Pierwszy arbitraż wiedeński – traktat z 2 listopada 1938 roku[1], w wyniku którego Węgrom przyznano terytorium o powierzchni 11 927 km², zamieszkane przez 852 tys. osób (południową Słowację i Ruś Zakarpacką). Na tym obszarze 59% ludności (502 680) stanowili obywatele narodowości węgierskiej, 100 tys. osób narodowości słowackiej przekroczyło granicę, wyjeżdżając na Słowację.
Negocjacje prowadzone były w wiedeńskim pałacu Belweder[1]. Poszczególne państwa reprezentowali:
Węgry – minister spraw zagranicznych Kálmán Kánya[1] i minister oświaty, późniejszy premier Pál Teleki,
Czechosłowację – minister spraw zagranicznych František Chvalkovský[1] i Ivan Krno, jednocześnie wobec federalizacji II republiki[2] udział brali również przedstawiciele reprezentujący:
↑ abcdefREPORTS OF INTERNATIONAL ARBITRAL AWARDS / RECUEIL DES SENTENCES ARBITRALES. Arbitral award establishing the Czechoslovak-Hungarian boundary 1938-11-02, t. XXVIII, ONZ, 2007, s. 401–406(ang. • fr.).
↑GrzegorzG.ChmielewskiGrzegorzG., Geneza państwa i naczelnych instytucji państwowych Republiki Słowackiej [online], 6 lipca 2010 [dostęp 2022-01-23](pol.).
↑No. 644. TREATY' OF PEACE WITH HUNGARY. SIGNED AT PARIS, ON 10 FEBRUARY 1947 / No 644. TRAITE' DE PAIX AVEC LA HONGRIE. SIGNE A PARIS, LE 10 FEVRIER 1947, [w:] Treaty Series, ONZ, 1949, s. 170(ang. • fr.).
Linki zewnętrzne
AliaksandrA.PiahanauAliaksandrA., Slovak-Hungarian relations in the mirror of the Soviet-German conflictive alliance (1939–1941) [online], 2012(ang.).