Paul von Rennenkampf
Ilustracja
generał kawalerii generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1854
Konuvere, gubernia estońska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1918
Taganrog, Obwód Wojska Dońskiego, RFSRR

Przebieg służby
Lata służby

1873–1915

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

1 Armia

Stanowiska

głównodowodzący 1 Armii, dowódca Wileńskiego Okręgu Wojskowego

Główne wojny i bitwy

Powstanie bokserów,
I wojna światowa:

Odznaczenia
Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Paul von Rennenkampf (ros. Павел Карлович Ренненкампф; ur. 17 kwietnia?/29 kwietnia 1854 w Konuvere, zm. 1 kwietnia 1918 w Taganrogu) – rosyjski wojskowy niemieckiego pochodzenia w stopniu generała kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego. W 1918 aresztowany i rozstrzelany przez Czeka.

Życiorys

Pochodził z rodziny Niemców bałtyckich, która przybyła w XVI wieku z Westfalii do ówczesnych Inflant.

Ukończył oficerską szkołę piechoty junkrów w Helsinkach (1873) oraz Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego (1882). Po ukończeniu akademii służył w sztabie Warszawskiego Okręgu Wojskowego. 7 kwietnia 1890 roku w stopniu podpułkownika został szefem sztabu twierdzy Osowiec, a 7 kwietnia 1891 roku awansowany do stopnia pułkownika i przeniesiony na szefa sztabu 14 Dywizji Kawalerii[1]. W 1900 roku został dowódcą brygady kawalerii. Uczestniczył w likwidacji powstania bokserów w Chinach.

W czasie wojny rosyjsko-japońskiej dowodził Zabajkalską Dywizją Kawalerii. Po wybuchu rewolucji 1905 roku, jako dowódca oddziału karnego we wschodniej Syberii, w latach 1905–1907 brał udział w likwidacji ruchów rewolucyjnych. W 1910 roku został mianowany generałem kawalerii. W 1913 roku mianowano go dowódcą Wileńskiego Okręgu Wojskowego.

Na początku I wojny światowej objął dowództwo rosyjskiej 1 Armii. W czasie tzw. operacji wschodniopruskiej (1914) nie udzielił pomocy 2 Armii, co doprowadziło do jej rozbicia, a później we wrześniu 1914 roku rozbicia jego własnej 1 Armii. Podczas bitwy pod Łodzią w listopadzie 1914 roku, w wyniku nieudolnych działań dowodzonej przez niego 1 Armii, niemieckiej grupie gen. Scheffera udało się wyjść z okrążenia. Te błędy przypłacił zdjęciem ze stanowiska dowódcy armii 6 października 1914 roku. Po dymisji przeprowadzono dochodzenie, które potwierdziło jego odpowiedzialność, prócz tego wykryto defraudację pieniędzy wojskowych. Dzięki poparciu cara nie był sądzony, jedynie został zmuszony do odejścia w stan spoczynku. Po rewolucji lutowej i obaleniu caratu był aresztowany i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej. Rozpoczęło się przeciw niemu nowe dochodzenie prowadzone przez Nadzwyczajną Komisję Śledczą Rządu Tymczasowego. Po przewrocie bolszewickim (rewolucji październikowej) został zwolniony z więzienia, wyjechał do Taganrogu, gdzie się ukrywał.

Aresztowany 16 marca 1918 roku przez funkcjonariuszy Czeka. Na polecenie Rady Komisarzy Ludowych zaoferowano mu stanowisko dowódcze w Armii Czerwonej. Rennenkampf jednak odmówił, w rezultacie w końcu marca Władimir Antonow-Owsiejenko osobiście wydał rozkaz o jego rozstrzelaniu[2]. Wyrok wykonano w nocy 31 marca 1918.

Prawdopodobnie został pochowany na starym cmentarzu w Taganrogu[3][4].

Ordery i odznaczenia

Rosyjskie

Zagraniczne

Galeria

Przypisy

  1. dr Bogusław Perzyk: Twierdza Osowiec 1882 – 1915. Warszawa: Militaria Bogusława Perzyka, 2004. ISBN 83-907405-1-6.str. 54.
  2. P. Kenez, Red Attack, White Resistance: Civil War in South Russia 1918, New Academia Publishing, Washington DC, ISBN 978-0-9744934-4-2, s. 121.
  3. Таганрог: Старое кладбище: Установлено место захоронения генерала П.К. Ренненкампфа [online], cemetery.su [dostęp 2020-09-22].
  4. Американский след / Богудония.ру [online], bogudonia.ru [dostęp 2020-09-22].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się