 Mapa Oslofjorden | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wymiary |
ok. 100 × 30 km |
| Głębokość • maksymalna |
|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
Położenie na mapie Norwegii  | |
 59°21′N 10°35′E/59,350000 10,583333
| |
Oslofjorden – najdłuższa zatoka w południowo-wschodniej Norwegii, otwierająca się do cieśniny Skagerrak.
Wcina się na długość około 100 km w głąb Półwyspu Skandynawskiego. Na jego zakończeniu znajduje się aglomeracja Oslo. Najbliższe okolice Oslofjorden zamieszkane są przez około 2 miliony ludzi. Wbrew nazwie zatoka nie jest w sensie geologicznym fiordem (w języku norweskim słowo „fjord” ma szersze znaczenie). Szerokość u ujścia 15-30 km, głębokość do 354 m.
Obrona zatoki w roku 1940 miała kluczowe znaczenie dla losów niemieckiej inwazji na Norwegię — pozwoliła ewakuować władze państwowe, czyniąc w konsekwencji przyszły rząd V. Quislinga nielegalnym i pozwalając oficjalnie uczestniczyć Norwegii w wojnie po stronie zwycięskich aliantów.
Z Oslofjorden związany był Edvard Munch i jest on widoczny na wielu jego pracach, między innymi na „Krzyku”.
W czasach nordyckich zatoka nosiła nazwę Fold lub Foldin, co oznaczało „płaski”[1]. Od nazwy tej pochodzą również określenia sąsiadujących ziem, takich jak Vestfold (na zachód od Fold), Østfold (na wschód od Fold) oraz Follo (Fold + lo, oznaczające „łąkę nad wodą”)[2].
W późniejszych czasach zatoka nosiła również nazwę Christianiafjorden, od nazwy „Christiania”, którą nosiło Oslo w latach 1624 – 1925[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
