Dystrykty Surinamu, numeracja odpowiada poniższemu zestawieniu

Podział administracyjny Surinamu – podział Surinamu na jednostki administracyjne; współcześnie Surinam jest podzielony na 10 dystryktów (niderl. distrikt).

Historia

Pierwszy podział administracyjny Surinamu nastąpił w 1834 roku na mocy holenderskiego dekretu królewskiego[1]. Kolonia zajmowała wówczas pas nadmorski oraz ziemie wzdłuż rzek, gdzie znajdowały się plantacje[1]. Ustalono wówczas 2 pełne dystrykty: Nickerie i Coronie oraz 8 jednostek administracyjnych w pobliżu Paramaribo: Górny Surinam i Torarica, Dolna Commewijne, Górna Commewijne, Matapica, Dolna Cottica, Górna Cottica oraz Parica, Saramacca i Para[1][2].

W 1927 roku dokonano nowego podziału na 7 dystryktów: Paramaribo, Commewijne, Coronie, Marowijne, Nickerie, Saramacca i Suriname[1]. W 1958 roku z Suriname wydzielono Brokopondo, a w 1966 roku dystrykt Para[1]. W 1985 roku z połączenia południowych ziem dystryktów Marowijne, Nickerie, Saramacca i Suriname utworzono nową jednostkę – Sipaliwini[1].

Współcześnie Surinam jest podzielony na 10 dystryktów, które podzielone są na 62 mniejsze jednostki, pod-dystrykty tzw. ressorten[1]:

Podział administracyjny Surinamu
Lp. Nazwa Stolica dystryktu[2] Powierzchnia
(km²)[3]
Liczba ressorten[3] Liczba ludności
w 2012 roku[3]
Gęstość zaludnienia
(liczba osób na km²)
w 2012 roku[3]
1. Brokopondo Brokopondo 7364 6 15909 2,2
2. Commewijne Nieuw Amsterdam 2353 6 31420 13,4
3. Coronie Totness 3902 3 3391 0,9
4. Marowijne Albina 4627 6 18294 4,0
5. Nickerie Nieuw Nickerie 5353 5 34233 6,4
6. Para Onverwacht 5393 5 24700 4,6
7. Paramaribo Paramaribo 182 12 240924 1323,8
8. Saramacca Groningen 3636 6 17480 4,8
9. Sipaliwini nie ma stolicy 130567 6 37065 0,3
10. Wanica Lelydorp 443 7 118222 266,9

Władze lokalne

W 1987 roku ustanowiono w Surinamie władze lokalne – każdy dystrykt ma radę (niderl. district raden) i administrację dystryktu (niderl. districtsbestuur), a każdy ressort radę (niderl. ressort raad)[4]. Rady dystryktów i pod-dystryktów wybierane są co 5 lat[4].

Przypisy

  1. a b c d e f g Briggs 2015 ↓, s. 4.
  2. a b Raghoebar 2016 ↓.
  3. a b c d Algemeen Bureau voor de Statistiek: Statistisch Jaarboek 2016/2017 Suriname. Maart 2018. [dostęp 2019-07-28]. (niderl.).
  4. a b Encyclopædia Britannica 2019 ↓.

Bibliografia

  • Philip Briggs, Suriname, Bradt Travel Guides, 2015 (Bradt Travel Guides), s. 3–6, ISBN 978-1-84162-910-0 [dostęp 2019-07-28].
  • Suriname, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2019-07-20] (ang.).
  • Hein Raghoebar. New Developments in geographical Names: Report of Suriname. „United Nations Group of Experts on Geographical Names Working Paper”, 2016. No. 15/18. (ang.). 

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się