Niszczyciele typu Charles F. Adams
Ilustracja
Kraj budowy

 Stany Zjednoczone

Użytkownicy

 Royal Australian Navy
 Deutsche Marine
 US Navy

Wejście do służby

1960

Zbudowane okręty

29

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 3370 t
pełna: 4820 t

Długość

133 m

Szerokość

14 m

Zanurzenie

4,8 m

Napęd

2 turbiny parowe o mocy 70 000 KM napędzające dwie śruby

Prędkość

30 węzła

Załoga

360

Uzbrojenie

2 armaty uniwersalne kal. 127 mm
1×I lub 1×II wyrzutnia pocisków plot Tartar lub SM-1MR lub przeciwokrętowych Harpoon
1×VIII wyrzutnia rakietotorped ASROC
2×III wyrzutnie torped Mk 46 kalibru 324 mm przeciw okrętom podwodnym

Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele rakietowe typu Charles F. Adams – amerykańskie niszczyciele rakietowe, które zaczęły wchodzić do służby w roku 1960. Zbudowano 23 jednostki tego typu dla US Navy, ponadto trzy zmodyfikowane dla Niemiec i trzy dla Australii. Były to pierwsze okręty na świecie zaprojektowane od początku jako niszczyciele rakietowe.

Historia

Impulsem dla powstania tych jednostek było opracowanie systemu rakietowego woda-powietrze Tartar, o mniejszych wymiarach, niż poprzedni Terrier, co umożliwiło jego instalację na okrętach wyporności ok. 3000 ton. Pierwsze okręty należące do nowej klasy niszczyciela rakietowego zaprojektowano na bazie zmodyfikowanych planów dużych niszczycieli klasycznych typu Forrest Sherman. Budowę okrętów autoryzowano w 1957 roku. 16 czerwca 1958 położono stępkę pod pierwszy okręt, nazwany „Charles F. Adams” (oznaczenie DDG-2), który dał nazwę całej serii.

Począwszy od 1958 roku zbudowano 29 okrętów tego typu, z czego 23 dla marynarki wojennej USA (US Navy), 3 dla marynarki australijskiej i 3 dla marynarki RFN. Okręty niemieckie i australijskie różniły się nieco szczegółami i wyposażeniem elektronicznym. W marynarce amerykańskiej pierwszy okręt USS „Charles F. Adams” (DDG-2) wszedł do służby 10 września 1960, ostatnie okręty serii w 1964. Od 1965 wchodziły do służby jednostki australijskie (nazywane też typem Perth), a w latach 1969 – 1970 niemieckie (nazywane też typem Lütjens).

Głównymi epizodami służby niszczycieli tego typu była blokada Kuby podczas kryzysu kubańskiego w 1962 i udział w wojnie wietnamskiej (1964-1972). Kilka z nich służyło jeszcze podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991, aczkolwiek nie biorąc udziału w walce.

W latach 80. okręty tego typu zaczęto wycofywać z marynarki amerykańskiej, niewielką ich część wówczas zmodernizowano. Modernizacjom poddano też okręty australijskie i niemieckie. Ostatni niszczyciel tego typu USS „Goldsborough” wycofano z US Navy 29 kwietnia 1993. Australijskie niszczyciele zostały wycofane ze służby w latach 1999-2001, a niemieckie do 2003. W 1992, 4 amerykańskie niszczyciele zostały przekazane Grecji. 3 z nich już wycofano, natomiast ostatni „Kimon” (ex- USS „Semmes”) był ostatnim niszczycielem typu Charles F. Adams pozostającym w służbie do czerwca 2004 r.

Obecnie trwają starania w celu przekształcenia pierwszego okrętu tej klasy (DDG-2) w okręt muzeum.

USS Lawrence (DDG-4)

Uzbrojenie

Wyposażenie elektroniczne

  • stacja radiolokacyjna dozoru powietrznego AN/SPS-37 (okręty DDG-2 – 14), AN/SPS-40 (pozostałe)
  • stacja radiolokacyjna dozoru powietrznego AN/SPS-29 (okręty DDG-2 – 14), AN/SPS-39 (pozostałe)
  • stacja radiolokacyjna dozoru ogólnego AN/SPS-10
  • dwie stacje radiolokacyjne naprowadzania pocisków przeciwlotniczych AN/SPG-51
  • stacja radiolokacyjna kierowania ogniem artylerii AN/SPG-53
  • podkilowa stacja hydrolokacyjna AN/SQS-23A, AN/SQQ-23A lub AN/SQS-24
  • systemy walki radioelektronicznej AN/WLR-1, ULQ-6

Okręty typu Charles F. Adams

  • DDG-2 – USS Charles F. