Rentgen (symbol R) – jednostka dawki ekspozycyjnej promieniowania jonizującego X lub gamma. Dawka ekspozycyjna 1 R wywołuje za pośrednictwem emisji cząstek wtórnych w 1 cm³ suchego powietrza w warunkach normalnych (w powietrzu o masie 1,293 mg) powstanie tylu par jonów każdego znaku, że ich ładunek jest równy 1 esu.
Wartość tę w jednostkach SI można obliczyć, podstawiając wartości elektrostatycznej jednostki ładunku 1 esu ≈ 3.33564·10−10 C oraz masę rozważanej ilości powietrza w kilogramach:
Nazwa rentgen pochodzi od nazwiska niemieckiego fizyka Wilhelma Röntgena.
Rentgen jest jednostką niepraktyczną ze względu na to, że trudno jest ją przeliczyć na to jak promieniowanie jest wchłaniane przez różne materiały[1][2]. Przybliżone przeliczenie przy niskich poziomach promieniowania:
Obecnie jednostka R nie jest używana do ustalania dawek dziennych, ale w 1934 zalecaną, maksymalną dawką dzienną było 0,2 R[2]. Wraz z badaniem długotrwałych efektów promieniowania, w 1936, dawka ta została zmniejszona o połowę do 0,1 R / dobę[2].
Od 1980 roku do określania wchłoniętej dawki promieniowania używany jest grej (Gy), który jest jednostką SI[2]. W dużym przybliżeniu 1 R to 1 rad wchłoniętego przez tkanki miękkie[1][3]. Natomiast 1 rad = 100 erg/g = 0,01 Gy.
Rentgen jest czasem nadal używany do określania poziomu promieniowania jonizującego wywołanego przez promieniowanie gamma[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
