Norma stylistyczna – przyjęte zasady realizacji możliwości stylistycznych systemu językowego, które są właściwe dla poszczególnych sfer interakcji społecznych[1].
Norma stylistyczna odróżnia się od normy gramatycznej tym, że jest bardziej elastyczna, jako uzależniona od sytuacji społecznej i związana ze zróżnicowaniem funkcjonalnym języka. Dla normy stylistycznej istotna jest rola, którą pełni język w danym rodzaju interakcji[1]. W przeciwieństwie do norm językowych, które mają charakter ponadindywidualny i podlegają kodyfikacji, norma stylistyczna cechuje się większą nieokreślonością; można ją rozumieć jako pewien zbiór tendencji ekspresyjnych[2].
Norma stylistyczna daje odbiorcy sygnał, w jaki sposób może zinterpretować tekst (potraktować go jako tekst publicystyczny, dostrzec zabarwienie ironiczne lub żartobliwe). Norma stylistyczna może dotyczyć doboru leksyki, wymowy, ale też sposobu redagowania tekstu, jego objętości itp.[2]
Normy stylistyczne określa się również jako „modele stylizacji”[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.