Prawosławie w Korei jest obecne od początku XX wieku, gdy działalność w tym kraju rozpoczęli rosyjscy misjonarze. Od 1975 regularne działania misyjne na terytorium Korei Południowej prowadzi Patriarchat Konstantynopolitański, a od 1994 również Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji. W Korei Północnej od 2003 działa parafia w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 2019 r. powstała eparchia koreańska Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, obejmująca swoim zasięgiem terytoria obydwu państw koreańskich.
Pierwsze nabożeństwa prawosławne w Korei zaczęły być odprawiane w kaplicy w konsulacie rosyjskim w Seulu po rozpoczęciu działalności przez rosyjską misję prawosławną w Korei. Cerkiew ta była jednak dostępna jedynie dla Rosjan i w związku z tym realna działalność misyjna nie była w rzeczywistości prowadzona. Większe nakłady pieniężne zostały przeznaczone na misję w Korei dopiero po wojnie rosyjsko-japońskiej. W tym okresie misjonarze zorganizowali trzy kaplice oraz pięć punktów misyjnych bez własnych cerkwi, w 1910 powstała wolno stojąca cerkiew św. Mikołaja w Seulu.
Działalność misji uległa zahamowaniu po 1910, kiedy Korea została anektowana do Cesarstwa Japonii, a w całym kraju miała miejsce fala ataków na chrześcijan. Mimo wyświęcenia w 1912 pierwszego konwertyty koreańskiego na diakona, misja nie zdołała już zdobyć silnej pozycji w społeczeństwie – o wiele większe sukcesy odnosiły misje katolicka i protestancka. Po rewolucji październikowej misja w Korei nie otrzymywała już żadnego wsparcia finansowego ze strony władz Rosji, które to subwencje stanowiły dotąd podstawę jej działania. W związku z tym w 1921 Rosyjski Kościół Prawosławny ogłosił zakończenie pracy misyjnej w Korei.
Parafia św. Mikołaja w Seulu, do której należeli zarówno nieliczni Rosjanie, jak i Koreańczycy, zdołała przetrwać jako jedyna prawosławna parafia w Korei. Jej cerkiew przetrwała II wojnę światową, została zdewastowana dopiero w czasie wojny koreańskiej. Świątynię odbudowano w stylu greckim z inicjatywy greckich, prawosławnych żołnierzy sił ONZ, które stacjonowały w Seulu razem ze swoim kapelanem, ks. Andreasem Halkiopoulosem. On również doprowadził do przyjęcia parafii w jurysdykcję Patriarchatu Konstantynopolitańskiego.
W 1975 patriarcha konstantynopolitański Atenagoras pobłogosławił rozpoczęcie misji Patriarchatu Ekumenicznego na Dalekim Wschodzie, na czele której stanął hieromnich Sotirios (Trambas). Doprowadził on do erygowania pięciu nowych parafii z wolno stojącymi cerkwiami (parafia Zaśnięcia Matki Bożej w Chonju, parafia św. Pawła w Inchon, parafia św. Andrzeja w Yanggu, parafia Zwiastowania w Pusan oraz parafia św. Michała Archanioła w Taegu). W Korei powstał również pierwszy klasztor – żeński monaster Przemienienia Pańskiego w Kapyong. Przy cerkwi w Seulu, podniesionej do rangi soboru, powstało seminarium duchowne oraz centrum diecezjalne z biblioteką i muzeum. Hieromnich Sotirios został w 1993 biskupem Zela. W 2004 utworzono metropolię Korei[1].
W administraturze prowadzone są prace nad przekładem na język koreański tekstów liturgicznych oraz literatury prawosławnej. Jest on głównym językiem liturgicznym w parafiach w Korei, obok greckiego, rosyjskiego i angielskiego. Duchowni pracujący w Korei są narodowości greckiej oraz koreańskiej. Liczbę wiernych szacuje się na kilka tysięcy.
Od 1994 w Korei Południowej działa Koreańska Prawosławna Misja Duchowna, podlegająca eparchii Sydney, Australii i Nowej Zelandii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Siedziba misji mieści się w Samcheok[2].
Od 2019 r. na terytorium Korei Południowej (oraz Korei Północnej) działa eparchia koreańska (z siedzibą w Seulu[3]), wchodząca w skład Patriarszego Egzarchatu w Azji Południowo-Wschodniej[4].
W 2003 w Pjongjangu utworzono parafię Trójcy Przenajświętszej, która wchodziła w skład eparchii władywostockiej[5] Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Parafia posiada własną wolnostojącą cerkiew, poświęconą 13 sierpnia 2006 przez metropolitę smoleńskiego i kaliningradzkiego Cyryla[6]. Do parafii należało w 2013 r. około 60 wiernych, zarówno Rosjan, jak i Koreańczyków[5]. W związku z reorganizacją struktur Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Azji Południowo-Wschodniej oraz Korei, parafia weszła 26 lutego 2019 r. w skład nowo utworzonej eparchii koreańskiej[4].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
