Herb własny kniaziów Połubińskich

Połubińscy (pierwotnie Połubeńscy) – ród kniaziowski (książęcy) pochodzenia litewskiego, który wziął swoje nazwisko od sioła Połubniki pod Lidą, najprawdopodobniej wcześniej zwanego Połubeńsk, albo od sioła Poliubicze (Połubica) w Brzeskiem, które zostało w 1503 roku nadane kniaziowi Wasylowi Andrzejewicowi Połubeńskiemu, a które mogło być przedtem w posiadaniu jego przodków[1].

Wojciech Wijuk Kojałowicz wyprowadzał rodowód kniaziów Połubińskich od Andrzeja Olgierdowicza z dynastii Giedyminowiczów. Autorzy najnowszych publikacji w tej dziedzinie również uważają to za prawdopodobne[2].

Jeśli chodzi o herb tego rodu - podobnie jak w przypadku kniaziów Łukomskich - Paprocki i Okolski przypisywali mu herb własny, przedstawiający Jastrzębca na piersiach Orła.

Połubińscy byli rodem nadzwyczaj rozgałęzionym, w związku z czym nawet jeśli początkowo mieli jakieś większe dobra - z czasem zupełnie podupadli majątkowo. Najprawdopodobniej wciąż żyją.

Według "Słownika nazwisk współcześnie w Polsce używanych" Kazimierza Rymuta w 1998 r. żyło w Polsce 421 osób noszących nazwisko Połubiński[3]. Być może niektóre z nich są potomkami historycznego rodu książąt Połubińskich.

Członkowie rodu

Przypisy

  1. J. Wolff, Kniaziowie litewsko-ruscy od końca XIV wieku
  2. J. Tęgowski, Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów, Poznań - Wrocław 1999, s. 68
  3. Serwis heraldyczny Ośrodka Dokumentacji Wychodźstwa Polskiego w Pułtusku [online], www.herby.com.pl [dostęp 2017-11-26].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się