Piotr I Cypryjski
Ilustracja
ilustracja herbu
król Cypru
Okres

od 1358
do 17 stycznia 1369

tytularny Król Jerozolimy
jako Piotr I
Okres

od 10 października 1359
do 17 stycznia 1369

Poprzednik

Hugo II
(Hugo IV Cypryjski)

Następca

Piotr II
(Piotr II Cypryjski)

Dane biograficzne
Data urodzenia

9 października 1328

Data śmierci

17 stycznia 1369

Ojciec

Hugo IV Cypryjski

Matka

Alicja z Ibelinu

Żona

1. Eschiwa de Montfort,
2. Eleonora Aragońska

Dzieci

Z Eleonorą:
Piotr II,
Małgorzata lub Maria,
Eschiwa

Piotr I Cypryjski, Piotr I de Poitiers-Lusignan (ur. 9 października 1328, zm. 17 stycznia 1369) – król Cypru i tytularny król Jerozolimy od momentu abdykacji jego ojca w 1358 do swojej śmierci w 1369.

Jean Froissart: Zamordowanie Piotra I

Był drugim synem króla Hugona IV Cypryjskiego, ale pierwszym z jego drugiego małżeństwa z Alicją z Ibelinu. W młodości otrzymał tytuł hrabiego Trypolisu. Najbardziej znany jest z wyprawy dokonanej na Egipt mameluków (1365), w trakcie której zdobył i złupił Aleksandrię[1]. Był to ostatni tak znaczący sukces militarny krzyżowców na Bliskim Wschodzie. Sama wyprawa miała jednak negatywny wpływ na handlowe kontakty między krajami chrześcijańskimi i muzułmańskimi[2]. Piotr I Cypryjski odwiedził w 1364 Kraków i będąc gościem polskiego króla Kazimierza Wielkiego[3], uczestniczył w słynnej uczcie u Wierzynka. Poszukiwał wówczas sojuszników do walki z muzułmanami.

Około 28 czerwca 1342 poślubił Eschiwę de Montfort (ur. 1300), córkę i dziedziczkę Humphreya de Montfort, konstabla Cypru i tytularnego pana Toron. Eschiwa zmarła przed 1350, kiedy Piotr był wciąż nastolatkiem i dlatego małżeństwo to pozostało bezdzietne. W 1353 Piotr poślubił Eleonorę Aragońską z Gandii (ur. 1333, w Barcelonie, zm. 26 grudnia 1416), córkę infanta Don Pedro Aragońskiego, hrabiego Ribagorza, Ampurias i Prades, syna Jakuba II Sprawiedliwego, oraz jego żony Joanny de Foix, siostry infanta Don Alfonso, księcia Gandii – pretendenta do tronu aragońskiego.

Życie rodzinne

Z Eleonorą miał 3 dzieci:

  • Piotra II (ok. 1357-1382), kolejnego króla Cypru i tytularnego króla Jerozolimy,
  • Małgorzatę lub Marię (ok. 1360 – ok. 1397), zaręczoną z Carlo Visconti, od 1385 żonę jej kuzyna – Jacques’a de Lusignan (zm. 1395/1397), tytularnego hrabiego Trypolisu,
  • Eschiwę (? – przed 1369), zmarłą młodo.

Jego kochanką była Joanna l’Aleman. 17 stycznia 1369 został zamordowany przez trzech swoich rycerzy, we własnym łóżku w pałacu La Cava, w Nikozji[4].

Przypisy

  1. Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. T. 3. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01457-X. ss. 408-415
  2. Krzysztof Baczkowski (red.): Wielka Historia Świata t.5 Późne średniowiecze. Kraków: Fogra Oficyna Wydawnicza, 2005. ISBN 83-85719-89-X.
  3. Łukasz Burkiewicz, O kontaktach polsko-cypryjskich w średniowieczu, histmag.org, 30.09.2009 [dostęp: 2.04.2016]
  4. Łukasz Burkiewicz: Na styku chrześcijaństwa i islamu. Krucjaty i Cypr w latach 1191-1291. Kraków: 2008.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się