Péter Erdő
Kardynał prezbiter
Prymas Węgier
Ilustracja
Herb duchownego Initio non erat nisi gratia
Na początku nie było niczego oprócz łaski
Kraj działania

Węgry

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1952
Budapeszt

Arcybiskup metropolita ostrzyhomsko-budapeszteński
Okres sprawowania

od 2002

Prymas Węgier
Okres sprawowania

od 7 grudnia 2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

18 czerwca 1975

Nominacja biskupia

5 listopada 1999
biskup pomocniczy Székesfehérvár
biskup tytularny Puppi

Sakra biskupia

6 stycznia 2000

Kreacja kardynalska

21 października 2003
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Balbinae

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 2000

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Marcello Zago

Péter Erdő (ur. 25 czerwca 1952 w Budapeszcie) – węgierski duchowny katolicki, arcybiskup-metropolita Esztergomu (Ostrzyhomia-Budapesztu), kardynał, prymas Węgier.

Życiorys

Studiował w seminariach w Esztergomie i Budapeszcie, święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1975 w Budapeszcie z rąk László Lékaia. Inkardynowany do archidiecezji Esztergom, przez dwa lata był wikarym parafii w Dorog. W latach 1977–1980 odbył uzupełniające studia w Rzymie, uwieńczone doktoratami z teologii i prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Po powrocie na Węgry był profesorem seminarium w Esztergomie; w 1988 związał się z Katolickim Uniwersytetem Pétera Pázmánya w Budapeszcie, gdzie był kolejno profesorem, dziekanem Wydziału Teologicznego (1997) i rektorem (1998). W 1986 wykładał gościnnie na rzymskim Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Jako ekspert wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów na temat Kościoła w Europie w październiku 1999 roku.

5 listopada 1999 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Székesfehérvár, ze stolicą tytularną Puppi; 6 stycznia 2000 także papież udzielił mu w Watykanie sakry biskupiej. W grudniu 2002 Erdő został promowany na stolicę arcybiskupią i prymasowską Esztergom-Budapeszt. Rok później, 21 października 2003, odebrał z rąk papieża nominację kardynalską, z tytułem prezbitera S. Balbinae. Był najmłodszym uczestnikiem konklawe po śmierci Jana Pawła II w kwietniu 2005 roku.

W latach 2005–2015 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Węgier.

W październiku 2006 został wybrany na przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy.

W roku 2011 Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie przyznał mu tytuł doktora honoris causa[1].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Przypisy

  1. Doktorzy honoris causa. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. [dostęp 2012-02-14].

Linki zewnętrzne

  • Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
  • Péter Erdő [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-05] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się