12 sierpnia 1308 – na ten dzień datowana jest pierwsza wzmianka o osadzie Orneta. Była ona lokowana na staropruskim polu osadniczym Wurmedyten lub Wormedythin, które zostało w 1251 zdobyte przez Krzyżaków i przekazane biskupom warmińskim.
1311 – Litwini bezskutecznie próbują zdobyć osadę[5].
26 marca 1313 – początek miasta Orneta – potwierdzenie praw miejskich, pojawiło się w dokumentach miejskich słowo „civitas”.
1340 – Orneta na 9 lat (do 1349) stała się siedzibą biskupów warmińskich. W tymże roku powstały mury obronne i rozbudowany został zamek.
1350 – rozpoczęto budowę kościoła farnego.
14 sierpnia 1359 – zostały odnowione przez biskupa Jana Stryprocka przywileje miejskie Ornety na prawie chełmińskim. Miasto otrzymało ratusz.
1406 – wzmianka o szpitalu św. Ducha – średniowiecznym szpitalu orneckim.
1414 – wojska polskie i litewskie niszczą miasto[5].
21 stycznia 1454 – Zjazd w Ornecie, podczas którego miasta warmińskie stanęły po stronie Związku Pruskiego[6], kilka tygodni później wybuchła wojna trzynastoletnia.
Ratusz – wybudowany w stylu gotyckim znajduje się w centralnej części rynku orneckiego. Powstał on w 1351 na miejscu dawnego domu kupieckiego. Pierwsza wzmianka o nim datowana jest na 1359. Obecny kształt bryły ratusza został nadany najprawdopodobniej w latach 1376–1389. Jest to budynek murowany z liczną zendrówką. W XV wieku ratusz został obudowany murowanymi budami, które wzmiankowane są już w 1423. W 1614 owe budy uzyskały status domków budniczych. Ratusz ornecki zbudowany jest na planie prostokąta, z dosyć znacznie rozczłonkowanym szczytem. Dach wieńczy ośmioboczna wieżyczka barokowa z galeryjką, która odnawiana była trzykrotnie w 1586, 1622 i 1832. W hełmie wieży umieszczony jest najstarszy na Warmii dzwon pochodzący z 1384.
Kościół parafialny św. Jana Chrzciciela – gotycki kościół parafialny został zbudowany w latach przed 1350 – po 1370, z inicjatywy biskupa Hermana z Pragi. Jest ceglaną czteroprzęsłową bazyliką z niewyodrębnioną częścią prezbiterialną i z wieżą od zachodu. W XV w. dobudowano kaplice boczne, które z czasem otrzymały ozdobne szczyty, nadające budowli niezwykle malowniczy wygląd, podkreślony ceramicznym detalem architektonicznym. Kościół znacznie ucierpiał w historii, głównie za sprawą wojen i pożarów, lecz mimo to należy do najbardziej interesujących na Warmii. Został zniszczony w czasie wojen krzyżackich w latach 1519–1525. Po zniszczeniach kościół przebudowano i rozbudowano, otrzymał m.in. nowe szczyty i sklepienia. Około 1900 przeprowadzono gruntowny remont kościoła nie zmieniając jednak jego konstrukcji i architektury. We wnętrzu budynku na uwagę zasługują liczne zabytki: ołtarz główny z 1744, żyrandol z 1576, barokowe ołtarze boczne (św. Elżbiety Węgierskiej, św. Katarzyny Aleksandryjskiej, Serca Pana Jezusa), ambona z 1744. Liczne są ołtarze umieszczone przy filarach: ołtarz NMP Różańcowej z 1761 roku, ołtarz św Józefa. Wewnątrz znajduje się również gotycki krzyż z XV wieku oraz mosiężny lawaterz. Znajdują się też gotyckie malowidła ścienne (m.in. Koronacja Marii z końca XIV w.), a ponadto liczne malowidła z XV w.
Cerkiew prawosławna św. Mikołaja (parafialna). Dawny kościół ewangelicki wybudowany w latach 1829–1830, zapewne według projektu Karla Friedricha Schinkla, wieża 1905–1906. Po 1945 został przekazany Kościołowi prawosławnemu. Nastąpiła wtedy adaptacja wnętrza do potrzeb liturgii prawosławnej, przebudowano ołtarz, ustawiono ikonostas. Pierwotny ołtarz barokowy połączony jest z kazalnicą (zakupiony z jednego z kościołów katolickich).
Kaplica Jerozolimska – pochodzi z 1829 roku. Wewnątrz barokowe wyposażenie m.in. ołtarz. Na ścianach zabytkowe obrazy z XVII w., przedstawiają one ukrzyżowanie i zdjęcie krzyża. Znajdują się też tutaj obrazy ukazujące życie św. Marii Magdaleny oraz zabytkowe drewniane świeczniki z początku XIX wieku.
