Ogrodzenie – otoczenie działki lub terenu za pomocą urządzenia ochronnego (płotu, muru, żywopłotu itp.) mające na celu ochronę przed dostępem osób trzecich lub zwierząt niemających prawa wstępu.
Definicja "ogrodzenia" nie występuje w obecnym polskim stanie prawnym. Zgodnie z art. 3 ust. 9 ustawy Prawo budowlane pojęcie "ogrodzenie" wchodzi w zakres pojęcia "urządzenie budowlane"[1].
Ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt[3].
Umieszczanie na ogrodzeniach, na wysokości mniejszej niż 1,8 m, ostro zakończonych elementów, drutu kolczastego, tłuczonego szkła oraz innych podobnych wyrobów i materiałów jest zabronione[3].
Bramy i furtki w ogrodzeniu nie mogą otwierać się na zewnątrz działki.
Furtki w ogrodzeniu przy budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej nie mogą utrudniać dostępu do nich osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich.
Szerokość bramy powinna wynosić w świetle co najmniej 2,4 m, a w przypadku zastosowania furtki jej szerokość powinna być nie mniejsza niż 0,9 m, przy czym na drodze pożarowej szerokości te regulują przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej.
Rodzaje ogrodzeń
Balustrada - ażurowe lub pełne zabezpieczenie schodów, tarasów, balkonów, dachów, wiaduktów, mostów itp.
Boma - konstrukcja stawianej wokół obozowiska lub wioski w Afryce w celu ochrony przed zwierzętami.
Ogrodzenie balustradowe - w bazylikach wczesnochrześcijańskich niskie balustrady kamienne albo kraty.
Drut ostrzowy - jest to ogrodzenie typu agresywnego, tzn. powodujące straty u osoby je forsującej.
