 Paragwaj PARAGWAJ 3 1 1 1 3 4 4
4 Chile CHILE 3 0 0 3 0 1 10

Copa América 1926

W odbywającym się po raz drugi na terytorium Chile turnieju, udział wzięło pięć ekip, jednak zabrakło wśród nich Brazylii. Urugwajczykom, których z kolei nie było na CA 1925 w pierwszym pojedynku przyszło zmierzyć się z gospodarzami, w meczu sędziowanym przez .... Chilijczyka, tego samego zresztą, który prowadził spotkanie obu drużyn na CA 1920 w Chile. Mimo to zespół trenera Ernesto Fígoliego pozbawił La Roja wszelkich złudzeń, pewnie zwyciężając 3:1 (2:0). Autorami bramek dla Urugwaju byli: w 22' René Borjas (Montevideo Wanderers) oraz gwiazdy z Nacional, Héctor Castro (32') i Héctor Scarone (55'). W 65' honorowego gola dla Chile zdobył z karnego Guillermo Subiabre (Santiago Wanderers). Kolejnym rywalem byli Albicelestes, którzy nie potrafili znaleźć sposobu na konsekwentnych Charrúas, a w szczególności strzelców bramek Borjasa (22') i Castro (73'). Podopieczni Ernesto Fígoli odnieśli najwyższe zwycięstwo z drużyną Boliwii, których pokonali 6:0 (4:0), po bramkach zdobytych przez Héctora Scarone (9', 12', 28', 39', 81'). W 67' trafił jeszcze jego klubowy kolega Angel Romano. W kolejnym meczu ponownie zwyciężyli, tym razem drużynę Paragwaju. Najlepszym zawodnikiem w tym meczu był Héctor Castro, który zdobył cztery gole (16', 23', 32',72'), a dwie kolejne bramki padły w 47' z karnego i 82' dzięki strzałowi Zoilo Saldombide (Wanderers). Guarani odpowiedzieli jedynie w 58', kiedy to 11-ę na bramkę zamienił Manuel Fleitas Solich. Zwycięstwo 6:1 (3:0) przypieczętowało szósty tytuł mistrzowski dla Urugwaju, który po raz drugi zdobyli w Chile.

Poz Reprezentacja Mecze Zw Rem Por Pkt BrZd BrStr
1 Urugwaj URUGWAJ 4 4 0 0 8 17 2
2 Argentyna ARGENTYNA 4 2 1 1 5 14 3
3 Chile CHILE 4 2 1 1 5 14 6
4 Paragwaj PARAGWAJ 4 1 0 3 4 8 20
5 Boliwia BOLIWIA 4 0 0 4 0 2 24

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1928

Efektowne zwycięstwo na olimpiadzie w 1924 stawiało Urugwaj w roli faworyta, z którym na nieszczęście gospodarzy los skojarzył ich w pierwszej rundzie. W rozegranym 30 maja spotkaniu Holendrzy nie potrafili zrewanżować się wciąż aktualnym mistrzom olimpijskim za przegrany półfinał w Paryżu, ulegając im 2:0 (1:0). Nie było również niespodzianki 3 czerwca w ćwierćfinałowym pojedynku „Urusów” z Niemcami, których gładko pokonali 4:1 (2:0). Cztery dni później na drodze do finału Urugwajczykom stanęli Włosi, którzy choć byli bliżej celu to nie mniej jednak, także Azzurri nie zdołali przeciwstawić się sile pobratymców z Ameryki Południowej, przegrywając nieznacznie 2:3 (1:3). Wielki finał igrzysk stał się wewnętrzną rozgrywką Latynosów, w którym Charrúas zmierzyli się z sąsiadami zza rzeki Urugwaj. Mecz z 10 czerwca był zaciętym pojedynkiem, w którym nie padło rozstrzygnięcie i po dogrywce padł remis 1:1. Ponieważ ówcześnie nie rozgrywano jeszcze konkursu rzutów karnych, spotkanie zostało powtórzone trzy dni później, a nowym starym mistrzem olimpijskim został Urugwaj po zwycięstwie 2:1 (1:1).

