Oxford Street
City of Westminster
Ilustracja
Oxford Street w grudniu 2006
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Długość

2,4 km

Położenie na mapie City of Westminster
Mapa konturowa City of Westminster, w centrum znajduje się punkt z opisem „Oxford Street”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Oxford Street”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Oxford Street”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Oxford Street”
Ziemia51°30′49,0″N 0°09′20,0″W/51,513611 -0,155556
Multimedia w Wikimedia Commons
Oxford Street w 1875

Oxford Street – ulica w centralnym Londynie, w obrębie West Endu, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca od Marble Arch na zachodzie do St Giles Circus(inne języki) na wschodzie; jej kontynuację w kierunku wschodnim stanowi New Oxford Street[1]. Jedna z najliczniej uczęszczanych ulic handlowych w Europie[2]. Mieszczą się przy niej m.in. domy towarowe, które dały początek sieciom John Lewis oraz Selfridges[1].

Dawniej jeden z głównych traktów prowadzących z Londynu na zachód, współcześnie stanowi część drogi A40 (nieoznakowana). Obecna nazwa ulicy pochodzi z XVIII wieku i nawiązuje do faktu, że położona była na skraju włości należących do hrabiów Oksfordu(inne języki)[1].

Historia

Oxford Street pokrywa się ze szlakiem rzymskiej ulicy, zwanej via Trinobantina, która łączyła Hampshire i Colchester i stała się jedną z największych ulic prowadzących do i wyprowadzających z miasta. Między XII wiekiem a rokiem 1782 była znana jako: Tyburn Road (od rzeki Tyburn, która biegła na południe od drogi, a obecnie przepływa pod nią), Uxbridge Road, Worcester Road oraz Oxford Road. Była to ostatnia droga pokonywana przez skazańców z Newgate Prison do szubienic w Tyburn, niedaleko Marble Arch. Od około 1729 roku ulica nosi nazwę Oxford Street.

Pod koniec XVIII wieku wiele otaczających ją pól nabył hrabia Oksfordu(inne języki), co doprowadziło do rozwoju tego terenu. Ulica słynęła z widowisk będących rozrywką dla tłumu, np. walk psów z niedźwiedziami czy maskarad, oraz z Panteonu. W XIX wieku przy Oxford Street otwarto liczne sklepy.

Transport

Oxford Street jest obsługiwana przez pięć linii metra: Bakerloo, Central, Jubilee, Northern i Victoria. Przy ulicy znajdują się cztery stacje:

W kulturze

Oxford Street jest jedną z nieruchomości na planszy brytyjskiej wersji gry Monopoly. Wraz z Regent Street i Bond Street wchodzi w skład zielonego zestawu. Wszystkie trzy ulice łączy charakter handlowy.

Przypisy

  1. ↑ a b c Oxford Street. W: Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 610–611. ISBN 978-1-4050-4925-2.
  2. ↑ Sam Forsdick: What do Oxford Street’s struggles tell us about the future of retail?. Raconteur, 2023-05-18. [dostęp 2024-01-02]. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się