Pierre Méhaignerie (ur. 4 maja 1939 w Balazé ) – francuski polityk, były minister w kilku rządach, wieloletni parlamentarzysta, były sekretarz generalny Unii na rzecz Ruchu Ludowego .
Życiorys
Z wykształcenia inżynier rolnictwa, absolwent École nationale supérieure agronomique w Rennes .
W 1968 po raz pierwszy kandydował do Zgromadzenia Narodowego , przegrywając z przedstawicielem gaullistów . W 1973 wystartował ponownie w departamencie Ille-et-Vilaine , uzyskując tym razem mandat poselski. Od tego czasu do 2012 zasiadał w niższej izbie francuskiego parlamentu (z przerwami na czas pełnienia funkcji w administracji rządowej), skutecznie ubiegając się o reelekcję w kolejnych wyborach (w 1978, 1981, 1986, 1988, 1993, 1995, 1997, 2002 i 2007).
W 1979 został wybrany do Parlamentu Europejskiego , mandat europosła sprawował jednak tylko przez kilka dni. Zajmował też różne stanowiska w administracji terytorialnej. Krótko był radnym Bretanii , w okresie od 1976 do 2001 zasiadał w radzie generalnej Ille-et-Vilaine, od 1982 przez trzy kadencje jako jej przewodniczący. Od 1977 do 2020 nieprzerwanie sprawował urząd mera Vitré .
Od 1976 do 1977 był sekretarzem stanu ds. rolnictwa. Następnie wszedł w skład rządu jako minister rolnictwa. Urząd ten sprawował do 1981. Ponownie ministrem (tym razem ds. zaopatrzenia i transportu) był w latach 1986–1988. Po raz trzeci w rządzie znalazł się w 1993. W gabinecie Édouarda Balladura do 1995 zajmował stanowisko ministra stanu i ministra sprawiedliwości.
Należał przez lata do centrowej Unii na rzecz Demokracji Francuskiej , m.in. przewodniczył wchodzącemu w jej skład Centrum Demokratów Społecznych . W 2002 przystąpił do Unii na rzecz Ruchu Ludowego . Od 2004 do 2007 był jej sekretarzem generalnym, następnie do 2008 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego UMP. W 2012 przeszedł do Unii Demokratów i Niezależnych .
Odznaczenia i wyróżnienia
Kawaler Legii Honorowej (2013)[1] . W 1993 otrzymał tytuł Zasłużonego dla Miasta Poznania [2] . W 2001 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej [3] .
Przypisy
↑ Décret du 31 décembre 2013 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2014. [dostęp 2022-05-15]. (fr. ) .
↑ Wiadomości z miast i gmin . „Kronika Wielkopolski ”. Nr 3, s. 209, 1993. ISSN 0137-3102 .
↑ M.P. z 2001 r. nr 17, poz. 289
Bibliografia
Pierre Méhaignerie na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. [dostęp 2022-05-15]. (fr. ) .
Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2022-05-15]. (fr. ) .
Drugi rząd Raymonda Barre’a (1977–1978)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu
Trzeci rząd Raymonda Barre’a (1978–1981)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu
Drugi rząd Jacques’a Chiraca (1986–1988)
Rząd Édouarda Balladura (1993–1995)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu
1790-1944
Marguerite Louis François Duport-Dutertre
Jean-Marie Roland de La Platière
Antoine Duranthon
Étienne Louis Hector Dejoly
Georges Danton
Dominique Joseph Garat
Louis Jérôme Gohier
Philippe Antoine Merlin de Douai
Charles François Jean Joseph Victor Génissieu
Philippe Antoine Merlin de Douai
Charles Joseph Mathieu Lambrechts
Jean Jacques Régis de Cambacérès
André Joseph Abrial
Claude Régnier, duc de Massa
Mathieu Louis Molé
Pierre Paul Nicolas, baron Henrion de Pansey
Charles, chevalier Dambray
Jean Jacques Régis de Cambacérès, duc de Parme
Antoine, comte Boulay de la Meurthe
Étienne Denis, baron Pasquier
François, comte de Barbé-Marbois
Charles, chevalier Dambray
Étienne Denis, baron Pasquier
Pierre François Hercule, comte de Serre
Charles Ignace, comte de Peyronnet
Joseph Marie, comte Portalis
Pierre Alpinien Bertrand Bourdeau
Jean Joseph Antoine de Courvoisier
Jean de Chantelauze
Jacques Charles Dupont de l'Eure
Joseph Mérilhou
Félix Barthe
Jean Persil
Paul Sauzet
Jean Persil
Félix Barthe
Louis Gaspard Amédée, baron Girod de l'Ain
Jean-Baptiste Teste
Alexandre François Vivien
Nicolas Martin du Nord
Michel Pierre Alexis Hébert
Adolphe Crémieux
Eugène Bethmont
Alexandre Marie
Eugène Rouher
Joseph Corbin
Alfred Daviel
Eugène Rouher
Jacques Abbatucci
Paul de Royer
Claude Alphonse Delangle
Jules Baroche
Jean-Baptiste Duvergier
Émile Ollivier
Michel Grandperret
Adolphe Crémieux
Jules Dufaure
Jean Ernoul
Octave Depeyre
Adrien Tailhand
Jules Dufaure
Louis Martel
Albert, duc de Broglie
François Le Pelletier
Jules Dufaure
Philippe Le Royer
Jules Cazot
Gustave Humbert
Paul Devès
Félix Martin-Feuillée
Henri Brisson
Charles Demôle
Ferdinand Sarrien
Charles Mazeau
Armand Fallières
Jean-Baptiste Ferrouillat
Edmond Guyot-Dessaigne
François Thévenet
Armand Fallières
Louis Ricard
Léon Bourgeois
Jules Develle
Léon Bourgeois
Eugène Guérin
Antonin Dubost
Eugène Guérin
Ludovic Trarieux
Louis Ricard
Jean-Baptiste Darlan
Victor Milliard
Ferdinand Sarrien
Georges Lebret
Ernest Monis
Ernest Vallé
Joseph Chaumié
Ferdinand Sarrien
Edmond Guyot-Dessaigne
Aristide Briand
Louis Barthou
Théodore Girard
Antoine Perrier
Jean Cruppi
Aristide Briand
Louis Barthou
Antony Ratier
Jean-Baptiste Bienvenu-Martin
Alexandre Ribot
Jean-Baptiste Bienvenu-Martin
Aristide Briand
René Viviani
Raoul Péret
Louis Nail
Gustave L'Hopiteau
Laurent Bonnevay
Louis Barthou
Maurice Colrat
Edmond Lefebvre du Prey
Antony Ratier
René Renoult
Théodore Steeg
Anatole de Monzie
Camille Chautemps
René Renoult
Pierre Laval
Maurice Colrat
Louis Barthou
Lucien Hubert
Théodore Steeg
Raoul Péret
Henry Chéron
Léon Bérard
Paul Reynaud
René Renoult
Abel Gardey
Eugène Penancier
Albert Dalimier
Eugène Raynaldy
Eugène Penancier
Henry Chéron
Henry Lémery
Georges Pernot
Léon Bérard
Marc Rucart
Vincent Auriol
César Campinchi
Marc Rucart
Paul Reynaud
Paul Marchandeau
Georges Bonnet
Albert Sérol
Charles Frémicourt
Raphaël Alibert
Joseph Barthélemy
Maurice Gabolde
od 1944