Złoto Srebro Brąz
Urugwaj Urugwaj Argentyna Argentyna Włochy

Lata 1945–2014

Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010

W 2010 roku Reprezentacja Urugwaju ponownie pokazała, że jest potęgą futbolu na arenie międzynarodowej. W swojej grupie zremisowali z poprzednimi wicemistrzami, drużyną Francji 0:0, w drugim meczu odnieśli zdecydowane zwycięstwo nad gospodarzami turnieju, wygrywając 3:0. W ostatnim meczu grupowym reprezentacja „Urusów” wygrała spokojnie z Meksykiem 1:0. Urugwajczycy wyszli z 1 miejsca bez straty bramki. Następnym rywalem drużyny Urugwaju w 1/8 finału okazała się drużyna Korei Południowej z którymi Urugwaj wygrał 2:1. W ćwierćfinale na Urugwaj czekała reprezentacja Ghany i najbardziej dramatyczny mecz mistrzostw. Po remisie 1:1 do regulaminowego czasu gry sędzia musiał doliczyć kolejne 30 minut dogrywki. W 120 minucie natomiast Ghana miała świetną okazję na gola, jednak Luis Suárez wybił piłkę ręką z bramki. Otrzymał on za to czerwoną kartkę, a reprezentacja Ghany miała do wykorzystania rzut karny. Wymarzona szansa dla przeciwników Urugwaju nie została wykorzystana i w serii rzutów karnych, następujących po dogrywce, Urugwaj wygrał 4:2. W ten sposób zawodnicy awansowali do półfinału – jako jedyna drużyna z Ameryki Południowej. W półfinale musieli zmierzyć się z reprezentacją Holandii (późniejszymi wicemistrzami) i przegrali 3:2. W meczu o trzecie miejsce Urugwaj przegrał z drużyną Niemiec, po meczu zakończonym wynikiem 3:2, czyli identycznym jak w półfinale. Urugwaj zagrał na tym mundialu najlepiej od 40 lat i zajął 4 miejsce, a Diego Forlan który był najlepszym zawodnikiem drużyny Urugwaju, otrzymał złotą piłkę dla najlepszego piłkarza całego turnieju.

Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014

Reprezentacja Urugwaju awansowała do 1/8 finału, zajmując drugie miejsce w grupie. Przegrywając w 1/8 finału z Kolumbią zakończyła swój udział na Mistrzostwach Świata w Brazylii.

Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2018

Na mundialu 2018 Urugwaj grał w grupie A razem z gospodarzem turnieju Rosją, Arabią Saudyjską, oraz Egiptem. Po wygraniu wszystkich trzech spotkań (odpowiednio z Egiptem i Arabią Saudyjską po 1:0), oraz z Rosjanami 3:0, Urusi wyszli z grupy z pierwszego miejsca z kompletem punktów. W 1/8 finału zmierzyli się z reprezentacją Portugalii. Wygrali ten mecz 2:1 i awansowali tym samym do ćwierćfinału w którym zmierzyli się z Francuzami. Przegrali jednak to spotkanie 0:2 i odpadli z turnieju.

Udział w Mistrzostwach Świata

Estadio Centenario
  • 1930Mistrzostwo
  • 19341938Nie brał udziału
  • 1950Mistrzostwo
  • 1954 – IV miejsce
  • 1958Nie zakwalifikował się
  • 1962 – Faza grupowa
  • 1966 – Ćwierćfinał
  • 1970 – IV miejsce
  • 1974 – Faza grupowa
  • 19781982Nie zakwalifikował się
  • 1986 – 1/8 finału
  • 1990 – 1/8 finału
  • 19941998Nie zakwalifikował się
  • 2002 – Faza grupowa
  • 2006Nie zakwalifikował się
  • 2010 – IV miejsce
  • 2014 – 1/8 finału
  • 2018 – Ćwierćfinał
  • 2022 – Faza grupowa

