Ten artykuł od 2023-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Pochodził ze znamienitej rodziny. Jego przyjacielem był wódz tebański Epaminondas, który w 384 p.n.e. uratował Pelopidasowi życie podczas potyczki pod Mantineją[1].
W 382 p.n.e. Pelopidas uciekł z Teb do Aten, gdy Foibidas przy pomocy Spartan zdobył Teby.
Stanął na czele powstania, które wybuchło w 379 p.n.e. w sprzeciwie wobec wprowadzenia w Tebach ustroju oligarchicznego; powstańcom udało się zmusić stacjonujący w Tebach garnizon spartański garnizon do kapitulacji i przywrócić tam demokrację.
