Rada Ambasadorów (Konferencja Ambasadorów, ang. Conference of Ambassadors, fr. Conférence des Ambassadeurs) – międzynarodowy organ wykonawczy kończącej I wojnę światową konferencji pokojowej w Wersalu, funkcjonujący w latach 1920–1935.
W jej skład wchodzili paryscy ambasadorowie: Wielkiej Brytanii, Włoch, Japonii i USA, a po ustąpieniu USA[1] także Belgii. Obradom przewodniczył przedstawiciel Francji, Jules Cambon. Wśród zadań Rady znalazły się m.in. sprawy przesunięć terytorialnych.
W sprawach polskich do jej decyzji należały:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.