Udział w Copa América

  • 1916Mistrzostwo
  • 1917Mistrzostwo
  • 1919 – II miejsce
  • 1920Mistrzostwo
  • 1921 – III miejsce
  • 1922 – III miejsce
  • 1923Mistrzostwo
  • 1924Mistrzostwo
  • 1925Wycofał się
  • 1926Mistrzostwo
  • 1927 – II miejsce
  • 1929 – III miejsce
  • 1935Mistrzostwo
  • 1937 – III miejsce
  • 1939 – II miejsce
  • 1941 – II miejsce
  • 1942Mistrzostwo
  • 1945 – IV miejsce
  • 1946 – IV miejsce
  • 1947 – III miejsce
  • 1949 – VI miejsce
  • 1953 – III miejsce
  • 1955 – IV miejsce
  • 1956Mistrzostwo
 
  • 1957 – III miejsce
  • 1959 – VI miejsce
  • 1959Mistrzostwo
  • 1963Wycofał się
  • 1967Mistrzostwo
  • 1975 – III miejsce
  • 1979 – Faza grupowa
  • 1983Mistrzostwo
  • 1987Mistrzostwo
  • 1989 – II miejsce
  • 1991 – Faza grupowa
  • 1993 – Ćwierćfinał
  • 1995Mistrzostwo
  • 1997 – Faza grupowa
  • 1999 – II miejsce
  • 2001 – IV miejsce
  • 2004 – III miejsce
  • 2007 – IV miejsce
  • 2011Mistrzostwo
  • 2015 – Ćwierćfinał
  • 2016 – Faza grupowa
  • 2019 – Ćwierćfinał
  • 2021 – Ćwierćfinał

Udział w Pucharze Konfederacji

  • 19921995Nie zakwalifikował się
  • 1997 – IV miejsce
  • 19992009Nie zakwalifikował się
  • 2013 – IV miejsce
  • 2017Nie zakwalifikował się

Aktualny skład

Kadra na mecze towarzyskie przeciwko reprezentacji Nikaragui i Kuby, które odbyły się 14 i 20 czerwca 2023. Występy i gole aktualne na 20 czerwca 2023.

Nr Imię i
nazwisko
Data
urodzenia
Występy Gole Obecny klub
Bramkarze
1 Sergio Rochet 23 marca 1993 13 0 Urugwaj Nacional
12 Randall Rodríguez 29 listopada 2003 0 0 Urugwaj Peñarol
23 Santiago Mele 6 września 1997 2 0 Argentyna Unión Santa Fe
Franco Israel 22 kwietnia 2000 1 0 Portugalia Sporting CP
Obrońcy
2 Sebastián Boselli 4 grudnia 2003 0 0 Urugwaj Defensor Sporting
3 Mauricio Lemos 28 grudnia 1995 3 0 Brazylia Atlético Mineiro
4 José Luis Rodríguez 14 marca 1997 2 0 Brazylia Vasco da Gama
13 Guillermo Varela 24 marca 1993 14 0 Brazylia Flamengo
16 Facundo González 6 lipca 2003 0 0 Hiszpania Valencia
18 Santiago Mouriño 13 września 2002 0 0 Urugwaj Racing Montevideo
22 Joaquín Piquerez 24 sierpnia 1998 9 0 Brazylia Palmeiras
24 Bruno Méndez 10 września 1999 4 0 Brazylia Corinthians
Matías Viña 9 listopada 1997 30 0 Anglia Bournemouth
Sebastián Coates 18 sierpnia 1999 3 0 Meksyk América
Lucas Olaza 21 lipca 1994 1 0 Hiszpania Real Valladolid
Mateo Ponte 24 maja 2003 0 0 Urugwaj Danubio
Pomocnicy
5 Emiliano Martínez 17 sierpnia 1999 2 0 Dania Midtjylland
6 Fabricio Díaz 3 lutego 2003 0 0 Urugwaj Liverpool Montevideo
15 Maximiliano Araújo 15 lutego 2000 2 1 Meksyk Toluca
20 Felipe Carballo 4 października 1996 4 0 Brazylia Grêmio
Rodrigo Zalazar 12 sierpnia 1999 1 2 Niemcy Schalke 04
Napastnicy
8 Anderson Duarte 23 marca 2004 0 0 Urugwaj Defensor Sporting
9 Diego Rossi 5 marca 1998 7 1 Turcja Fenerbahçe
10 Brian Rodríguez 20 maja 2000 19 4 Meksyk América
11 Facundo Torres 13 kwietnia 2000 13 1 Stany Zjednoczone Orlando City
14 Agustín Canobbio 1 października 1998 7 0 Brazylia Athletico Paranaense
17 Luciano Rodríguez 16 lipca 2003 0 0 Urugwaj Liverpool Montevideo
19 Matías Arezo 21 listopada 2002 3 1 Urugwaj Peñarol
21 Thiago Borbas 7 kwietnia 2002 2 0 Brazylia Red Bull Bragantino
Facundo Pellistri 20 grudnia 2001 12 0 Anglia Manchester United
Federico Viñas 30 czerwca 1998 0 0 Meksyk América

