Data i miejsce urodzenia |
1 października 1952 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Olga Pawłowna Miniejewa z domu Syrowatska (ros. Ольга Павловна Минеева (Сыроватская)[1][2]; ur. 1 października 1952 w Diegtiarsku) – rosyjska lekkoatletka reprezentująca Związek Radziecki, specjalizująca się w biegach średniodystansowych, dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich w latach 1972 i 1980, srebrna medalistka olimpijska z 1980 z Moskwy w biegu na 800 metrów.
Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów oraz odpadła w ćwierćfinale biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1].
Później skoncentrowała się na biegu na 800 metrów. Zdobyła srebrny medal w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie, przegrywając jedynie z inną reprezentantką Związku Radzieckiego Nadieżdą Olizarenko, a wyprzedzając trzecią zawodniczkę radziecką Tatjanę Prowidochinę. Na tych igrzyskach wystąpiła również w biegu eliminacyjnym sztafety 4 × 400 metrów. Sztafeta radziecka, już bez udziału Miniejewej, zdobyła w finale złoty medal[1].
Miniejewa zdobyła złoty medal w biegu na 800 metrów (przed Ludmiłą Wiesiełkową z ZSRR i Margrit Klinger z Republiki Federalnej Niemiec) oraz brązowy w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Jelena Korban, Iryna Olchownikowa, Miniejewa i Irina Baskakowa) na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[3].
Była mistrzynią ZSR w biegu na 800 metrów w 1982[4] i w sztafecie 4 × 400 metrów w 1979 oraz brązową medalistką w biegu na 400 metrów w 1972 i w biegu na 800 metrów w 1982, a także halowa wicemistrzynią ZSRR w biegu na 800 metrów w 1982[5].
Rekord życiowy w biegu na 800 metrów – 1:54,81, uzyskany 27 lipca 1980 w Moskwie, stał się pierwszym rekordem Rosji po upadku Związku Radzieckiego (rekord ZSRR należał Ukrainki Nadieżdy Olizarenko)[6].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.