Układ urbanistyczny miasta z rynkiem i ratuszem pośrodku, znajdują się też tutaj liczne kamieniczki zabytkowe które otaczają rynek oraz stoją przy okolicznych ulicach.
Kamienice na starym mieście, głównie wokół rynku, pochodzące z XVII–XIX w.
Życiem kulturalnym Ornety opiekuje się Miejski Dom Kultury, który jest organizatorem wielu imprez rozrywkowych, kulturalnych, oświatowych i lokalnych w mieście. Organizuje on zajęcia kulturalne dla młodzieży, dzieci, dorosłych i osób starszych. Mieszkańcy mają szansę uczestniczyć w kołach zainteresowań, zrzeszać z klubach i stowarzyszeniach. W Miejskim Domu Kultury działa Klub Seniora „Znicz Ornecianie”, orkiestra dęta, Zespół Wokalny „Landrynki”, Szkoła Tańca, Zespół Tańca Nowoczesnego „Taiga”, ognisko muzyczne, koło plastyczne. MDK w Ornecie gościł wielu znanych aktorów i piosenkarzy, m.in. Hankę Bielicką, Roberta Janowskiego, Andrzeja Rosiewicza, Krzysztofa Krawczyka[potrzebny przypis]. Do stałych imprez organizowanych przez Miejski Dom Kultury zaliczyć można:
W mieście działa również Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy.
Sport
W mieście zlokalizowana jest hala sportowo-widowiskowa oraz kompleks boisk trawiastych z bieżnią lekkoatletyczną. Cała infrastruktura należy do Ośrodka Sportu i Rekreacji w Ornecie.
Kluby i sekcje sportowe:
Ludowy Uczniowski Klub Sportowy „Orneta”, szkoli on młodzież w tenisie stołowym oraz lekkoatletyce. Klub znajduje się III Lidze mężczyzn w tenisie stołowym
Szkolny Ludowy Klub Sportowy „Tramp”, prowadzi drużynę badmintona
Miejski Klub Sportowy Błękitni Orneta, zajmuje się piłką nożną
Klub Sportowy „Zeteso”, zajęcia z piłki ręcznej
Sekcja Brydża Sportowego, bierze udział w rozgrywkach wojewódzkich i powiatowych
Integracyjny Klub Sportowy „Smok”, prowadzi zajęcia sportowe dla osób niepełnosprawnych
W Ornecie można uzyskać wykształcenie na poziomie podstawowym oraz średnim. W mieście istnieją dwa przedszkola, dwie szkoły podstawowe (przy ul. Zamkowej znajduje się szkoła podstawowa nr 1 oraz przy ul. Kopernika Szkoła Podstawowa nr 4), a także dwa zespoły szkół ponadpodstawowych (Zespół Szkół Zawodowych przy skrzyżowaniu ulic 1 Maja, Wodnej oraz Sportowej, Zespół Szkół Ogólnokształcących przy ul. 1 Maja).
Orneta jest niewielkim ośrodkiem przemysłowym, ośrodkiem handlowym i usługowym dla okolicznych miejscowości. Największym przedsiębiorstwem w mieście jest spółka z udziałem kapitału francuskiego – Etanco produkująca zamocowania budowlane. Do innych spółek ważnych dla miasta zaliczyć można spółkę Orneta Energia zajmującą się dostarczaniem ciepła i energii dla miasta oraz wykonującą usługi dla przedsiębiorstw i ludności, która prowadzi też sprzedaż węgla. W mieście istnieje Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji, które prowadzi oczyszczalnię miejską i stację uzdatniania wody. Istnieje też Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych, tartak, przedsiębiorstwa budowlane (Budokar), produkcyjne (zakład wózków widłowych „Szumi”), rolnicze (PZZ Orneta, Gospodarstwo Agroturystyczne, PHHU Karbo-Hurt).
Baza noclegowa
W Ornecie jest kilka hoteli i pensjonatów. Przenocować w Ornecie można w „Hotelu Pruskim” i Czterech Porach Roku, a także w pensjonatach: „Krzykały”, „Pod Kasztanami”, „Pod Lipami”, „Ciesiul” oraz w „Noclegowni Olimp”.
Wspólnoty wyznaniowe
Kościoły Ornety
Na terenie Ornety działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
↑ abOrneta w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12](pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
↑Marian Biskup. Rozwój sieci miast pruskich do drugiej połowy XVII w. „Kwartalnik Historii Kultury Materialnej”. 28 (3), s. 409, 1980. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe. ISSN 0023-5881. Cytat: Biskupi na środkowej i południowej Warmii lokowali Ornetę (ok. 1312 r.) […]. (pol.).
↑Rys historyczny. szlakswietejwarmii.pl. [dostęp 2022-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-17)]. Cytat: […] środkowa część (Dobre Miasto, Orneta) przynależała do Pogezanii […].(pol.).
↑ abcdePiotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8, s. 103–104.