Pierre Rémond de Montmort (ur. 27 października 1678 w Paryżu, zm. 7 października 1719 tamże) – francuski matematyk. Początkowo nazywał się Pierre Rémond.
Ojciec Rémonda chciał go zmusić do studiowania prawa; wywołało to bunt syna, który opuścił dom i wyjechał do Anglii, a stamtąd do Niemiec. Do Francji powrócił w roku 1699 i, otrzymawszy po ojcu wielki spadek, zakupił posiadłość ziemską i przyjął nazwisko de Montmort. Utrzymywał przyjazne stosunki z kilkoma wybitnymi matematykami, zwłaszcza Mikołajem Bernoullim (I), który pracował z Rémondem podczas wizyt w jego posiadłości. W 1715, podczas ponownej wizyty w Anglii, Piotr De Montmort został wybrany na członka Royal Society, a w 1716 wszedł w skład Francuskiej Akademii Nauk.
De Montmort jest znany ze względu na autorstwo książki o prawdopodobieństwie i grach losowych; książki, która wprowadziła rozważania kombinatoryczne o tzw. nieporządku. On nadał też imię Pascala jego trójkątowi, pisząc o nim Table de M. Pascal pour les combinaisons (tabela Pana Pascala do kombinacji).
Inny obiekt zainteresowań de Montmorta stanowiły różnice skończone. W 1713 ustalił sumę szeregu skończonego składników postaci:
gdzie jest operatorem różnicowym w przód; W 1718 twierdzenie to zostało niezależnie odkryte przez Krystiana Goldbacha.
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Pierre Rémond de Montmort w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
