Piekło – stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem i świętymi w Kościele katolickim[1].
Do piekła trafiają po śmierci dusze ludzi umierających w stanie grzechu śmiertelnego. Współcześnie uważa się, że kara piekła, obrazowo przedstawiana jako „ogień wieczny”, polega na wiecznej rozłące duszy od Boga. Jednak jeszcze w 1910 roku, według Catholic Encyclopedia, większość teologów katolickich zaliczała do kar piekielnych poena sensus (cierpienia fizyczne) i interpretowała ogień piekielny jako dosłowny, materialny ogień, choć pogląd o jego metaforycznym znaczeniu, wyznawany przez kilku ojców Kościoła (m.in. Orygenesa i Ambrożego z Mediolanu[2]), a w czasach nowożytnych m.in. przez Ambrosiusa Catharinusa (zm. w 1553), nie był przez Kościół odrzucony[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.