Podobnie jak jego poprzednicy rządził krajem z Memfis. Panował przez kilkanaście lat, choć Manethon przyznawał mu 39-letnie rządy nad Egiptem. Na podstawie imienia horusowego władcy, zawierającego element „re” można przypuszczać, że kult boga Re w ówczesnym Egipcie odgrywał już pewną rolę.
Został pochowany w Sakkarze, przy czym nie do końca jest jasne, czy zespół grobowy pod grobowcem faraona Unisa należał do Reneba, czy do jego poprzednika, albowiem znaleziono tam odciski pieczęci obu tych władców.
Tytulatura
Nomen władcy odczytuje się jako Kakau bądź Kakai[1]; jest on znany w trzech wariantach[2]:
Imię horusowe brzmi Reneb lub Nebre[1], co tłumaczy się jako „Re jest Panem”[2]:
W pracach historyków greckich (Maneton) występuje pod imionami Kekhoos i Kajechos[1][3].
Przypisy
↑ abcBogusławB.KwiatkowskiBogusławB., Poczet faraonów. Życie. Legenda. Odkrycia, wyd. 2, Iskry, 2021, s. 100, ISBN 978-83-244-1042-2.
↑ abEgipt Starożytny - II Dynastia [online], www.narmer.pl [dostęp 2023-06-06].
↑Jürgen vonJ.BeckerathJürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 173, ISBN 978-3-422-00832-8 [dostęp 2023-05-27](niem.).
Bibliografia
BogusławB.KwiatkowskiBogusławB., Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, s. 68-69, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044.
Schneider Th. „Leksykon faraonów”, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2001, s. 191, ISBN 83-01-13479-8
Toby A. H. Wilkinson „Early Dynastic Egypt”, Routledge, London-New York 1999, s. 84, ISBN 0-415-18633-1