Papier korekcyjny – niewielkie arkusze papieru pokrytego z jednej strony powłoką korekcyjną, używane do usuwania błędów w tekście pisanym na maszynie do pisania[1].
Papier korekcyjny został wprowadzony do użytku w 1960 roku[2]. Błędy powstałe w trakcie pisania na maszynie poprawiano przy użyciu papieru korekcyjnego w następujący sposób[3][4][2]:
- arkusz papieru korekcyjnego wprowadzano stroną pokrytą powłoką korekcyjną do dołu pomiędzy taśmę barwiącą a papier z tekstem z błędami,
- błędne litery były pokrywane białą farbą z papieru korekcyjnego poprzez ponowne uderzenie czcionką,
- po usunięciu papieru korekcyjnego w zabielone miejsce można było ponownie nanieść właściwą literę,
Po wprowadzeniu do użytku maszyn zdolnych do samokorekcji papier korekcyjny zastąpiono taśmą korekcyjną[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Kurpisz, 2005, s. 317. ISBN 978-83-900203-3-4.
- ↑ a b c Ordway Hilton: Scientific Examination of Questioned Documents. CRC Press, 1992, s. 66. ISBN 978-0-8493-9510-9. [dostęp 2015-01-18].
- ↑ Kieleckie Zakłady Wyrobów Papierowych: Instrukcja użycia na opakowaniu papieru korekcyjnego.brak strony w książce
- ↑ Archie Drummond, Anne Coles-Mogford: Applied Typing and Information Processing. Nelson Thornes, 1994, s. 41. ISBN 978-0-7487-1897-9. [dostęp 2015-01-18].