Rekordziści

Selekcjonerzy

# Trener Narodowość   Od Do   Bilans   Osiągnięcia
M Z R P % Trofea Lata
1. Miguel Nebel  Urugwaj lipiec 1902 wrzesień 1903 2 1 0 1 50%
2. Alfredo Foglino  Urugwaj lipiec 1916 3 2 1 0 78% 1x Copa América 1916
3. Ramón Platero  Urugwaj wrzesień 1917 październik 1917 3 3 0 0 100% 1x Copa América 1917
4. Severino Castillo  Urugwaj maj 1919 4 2 1 1 58%
5. Ernesto Fígoli  Urugwaj wrzesień 1920 październik 1921 6 3 1 2 56% 1x Copa América 1920
6. Pedro Olivieri  Urugwaj wrzesień 1922 październik 1922 4 2 1 1 58%
7. Leonardo De Lucca  Urugwaj listopad 1923 3 3 0 0 100% 1x Copa América 1923
8. Ernesto Meliante  Urugwaj październik 1924 listopad 1924 3 2 1 0 78% 1x Copa América 1924
9. Ernesto Fígoli (2)  Urugwaj październik 1926 listopad 1926 4 4 0 0 100% 1x Copa América 1926
10. Luis Greco  Urugwaj listopad 1927 3 2 0 1 67%
11. Alberto Suppici  Urugwaj listopad 1929 3 1 0 2 33%
12. Raúl Blanco  Urugwaj styczeń 1935 3 3 0 0 100% 1x Copa América 1935
13. Alberto Suppici (2)  Urugwaj styczeń 1937 luty 1939 9 5 0 4 56%
14. José Pedro Cea  Urugwaj luty 1941 luty 1942 10 9 0 1 90% 1x Copa América 1942
15. José Nasazzi  Urugwaj styczeń 1945 luty 1945 6 3 0 3 50%
16. Aníbal Tejada  Urugwaj styczeń 1946 2 1 0 1 50%
17. Guzmán Vila Gomensoro  Urugwaj styczeń 1946 luty 1946 3 1 0 2 33%
18. Juan López Fontana  Urugwaj grudzień 1947 7 5 0 2 71%
19. Óscar Marcenaro  Urugwaj kwiecień 1949 maj 1949 7 2 1 4 33%
20. Romeo Vázquez  Urugwaj luty 1953 marzec 1953 6 3 1 2 56%
21. Juan Carlos Corazzo  Urugwaj marzec 1955 5 2 1 2 47%
22. Hugo Bagnulo  Urugwaj styczeń 1956 luty 1956 5 4 1 0 87% 1x Copa América 1956
23. Juan López Fontana (2)  Urugwaj marzec 1957 kwiecień 1957 6 4 0 2 67%
24. Héctor Castro  Urugwaj marzec 1959 kwiecień 1959 6 2 0 4 33%
25. Juan Carlos Corazzo (2)  Urugwaj grudzień 1959 4 3 1 0 83% 1x Copa América 1959
26. Juan Carlos Corazzo (3)  Urugwaj styczeń 1967 luty 1967 5 4 1 0 87% 1x Copa América 1967
27. Juan Schiaffino  Urugwaj wrzesień 1975 październik 1975 2 1 0 1 50%
28. Roque Máspoli  Urugwaj sierpień 1979 wrzesień 1981 26 11 8 7 53%
29. Omar Borrás  Urugwaj styczeń 1982 czerwiec 1986 54 24 18 12 56% 1x Copa América 1983
30. Roberto Fleitas  Urugwaj czerwiec 1987 lipiec 1987 4 4 0 0 100% 1x Copa América 1987
