Scena uliczna w Luksorze
Wnętrze Meczetu Al-Azhar
Koptyjski „Wiszący Kościół” w Kairze
Meczet Muhammada Aliego w Kairze

Religia w Egipcie przenika wiele aspektów życia społecznego. Zdominowana jest przez islam, a według World Christian Database (2015) muzułmanie stanowią 88,4% mieszkańców tego kraju. 10,9% to chrześcijanie, w zdecydowanej większości należący do Koptyjskiego Kościoła Ortodoksyjnego. 0,6% populacji nie wyznaje żadnej religii[1].

Zdecydowana większość muzułmanów to sunnici. Społeczność szyicką szacuje się na 1 milion (1% populacji)[2]. Inne większe grupy chrześcijańskie to protestanci ewangelikalni (439 tys.), prawosławni (300 tys.) i katolicy (194 tys.)[3].

Wolność religijna

Konstytucja zapewnia wolność wyznania i praktykowania religii abrahamowych (islam, chrześcijaństwo i judaizm), ale ustanawia również islam religią państwową a prawo szariatu jako główne źródło prawodawstwa. Konstytucja zabrania działalności politycznej lub tworzenie partii politycznych opartych na religii. Ani konstytucja, ani kodeksy cywilne nie zabraniają działalności misyjnej i apostazji od islamu[2].

Egipt w 2020 roku znalazł się na 16 miejscu w Światowym Indeksie Prześladowań organizacji Open Doors, w rankingu krajów, w których chrześcijanie są najbardziej prześladowani. W roku 2019 odnotowano incydenty, w wyniku których zginęło 23 chrześcijan, a 124 osoby odniosły obrażenia[4].

W listopadzie 2017 miał miejsce zamach w Bir al-Abd przeprowadzony przez ISIS na meczet suficki, w którym zginęło ponad 300 osób. W przypadku zamachów na kościoły koptyjskie w Kairze, Aleksandrii i Tancie, w latach 2016-2017, 36 osób uznanych za winnych zostało skazanych na śmierć[2].

Historia

Od około 3000 roku p.n.e. aż do pierwszej połowy I tysiąclecia naszej ery w starożytnym Egipcie dominowała politeistyczna religia egipska. Później stopniowo była wyparta przez chrześcijaństwo[5]. Poczynając od VI wieku p.n.e., Egipt był ważnym ośrodkiem diaspory żydowskiej[6].

Od II wieku n.e. rozpoczął się proces kurczenia wpływu cywilizacji, pisma i religii egipskiej na rzecz nowej kultury koptyjskiej, nowego pisma i nowej religii chrześcijańskiej. Proces ten uległ wielkiemu przyśpieszeniu w IV wieku n.e. gdy chrześcijaństwo edyktem mediolańskim zostało uznane w imperium rzymskim[5].

W latach 640–642 Arabowie podbili Egipt, co otworzyło drogę arabizacji i islamizacji Afryki Północnej[7]. Pod panowaniem arabskim na innowierców zostały nałożone podatki dżizja i charadż. Szczególnym okrucieństwem wobec mnichów egipskich charakteryzowały się rządy Marwana II. W latach 725-773 odnotowano 6 poważnych powstań koptyjskich spowodowanych obciążeniami podatkowymi. Powstania były brutalnie tłumione, a konwersja na islam otworzyła możliwość włączenia się w uprzywilejowaną klasę muzułmańską i uniknięcia wysokich opłat. Do IX wieku większość Egipcjan przeszła na islam[8].

Po względnej tolerancji, jaka panowała pod kalifatami Tulunidów (868–905), Ihshididów (935–960) i Fatymidów (969–1171), szczyt represji innowierców miał miejsce w latach 1008-1015, pod panowaniem szyitów. Początkowo tylko sunnici byli prześladowani, a następnie represyjna polityka rozprzestrzeniła się na chrześcijan i żydów. Panowanie Al-Hākima było punktem zwrotnym w historii Egiptu i początkiem masowego przyjmowania islamu przez chrześcijan. Zniszczono wtedy liczne kościoły[8].

W XIX wieku reformy Muhammada Aliego sprawiły, że Koptowie zostali zwolnieni z obowiązku płacenia dżizji, a także otworzyły drogę dla misji chrześcijańskich w Egipcie[9].

XX-XXI wiek

Od lat 70. XX wieku, a zwłaszcza po rewolucji, która obaliła Husniego Mubaraka, egipska społeczność chrześcijan — Koptów — pozostaje obiektem przemocy i dyskryminacji. Konsekwencją narastających konfliktów na tle religijnym w Egipcie po rewolucji związanej z powstaniem politycznego islamu była rosnąca liczba chrześcijańskich Egipcjan, którzy opuścili kraj[10]. Szacuje się, że tylko w ciągu dwóch lat po rewolucji w 2011 roku, z kraju wyjechało około 100 tysięcy chrześcijan[11].

Inne religie

Inne religie w Egipcie to: bahaizm (2,2 tys.[3]), hinduizm (1,5 tys.[3]), świadkowie Jehowy (1-1,5 tys.[2]), buddyzm (890[3]), mormoni (150[2]) i judaizm (100[3]).

Zobacz też

Przypisy

  1. Egypt, Religion And Social Profile [online], The ARDA [dostęp 2020-05-07].
  2. a b c d e 2018 Report on International Religious Freedom - Egypt [online], Refworld [dostęp 2020-05-07] (ang.).
  3. a b c d e WWL 2020 Country Dossier Egypt [online], Open Doors USA [dostęp 2020-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-18].
  4. Egipt [online], Open Doors Polska [dostęp 2020-05-07] (pol.).
  5. a b Wiesław Bator, Religia Starożytnego Egiptu [online], Uniwersytet Jagielloński, 2012 [dostęp 2020-05-09], str. 119, 216.
  6. ancient Egyptian religion, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-05-09] (ang.).
  7. Ewa Machut-Mendecka, Chwalebna przeszłość arabska w obrazach renesansu literatury XIX i XX w. [online], Uniwersytet Warszawski, 2017 [dostęp 2020-05-09], str. 95.
  8. a b Anastasia M. Ivanova, Traits of positive and negative discrimination of the Copts in medieval Egypt as described by the “History of the Patriarchs of Alexandria”, „Scrinium”, 2019, s. 1–19, DOI: 10.1163/18177565-00160A04, ISSN 1817-7530 [dostęp 2020-05-09] (ang.).
  9. Thomas Nelson, Evangelicals Around the World: A Global Handbook for the 21st Century, Google Books, 14 lipca 2015, ISBN 978-1-4016-7879-1 [dostęp 2020-05-09] (ang.), str. 249.
  10. Jason Brownlee, Violence Against Copts in Egypt [online], Carnegie Endowment for International Peace [dostęp 2022-04-24] (ang.).
  11. Ayman Zohry, Egypt's International Migration after the Revolution: Is There Any Change?, [w:] Confluences Méditerranée [online], Cairn International Edition, 2013 [dostęp 2022-04-24] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się