Państwo | |
---|---|
Lider | |
Data założenia |
1880 |
Ideologia polityczna | |
Grupa w Parlamencie Europejskim |
|
Barwy | |
Strona internetowa |
Partia Narodowa (malt. Partit Nazzjonalista, PN, ang. Nationalist Party) – maltańska centroprawicowa partia polityczna[1][2] o profilu chadeckim[3], jedno z dwóch największych ugrupowań w kraju. Należy do Europejskiej Partii Ludowej[4].
Partię założył w 1880 Fortunato Mizzi, grupa ta była określana jako Anti-Reformists z uwagi na aktywny sprzeciw wobec polityki brytyjskich zarządców Malty. W 1926 doszło do połączenia tej formacji i Unione Politica Maltese w jednolitą Partię Narodową[5]. Narodowcy od początku popierali ideę uzyskania przez Maltę niepodległości, co nastąpiło w 1964 z inicjatywy tworzonego przez tę partię rządu.
Partia Narodowa po II wojnie światowej stała się drugą siłą polityczną w kraju. Od wyborów do Izby Reprezentantów z 1952 uzyskuje poparcie powyżej 40% głosów. Narodowcy wygrywali wybory krajowe w 1962 i 1966, następnie w 1981, 1987 i 1992. Po porażce w 1996 powrócili do władzy już dwa lata później, zwyciężając w kolejnych głosowaniach w 2003 i 2008[3]. Większości parlamentarnej nie utrzymali w 2013, przechodząc do opozycji[1].
Partia Narodowa opowiadała się za integracją europejską. Negocjacje z Unią Europejską z sukcesem przeprowadził wieloletni lider PN i premier Malty, Eddie Fenech Adami. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004, 2009, 2014 i 2019 narodowcy zajmowali drugie miejsce, przegrywając każdorazowo z laburzystami.
Wybory | Poparcie | Mandaty (Izba Reprezentantów) | Zmiana |
---|---|---|---|
1976 | 48,4% | 31/65 | – |
1981 | 50,9% | 31/65 | – |
1987 | 50,9% | 35/69 | +4 |
1992 | 51,8% | 34/65 | –1 |
1996 | 47,8% | 34/69 | – |
1998 | 51,8% | 35/65 | +1 |
2003 | 51,8% | 35/65 | – |
2008 | 49,3% | 35/69 | – |
2013 | 43,3% | 30/69 | –1 |
2017[7] | 43,7% | 28/67 | –2 |
2022 | 41,7% | 35/79 | +7 |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.