Park Narodowy Sagarmatha
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Nepal

Data utworzenia

1976

Powierzchnia

1148 km²

Położenie na mapie Nepalu
Mapa konturowa Nepalu, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Sagarmatha”
Ziemia27°58′21,25″N 86°39′39,02″E/27,972570 86,660840
Strona internetowa
Park Narodowy Sagarmatha[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Nepal

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

VII

Numer ref.

120

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1979
na 3. sesji

  1. Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO
  2. Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Park Narodowy Sagarmathapark narodowy położony w północno-wschodnim Nepalu, w paśmie Wielkich Himalajów, w górnym zlewisku rzeki Dudh Kosi.

Utworzony został w 1976, a w 1979 wpisano go na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zajmuje obszar 1148 km². Prawie cała powierzchnia Parku położona jest powyżej 3000 m n.p.m. Znajdują się na jego terenie trzy ośmiotysięczniki: Mount Everest, Lhotse i Czo Oju.

Flora

W parku występuje flora charakterystyczna dla stref wysokogórskich. Najniższa strefa to strefa subalpejska rozciągająca się pomiędzy 3000 a 4000 m n.p.m. W jej dolnym piętrze rosną drzewostany złożone głównie z sosny himalajskiej z domieszką dębu oraz jałowca, który często przybiera formy drzewiaste. W wyższych partiach pojawia się drzewostan jodłowy z domieszką brzozy i charakterystycznych dla Himalajów drzewiastych różaneczników. Powyżej 4000 m n.p.m. rozpoczyna się strefa alpejska. Rosną tu głównie krzewy różaneczników, berberysów, irg i jałowca oraz byliny – różne gatunki traw, astry, goryczka i maki. Ze wzrostem wysokości szata roślinna staje się coraz bardziej uboga. Całkowicie zanika na granicy wiecznych śniegów, która w Himalajach znajduje się na wysokości około 5600 m n.p.m.

Fauna

Ostry klimat i ciężkie warunki bytowe nie zachęcają zwierząt do życia w tak surowym środowisku. Mimo to spotkać tu można przedstawicieli rodziny krętorogich - gorale, kozły serau, tary himalajskie. Te ostatnie podobne do naszych kozic, mogą występować na wysokości ponad 4000 m n.p.m.

W lasach Sagarmath żyją dwa gatunki z rodziny jeleniowatych: piżmowiec syberyjski i mundżak indyjski, najbardziej prymitywni przedstawiciele tej rodziny. Mniejsze ssaki reprezentuje szczekuszka, zając, łasica i ryjówka.

W Parku występuje około 30 gatunków ptaków. Najbardziej charakterystycznym dla Himalajów jest bażant himalajski. Sporadycznie spotkać można również niedźwiedzia himalajskiego oraz wilka.

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się