Państwo | |
---|---|
Lider | |
Data założenia | |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Barwy | |
Obecni posłowie |
33 (na 76) |
Strona internetowa |
Mongolia
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Mongolii Ustrój polityczny
Konstytucja
Władza ustawodawcza
Władza wykonawcza
Władza sądownicza
Kontrola państwowa
Finanse
Samorząd terytorialny
Partie polityczne
Wybory
Polityka zagraniczna
|
Partia Demokratyczna (mong. Ардчилсан Нам) – centro-prawicowa partia polityczna w Mongolii.
Partia została oficjalnie utworzona 6 grudnia 2000 roku z połączenia następujących partii politycznych: Mongolskiej Narodowej Partii Demokratycznej, Mongolskiej Partii Socjaldemokratycznej, Mongolskiej Partii Demokratycznej, Mongolskiej Partii Odnowy Demokratycznej i Mongolskiej Partii Demokratycznej Wierzących[1]. Szeregi nowej partii zasiliła grupa polityków, którzy odłączyli się od Mongolskiej Partii Zjednoczonego Dziedzictwa[1]. Przewodniczącym został Dambijn Dorligdżaw, którego w 2003 roku zastąpił Mendsajchany Enchsajchan[1].
W 2003 roku przed wyborami do parlamentu partia zawiązała koalicję wyborczą Ojczyzna - Koalicja Demokratyczna razem z Partią Ojczyzny i Partią Obywatelskiej Woli[2]. Komitet uzyskał 474 977 głosów i zdobył 34 mandaty w Wielkim Churale Państwowym[3], co nie dawało jednak większości parlamentarnej[2]. Ojczyzna – Koalicja Demokratyczna stworzyła rząd koalicyjny razem z Mongolską Partią Ludowo-Rewolucyjną a premierem po raz drugi został Cachiagijn Elbegdordż[4]. Rząd Elbegdordża upadł w styczniu 2006 roku, a nowym premierem został Mijeegombyn Enchbold, który powołał Enchsajchana na stanowisko wicepremiera[5]. Sam Enchsajchan został wyrzucony z partii po tym, jak nie udzielił poparcia drugiemu rządowi Elbegdordża[5]. W kwietniu 2006 roku szefem partii został Elbegdordż[4].
W wyborach parlamentarnych w 2008 roku partia zdobyła 26 mandatów (z 76), a Mongolska Partia Ludowo-Rewolucyjna 44[4]. Partia Demokratyczna zakwestionowała wyniki wyborów a Elbegdordż wezwał nowo wybranych członków partii, by nie podejmowali swoich obowiązków parlamentarnych[4]. Instrukcja Elbegdordża została zignorowana a on sam zrezygnował ze stanowisko przewodniczącego partii[4]. Nowym przywódcą partii został Norowyn Altanchujag[4].
Przed wyborami prezydenckimi w 2009 roku, partia zawiązała koalicję opozycyjną z Republikańską Partią Obywatelskiej Woli i Przymierzem Obywatelskim (zielonymi). Kandydatem koalicji na prezydenta został Cachiagijn Elbegdordż[6]. Elbegdordż zdobył 52% głosów, pokonując kandydata Mongolskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej i dotychczasowego prezydenta Nambaryna Enchbajara[6].
W wyborach parlamentarnych w 2012 roku partia zdobyła ponad 35% głosów. Stworzyła rząd koalicyjny z Mongolską Partią Ludowo-Rewolucyjną a Norowyn Altanchujag został premierem.
W wyborach prezydenckich w 2013 roku Elbegdordż zdobył 50,23% głosów, pokonując Badmaanjambuugijna Bat-Erdena z Mongolskiej Partii Ludowej i Udwal Nacag z Mongolskiej Partii Ludowo-Rewolucyjnej[7].
Jesienią 2014, po rezygnacji Norowyna Altanchujaga, który wcześniej został odwołany z urzędu premiera[8], nowym przewodniczącym partii został Dzandaachüügijn Enchbold[9]. Nowym premierem z ramienia Partii Demokratycznej został Czimedijn Sajchanbileg[10][11].
Poparcie w wyborach do Wielkiego Churału Państwowego:
Wybory | Kandydat | Głosowanie | Poparcie | Uwagi |
---|---|---|---|---|
Radnaasümbereliin Gonchigdorj | I tura | 37,2% | Kandydat przegrał | |
Mendsaikhany Enkhsaikhan | I tura | 20,20% | Kandydat przegrał | |
Tsakhiagiin Elbegdorj | I tura | 51,21% | Prezydent | |
Tsakhiagiin Elbegdorj | I tura | 50,23% | Prezydent |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.