 |
Wikipedyści zdecydowali o wygaszeniu portali. Tworzenie nowych nie jest już zalecane. Ta strona została zamknięta i pozostawiona jedynie dla historycznego odniesienia. Jeśli chcesz wznowić dyskusję dotyczącą statusu tej strony, zasięgnij opinii społeczności w Kawiarence. |
Idea podróży kosmicznych nurtowała ludzkie umysły od stuleci, ale pozostawała marzeniem aż do czasu zbudowania potężnych rakiet zdolnych unieść ładunek użyteczny wysoko w przestrzeń kosmiczną. Takie rakiety zaczęto budować w połowie XX wieku w USA i Związku Radzieckim. W 1957 roku po raz pierwszy obiekt zbudowany przez człowieka znalazł się na orbicie wokółziemskiej, w 1961 roku pierwszy człowiek odbył podróż w kosmos, a w 1969 roku po raz pierwszy stanął na Księżycu. Równocześnie rozpoczęła się bezzałogowa eksploracja kosmosu, badania planet Układu Słonecznego i innych obiektów, a także komercyjne wykorzystanie przestrzeni kosmicznej: sieci satelitów telekomunikacyjnych, nawigacyjnych, meteorologicznych, środowiskowych itd.
28 maja 2016 r. napełniono moduł BEAM powietrzem. Jest to pierwszy moduł wykonany w tej technologii przeznaczony do przebywania w nim astronautów
Bigelow Expandable Activity Module (BEAM) – nadmuchiwany, testowy moduł mieszkalny stanowiący od 2016 r. element Międzynarodowej Stacji Kosmicznej opracowany przez firmę Bigelow Aerospace w ramach kontraktu z NASA. Służy on jako testowy moduł, który będzie dołączony do stacji w latach 2016-2018 celem sprawdzenia przydatności tego rodzaju konstrukcji w astronautyce załogowej.
Ostatecznie moduł BEAM został wyniesiony w kosmos 8 kwietnia 2016 r. za pomocą rakiety Falcon 9 statkiem Dragon firmy SpaceX w ramach misji zaopatrzeniowej CRS-8. Moduł w stanie złożonym został umieszczony w części niehermetyzowanej statku. 10 kwietnia 2016 r. BEAM został dostarczony w ładowni statku Dragon do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. 16 kwietnia 2016 r. BEAM został wyjęty z ładowni statku manipulatorem Canadarm2, po czym o godz. 9:36 UTC przyłączony do bocznego węzła cumowniczego modułu Tranquility.
Pierwszą próbę napełnienia modułu powietrzem i rozłożenia go przeprowadzono 26 maja 2016 r. Próba okazała się nieudana prawdopodobnie z powodu 10-miesięcznego przetrzymywania modułu w stanie złożonym w oczekiwaniu na opóźniający się start, co mogło spowodować zaprasowanie się materiału, z którego moduł został wykonany. Moduł powiększał się w bardzo małym stopniu mimo pompowania do niego powietrza. Próbę powtórzono dwa dni później, 28 maja 2016 r. Proces napełniania modułu trwał ok. 7,5 godziny i przebiegał o wiele wolniej niż zakładano, ale zakończył się sukcesem.
Montaż największego teleskopu wysłanego kiedykolwiek w przestrzeń kosmiczną - James Webb Space Telescope (2021 r.)
.jpg)
Najnowsza rakieta zaprojektowana przez NASA w celu realizacji programu Artemis, czyli powrotu ludzi na Księżyc. (marzec 2022 r.)
50 lat temu, w latach 1965-1966 przeprowadzono dziesięć lotów załogowych programu Gemini
Program Gemini – amerykański program lotów kosmicznych realizowany w latach 1963–1966, następca programu Mercury.
Gemini miał na celu opracowanie zaawansowanych technik lotu kosmicznego, potrzebnych do realizacji programu Apollo, mającego na celu wysłanie ludzi na Księżyc. Jako pierwszy amerykański program lotów kosmicznych, obejmował wyjścia astronautów w przestrzeń kosmiczną i manewry orbitalne, takie jak spotkania orbitalne i dokowanie.
Program Gemini objął 12 lotów kosmicznych, w tym dwa próbne bezzałogowe. Dwa loty bezzałogowe miały na celu przetestowanie statku kosmicznego oraz rakiety nośnej Titan II. Po nich nastąpiło 10 udanych misji załogowych.
Kategoria: Listy astronautyczne
Radzieckie i rosyjskie
Amerykańskie
Chińskie
Międzynarodowe
Na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej pracuje w komplecie kapsuły SpaceX Crew-4 wraz z 3 kosmonautami z Roscosmos: Oleg Artiemjew, Denis Matwiejew i Siergiej Korsakov. Na zdjęciu: Kjell Lindgren (NASA), Samantha Cristoforetti (ESA), Jessica Watkins (NASA), Bob Hines (NASA)
 |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.