Powstanie tajsonów (Tây Sơn) w Wietnamie
konflikty zbrojne w historii Wietnamu
Ilustracja
Nguyễn Huệ
Czas

17721802

Terytorium

Annam

Przyczyna

niezadowolenie społeczne

Wynik

porażka powstańców

Strony konfliktu
klan Nguyễn bracia z Tây Sơn
Dowódcy
Nguyễn Ánh Nguyễn Huệ
Nguyễn Nhạc
Cảnh Thịnh
brak współrzędnych

Powstanie Taysonów – antymandaryńskie powstanie chłopskie w Wietnamie w latach 17711802[1] skierowane przeciw władającym klanom Nguyễn na południu i Trịnh na północy, w czasie którego likwidowano majątki ziemskie dzieląc je między chłopów[2].

Bunt wziął swą nazwę od wioski i pasma górskiego Tây Sơn w pobliżu miejscowości Quy Nhơn. W ciągu trzech lat Taysonowie opanowali całe południe kraju, a do roku 1776 ich armia dotarła do granicy Chin. Z rodu Nguyễn rzeź przeżył jedynie książę Nguyễn Ánh, który uciekając przed wojskami Taysonów, w 1784 roku spotkał księdza Pigneau de Behaine, za którego pośrednictwem uzyskał obietnicę pomocy ze strony Francji.

Pomoc francuska skończyła się na prywatnej pomocy księdza Pigneau, a powstanie upadło nie tylko dzięki niej i dowódczym talentom Ánha, ale również z powodu zniechęcenia społeczeństwa, które nie widziało poprawy swego losu w ciągłym konflikcie zbrojnym. W roku 1799 Taysonowie zostali pobici przez wojska Ánha pod Quy Nhơn, czyli tam, gdzie rewolta się rozpoczęła. Ostateczna ofensywa Nguyễnów w lipcu 1802 zakończyła się zdobyciem Thăng Long (obecnie Hanoi). Nguyễn Ánh już 1 czerwca 1802, nie czekając na zdobycie stolicy, koronował się w Huế jako cesarz Wietnamu Gia Long[1].

Przypisy

  1. a b Wiesław Olszewski: Historia Wietnamu. Wrocław: Ossolineum, 1991.
  2. Zygmunt Rynkiewicz: Leksykon bitew świata. Warszawa: 2004, s. 524.

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się