Reforma Taika (jap. 大化の改新 taika no kaishin; "Reforma Wielkich Zmian") - zestaw doktryn i reform, dotyczących przede wszystkim sposobu podziału i zarządzania ziemią. Ich wprowadzanie w życie rozpoczął cesarz Kōtoku w 646 r., wkrótce po pokonaniu rodu Soga, którego członkowie w ówczesnym czasie prezentowali poglądy konserwatywne.
Za początek wprowadzenia reform Taika uważa się odsunięcie od władzy rodu Soga. Dokonało się to za pomocą udanego zamachu na życie Sogi no Irukiego, za którym stała koalicja, na czele z księciem Naka no Ōe - przyszłym cesarzem Tenji - oraz Nakatomim no Kamatarim.
Reforma bazowała na ideałach i filozofii konfucjańskiej, przede wszystkim zaś na koncepcji równego podziału ziemi. Prawdziwym jej celem było zwiększenie centralizacji państwa i wzmocnienie roli dworu cesarskiego kosztem rodów arystokratycznych klanów japońskich.
Reforma zapowiadała zniesienie rodowej własności ziemi, rodowej własności magazynów ryżowych, kontroli na "be" przez arystokrację rodową, budowę stałej stolicy (dotąd ród rezydował w Asuce, a stolica była niestała), wprowadzenie podziału terytorialnego niezależnego od dotychczasowych posiadłości rodowych, ustalenie służb drogowych, przejść górskich, przepraw przez rzeki oraz zbudowanie fortyfikacji granicznych, rejestr ludności i nadziałów ziemi, obalenie dotychczasowego systemu danin oraz zniesienie pracy przymusowej na rzecz arystokracji rodowej.
Reforma Taika trwała od 646-702 r. i miała także na celu przekształcenie Yamato na dwór chiński.
W wyniku reformy:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.