Długość ciała 105–188 cm, długość dzioba 265–500 mm, rozpiętość skrzydeł 203–360 cm; masa ciała 3,5–15 kg; samice są mniejsze, lżejsze i mają krótsze dzioby niż samce[10]. Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
mają długi, prosty dziób, silnie grzbieto-brzusznie spłaszczony,
Onocrotalus: łac. onocrotalus „pelikan”, od gr. ονοκροταλος onokrotalos „pelikan”[11]. Gatunek typowy: Pelecanus onocrotalusLinnaeus, 1758.
Alcatras: hiszp.Alcatras „pelikan”[11]. Gatunek typowy: Pelecanus occidentalisLinnaeus, 1766.
Catoptropelicanus: gr. κατοπτρον katoptron „lustro”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Catoptropelicanus perspicillatusReichenbach, 1852 (= Pelecanus conspicillatusTemminck, 1824).
Cyrtopelicanus: gr. κυρτος kurtos „nabrzmiały, wydęty”, od κυπτω kuptō „wyginać, zginać”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus trachyrhynchosLatham, 1790 (= Pelecanus erythrorhynchosJ.F. Gmelin, 1789).
Leptopelicanus: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus fuscusJ.F. Gmelin, 1789 (= Pelecanus conspicillatusTemminck, 1824).
Metapelecanus: gr. μετα meta „obok, tuż przy”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus roseusJ.F. Gmelin, 1789 (= Pelecanus onocrotalusLinnaeus, 1758).
Neopelecanus: gr. νεος neos „nowy”; rodzaj PelecanusLinnaeus, 1758[11]. Gatunek typowy: Pelecanus rufescens J.F. Gmelin, 1789.
Sacrificator: łac. sacrificator, sacrificatoris „ktoś kto się poświęca”, od sacrificare „ofiarować poświęcenie”, od sacrum „obrzęd, kult”, od sacer, sacra „poświęcony”; facere „robić”[11]. Gatunek typowy: Pelecanus crispusBruch, 1832 (= Pelecanus onocrotalusLinnaeus, 1758).
Podział systematyczny
Badania DNA wskazują, że gatunki z tego rodzaju dzielą się na trzy dobrze zdefiniowane klady: klad ze Starego Świata, klad monotypowy (Pelecanus onocrotalus, słabo powiązany z kladem Starego Świata) oraz klad Nowego Świata[12]. Do rodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[9]:
↑Pelecanidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System(ang.).
↑P.H.G. Moehring: Geslachten der vogelen. Amsteldam: Pieter Meijer, 1758, s. 51. (niderl.).
↑J. Hermann: Tabula affinitatum animalium olim academico specimine edita: nunc uberiore commentario illustrata cum annotationibus ad historiam naturalem animalium augendam facientibus. Argentorati: Impensis Joh. Georgii Treuttel, Bibliopolae, 1783, s. 165, 235. (łac.).
↑ abcH.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. vii. (niem.).
↑ abA. Roberts. Review of the nomenclature of South African birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8 (4), s. 206, 1922. (ang.).
↑H. von Boetticher. „Verhandlungen der Deutschen Zoologischen Gesellschaft”. 44, s. 65, 1949. (niem.).
↑Pelecanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2009-07-28](ang.).
↑C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 132. (łac.).
↑ abSystematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pelecanidae Rafinesque 1815 – pelikany – Pelicans (Wersja: 2017-12-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-07-17].
↑ abD.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pelicans (Pelecanidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewals & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.peleca1.01. [dostęp 2020-05-23]. (ang.).brak strony w książce
↑ abcdefghiEtymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A.Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca(ang.).
↑M. Kennedy, S.A. Taylor, P. Nádvorník & H.G. Spencer. The phylogenetic relationships of the extant pelicans inferred from DNA sequence data. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 66 (1), s. 215–222, 2013. DOI: 10.1016/j.ympev.2012.09.034. (ang.).
↑Ch.G. Sibley, B.L. Monroe Jr.: Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1990. ISBN 0-300-04969-2. Cytat: za Instytutem Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego.brak strony w książce
↑R.S. Ridgely, P.J. Greenfield: The Birds of Ecuador. Cz. 1: Status, Distribution, and Taxonomy. Nowy Jork: Cornell University Press, 2001. ISBN 0-8014-8720-X. Cytat: za Instytutem Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego.brak strony w książce