Postczłowiek – pojęcie używane w transhumanizmie do określenia potomków lub następców człowieka, których możliwości będą dzięki technologii tak bardzo poszerzone w stosunku do dzisiejszych ludzi, że utożsamianie ich z ludźmi byłoby mylące.

Motywacja

Transhumanizm postuluje, że współczesne możliwości ludzkiego organizmu nie są niczym wyróżnionym i że są tylko jednym z etapów ewolucji[1]. Choć tradycyjne podejście do medycyny opiera się na doprowadzeniu chorego organizmu do "zdrowego stanu", należy wykorzystywać jej możliwości jeśli umożliwiają one doprowadzenie zdrowego człowieka do stanu "lepszego niż zdrowy"[2]. Decyzja o zastosowaniu takich terapii według transhumanistów powinna być kwestią indywidualną, a odbieranie takich możliwości z utylitarnego punktu widzenia jest równoważne odbieraniu chorym ludziom możliwości leczenia[3].

Z kolei masowe wprowadzenie takich technologii wymaga przedefiniowania wielu tradycyjnych norm społecznych. Kumulujące się zmiany mogą doprowadzić do powstania postludzi o zupełnie innym wyglądzie (z powodu cyborgizacji, inżynierii genetycznej bądź transferu umysłu na inny nośnik), zupełnie innych potrzebach (np. z powodu usunięcia ewolucyjnych instynktów służących rozmnażaniu) i zupełnie innym zachowaniu (np. z powodu szybkości pracy umysłu i posiadania innych zmysłów). Postludzie mogą stanowić o wiele bardziej różnorodne społeczeństwo niż ludzie i mogą dotyczyć ich zupełnie inne problemy niż ludzi[3].

Różnice między człowiekiem a postczłowiekiem

Przykładowo rozważane różnice pomiędzy postczłowiekiem a zwykłym człowiekiem obejmują[3]:

  • brak starzenia się,
  • odporność na choroby[1],
  • większe możliwości intelektualne od jakiegokolwiek współczesnego geniusza (superinteligencja),
  • ulepszone zmysły (np. większa ostrość widzenia i szersze spektrum barw),
  • dodatkowe zmysły,
  • możliwość kontrolowania własnych potrzeb i emocji[2].

Technologie

Transhumaniści wskazują na szereg technologii, które mogą być wykorzystywane do usprawnienia człowieka i zwiększenia jego możliwości:

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Daniel Ust: What is posthumanism?. 2001. [dostęp 2013-06-26]. (ang.).
  2. a b Max Moore: On Becoming Posthuman. 1994. [dostęp 2013-06-26]. (ang.).
  3. a b c Nick Bostrom: In Defense of Posthuman Dignity. Bioethics, Vol. 19, No. 3, pp. 202-214, 2005. [dostęp 2013-06-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Postczłowiek. Medycyna, genetyka, etyka. „Polityka > Niezbędniki Inteligenta”, 02.10.2017. POLITYKA Sp. z o.o. S.K.A.. 
  • Joanna Jeśman. Postczłowiek jako forma życia (recenzja książki: Monika Bakke, Bio-transfi guracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2010, 271 s.). „Przegląd Kulturoznawczy”, 2011. 
  • Monika Bakke: Bio-transfiguracje. Sztuka i estetyka posthumanizmu. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2012, s. 1-272. ISBN 978-83-232-2387-0.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się