Opera chińska – tradycyjna forma chińskiej sztuki dramatycznej, będącej połączeniem śpiewu, recytacji, pantomimy, ekwilibrystyki oraz wystylizowanych demonstracji form i ciosów kung-fu.
Historia opery chińskiej sięga trzeciego wieku naszej ery. Wyróżnia się ponad 300 jej odmian regionalnych[1].
W Chinach sztuki operowe pełniły funkcję obrzędową, którą zachowały na m.in. na Tajwanie i w Singapurze.
Za najbardziej znanego aktora operowego jest uważany Mei Lanfang.
Opera była niezwykle popularna do początków XX wieku. W czasie rewolucji kulturalnej próbowano ją zastąpić operą wzorcową o wydźwięku propagandowym.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.