Prefektura Wakayama
prefektura
Ilustracja
Świątynia buddyjska Negoro-ji w Iwade
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Wyspa

Honsiu

Region

Kinki

Siedziba

Wakayama

Kod ISO 3166-2

JP-30

Gubernator

Yoshinobu Nisaka

Powierzchnia

4 725 km²

Populacja (2018[1])
• liczba ludności


985 000

• gęstość

208 os./km²

Kod pocztowy

〒640-8585

Adres urzędu:
1-1 Komatsubara-dōri, Wakayama-shi
Plan
Plan
Symbole japońskie
Drzewo

dąb ubame (Quercus phillyraeoides)[1]

Kwiat

morela japońska (Prunus mume)

Ptak

szlarnik japoński (Zosterops japonicus)

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Prefektura Wakayama (jap. 和歌山県 Wakayama-ken)prefektura znajdująca się w regionie Kinki (Kansai) Japonii na wyspie Honsiu (Honshū). Jej stolicą jest miasto Wakayama[1].

Położenie

Prefektura leży w zachodniej części wyspy Honsiu w regionie Kinki nad Oceanem Spokojnym. Graniczy z prefekturami: Osaka, Nara i Mie.

Miasta

Miasta prefektury Wakayama:

Historia

Prefektura Wakayama powstała w 1871 roku po obaleniu systemu feudalnego. W okresie wcześniejszym region obecnej prefektury Wakayama i południowej części prefektury Mie stanowiła prowincja Kii (lub inaczej Kishū). Półwysep Kii wziął swoją nazwę od tej prowincji.

Miejsca godne zwiedzenia

Góra Kōya

Góra Kōya (Kōya-san)[a] stanowi centrum buddyzmu Shingon (Shingon-shū), ważnej sekty-szkoły buddyjskiej, która została stworzona w Japonii w 805 roku przez Kūkaia (774–835), mnicha, uczonego, architekta, kaligrafa, poetę, jedną z najważniejszych postaci religijnych. Jest to kompleks skupiający ponad sto świątyń na terenie płaskowyżu na wysokości ok. 800 m n.p.m., otoczonego ośmioma górami o wysokości ok. 1000 m n.p.m. Najważniejszą z nich jest Kōya-san Kongōbu-ji[2][3].

Osoby zainteresowane i pielgrzymi mogą spędzić nocleg w pomieszczeniach gościnnych świątyń (shukubō), poznając stylu życia mnichów, spożywając potrawy kuchni wegetariańskiej (shōjin-ryōri) i uczestnicząc w porannych modlitwach. Około pięćdziesiąt świątyń oferuje tę usługę[3].

Kumano

Obszar Kumano znajduje się na południowym krańcu półwyspu Kii (Kii-hantō), około 100 km na południe od Osaki i Kioto. Obejmuje prefektury Wakayama i Mie, ale większość atrakcji i miejsc kultu religijnego znajduje się w Wakayamie[4].

Centrum kultowe Kumano stanowią trzy chramy: Kumano Nachi-taisha, Kumano Hongū-taisha i Kumano Hayatama-taisha, znane pod wspólną nazwą Kumano Sanzan. Szlaki pielgrzymkowe na półwyspie Kii noszą łączną nazwę Kumano Kodō.

Region nasycony jest wartościami religijnymi i historycznymi. Prawnuk bogini Amaterasu, Jimmu (panował w latach 660–585 p.n.e.), przybył do Kumano, aby zjednoczyć kraj jako pierwszy cesarz Japonii. Kumano jest również nazywane „Krainą Umarłych” w odniesieniu do przekonania, że ​​duchy i przodkowie rodzin mieszkają tu po śmierci[4].

W 2004 roku religijne skarby, sanktuaria i szlaki pielgrzymkowe Kumano zostały wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO[4].

Zamek Wakayama

Zamek został zbudowany w 1585 roku na polecenie Hideyoshiego Toyotomi (1536–1598). W późniejszym okresie był rezydencją gałęzi rodu Tokugawa, władającej domeną Kishū (Kishū-han; także Kii-han). Hideyoshi nazwał go Wakayama, będąc pod wrażeniem piękna pobliskiej zatoki Wakanoura (lub Wakaura). Przyjęta przez niego nazwa pozostała w nazwie prefektury[5].

Shirahama

Shirahama to dobrze rozwinięty kurort z długą, piaszczystą plażą, bliskimi brzegu hotelami i gorącymi źródłami (onsen). Jego popularność i bliskość Osaki sprawiły, że stał się jednym z trzech największych tego rodzaju kurortów, obok Beppu na Kiusiu i Atami na półwyspie Izu[6].

Nachi-Katsuura

Nachi-Katsuura jest usytuowane na południowo-wschodnim wybrzeżu półwyspu Kii. Znane jest z gorących źródeł i przemysłu rybnego, a zwłaszcza z targu tuńczykami. Turyści mogą obserwować aukcje z tarasu widokowego. Tuńczyki są sprzedawane w sposób podobny do targu Toyosu w Tokio[7].

Nachi-Katsuura i półwysep Kii są również znane ze swojej kultury wielorybniczej. W pobliskim Taiji znajduje się muzeum wielorybnictwa (Taiji Whale Museum) oferujące informacje na temat wielorybów i wielorybnictwa z historycznego i współczesnego punktu widzenia. Jest to duży kompleks, który obejmuje także baseny dla delfinów i wielorybów. Odbywają się pokazy, można rezerwować pływanie z delfinami[7][8].

Galeria

Zobacz też

Uwagi

  1. Kōya-san jako nazwa góry w sensie geograficznym nie istnieje. Jest to bowiem tzw. „górska nazwa” (sangō), czyli honoryfikatywny przedrostek nazwy świątyni; tu: świątyni Kongōbu-ji, której pełna nazwa brzmi Kōya-san Kongōbu-ji.

Przypisy

  1. a b c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 192, 193. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 597. ISBN 978-4-385-13107-8.
  3. a b Mount Koya. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-03]. (ang.).
  4. a b c Kumano. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-03]. (ang.).
  5. Wakanoura Bay ~ A Treasure House of Scenic Beauty. Japan National Tourism Organization. [dostęp 2022-07-04]. (ang.).
  6. Shirahama. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).
  7. a b Nachi-Katsuura. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).
  8. Taiji Whale Museum. Wakayama Prefectural Government. [dostęp 2022-07-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Strona oficjalna Japan National Tourism Organization (JNTO) (ang.)
  • Informator o prefekturze Wakayama (ang.)
  • Informacje, zdjęcia, wideo dot. zatoki Wakanoura (ang.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się