31. Óscar Tabárez  Urugwaj lipiec 1988 czerwiec 1990 34 17 8 9 50%
32. Luis Cubilla  Urugwaj maj 1991 sierpień 1993 27 11 10 6 53%
33. Ildo Maneiro  Urugwaj sierpień 1993 październik 1993 4 3 0 1 75%
Roberto Fleitas (2)  Urugwaj październik 1993 1 0 0 1 0%
34. Héctor Núñez  Urugwaj październik 1994 listopad 1996 25 9 7 9 45% 1x Copa América 1995
35. Juan Ahuntchaín  Urugwaj grudzień 1996 czerwiec 1997 9 3 2 4 41%
36. Roque Máspoli (2)  Urugwaj czerwiec 1997 listopad 1997 5 2 1 2 47%
37. Víctor Púa  Urugwaj grudzień 1997 lipiec 1999 13 5 3 5 46%
38. Daniel Passarella  Argentyna lipiec 1999 luty 2001 14 6 4 4 52%
39. Víctor Púa (2)  Urugwaj luty 2001 czerwiec 2002 26 10 8 8 49%
Jorge da Silva  Urugwaj listopad 2002 1 0 0 1 0%
Gustavo Ferrín  Urugwaj luty 2003 marzec 2003 2 0 2 0 33%
40. Juan Ramón Carrasco  Urugwaj czerwiec 2003 kwiecień 2004 13 7 2 4 59%
41. Jorge Fossati  Urugwaj kwiecień 2004 listopad 2005 23 8 8 7 46%
Gustavo Ferrín (2)  Urugwaj grudzień 2005 marzec 2006 1 0 0 1 0%
42. Óscar Tabárez (2)  Urugwaj marzec 2006 listopad 2021 194 94 49 51 48% 1x Copa América 2011
43. Diego Alonso  Urugwaj grudzień 2021 grudzień 2022 12 8 2 2 66%
44. Marcelo Bielsa  Argentyna maj 2023 nadal 2 2 0 0 100%
Inni
Gregorio Pérez[b]  Urugwaj   sierpień 1988   1 0 0 1 0%  
Pedro Cubilla[c]  Urugwaj maj 1991 4 2 0 2 50%
%

Stan na 22 czerwca 2023.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.

Zobacz też

Uwagi

  1. Stan aktualny na 18 lipca 2023.
  2. Asystent Óscara Tabáreza; podczas jego kadencji poprowadził reprezentację w jednym meczu towarzyskim.
  3. Asystent Luisa Cubilli; podczas jego kadencji poprowadził reprezentację w czterech meczach towarzyskich.

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona związku (hiszp.)
  • Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)]. (ang.).
  • Profil na National Football Teams (ang.)
  • RSSSF – archiwum wyników 1902- (ang.)
  • RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)
  • Planet World Cup – archiwum wyników na mistrzostwach świata (ang.)
  • Planet World Cup – archiwum wyników z eliminacji do mistrzostwa świata (ang.)
  • Planet World Cup – składy Urugwaju na poszczególnych Mundialach (ang.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się