Religia w Egipcie przenika wiele aspektów życia społecznego. Zdominowana jest przez islam, a według World Christian Database (2015) muzułmanie stanowią 88,4% mieszkańców tego kraju. 10,9% to chrześcijanie, w zdecydowanej większości należący do Koptyjskiego Kościoła Ortodoksyjnego. 0,6% populacji nie wyznaje żadnej religii[1].
Zdecydowana większość muzułmanów to sunnici. Społeczność szyicką szacuje się na 1 milion (1% populacji)[2]. Inne większe grupy chrześcijańskie to protestanci ewangelikalni (439 tys.), prawosławni (300 tys.) i katolicy (194 tys.)[3].
Konstytucja zapewnia wolność wyznania i praktykowania religii abrahamowych (islam, chrześcijaństwo i judaizm), ale ustanawia również islam religią państwową a prawo szariatu jako główne źródło prawodawstwa. Konstytucja zabrania działalności politycznej lub tworzenie partii politycznych opartych na religii. Ani konstytucja, ani kodeksy cywilne nie zabraniają działalności misyjnej i apostazji od islamu[2].
Egipt w 2020 roku znalazł się na 16 miejscu w Światowym Indeksie Prześladowań organizacji Open Doors, w rankingu krajów, w których chrześcijanie są najbardziej prześladowani. W roku 2019 odnotowano incydenty, w wyniku których zginęło 23 chrześcijan, a 124 osoby odniosły obrażenia[4].
W listopadzie 2017 miał miejsce zamach w Bir al-Abd przeprowadzony przez ISIS na meczet suficki, w którym zginęło ponad 300 osób. W przypadku zamachów na kościoły koptyjskie w Kairze, Aleksandrii i Tancie, w latach 2016-2017, 36 osób uznanych za winnych zostało skazanych na śmierć[2].
Od około 3000 roku p.n.e. aż do pierwszej połowy I tysiąclecia naszej ery w starożytnym Egipcie dominowała politeistyczna religia egipska. Później stopniowo była wyparta przez chrześcijaństwo[5]. Poczynając od VI wieku p.n.e., Egipt był ważnym ośrodkiem diaspory żydowskiej[6].
Od II wieku n.e. rozpoczął się proces kurczenia wpływu cywilizacji, pisma i religii egipskiej na rzecz nowej kultury koptyjskiej, nowego pisma i nowej religii chrześcijańskiej. Proces ten uległ wielkiemu przyśpieszeniu w IV wieku n.e. gdy chrześcijaństwo edyktem mediolańskim zostało uznane w imperium rzymskim[5].
W latach 640–642 Arabowie podbili Egipt, co otworzyło drogę arabizacji i islamizacji Afryki Północnej[7]. Pod panowaniem arabskim na innowierców zostały nałożone podatki dżizja i charadż. Szczególnym okrucieństwem wobec mnichów egipskich charakteryzowały się rządy Marwana II. W latach 725-773 odnotowano 6 poważnych powstań koptyjskich spowodowanych obciążeniami podatkowymi. Powstania były brutalnie tłumione, a konwersja na islam otworzyła możliwość włączenia się w uprzywilejowaną klasę muzułmańską i uniknięcia wysokich opłat. Do IX wieku większość Egipcjan przeszła na islam[8].
Po względnej tolerancji, jaka panowała pod kalifatami Tulunidów (868–905), Ihshididów (935–960) i Fatymidów (969–1171), szczyt represji innowierców miał miejsce w latach 1008-1015, pod panowaniem szyitów. Początkowo tylko sunnici byli prześladowani, a następnie represyjna polityka rozprzestrzeniła się na chrześcijan i żydów. Panowanie Al-Hākima było punktem zwrotnym w historii Egiptu i początkiem masowego przyjmowania islamu przez chrześcijan. Zniszczono wtedy liczne kościoły[8].
W XIX wieku reformy Muhammada Aliego sprawiły, że Koptowie zostali zwolnieni z obowiązku płacenia dżizji, a także otworzyły drogę dla misji chrześcijańskich w Egipcie[9].
Od lat 70. XX wieku, a zwłaszcza po rewolucji, która obaliła Husniego Mubaraka, egipska społeczność chrześcijan — Koptów — pozostaje obiektem przemocy i dyskryminacji. Konsekwencją narastających konfliktów na tle religijnym w Egipcie po rewolucji związanej z powstaniem politycznego islamu była rosnąca liczba chrześcijańskich Egipcjan, którzy opuścili kraj[10]. Szacuje się, że tylko w ciągu dwóch lat po rewolucji w 2011 roku, z kraju wyjechało około 100 tysięcy chrześcijan[11].
Inne religie w Egipcie to: bahaizm (2,2 tys.[3]), hinduizm (1,5 tys.[3]), świadkowie Jehowy (1-1,5 tys.[2]), buddyzm (890[3]), mormoni (150[2]) i judaizm (100[3]).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.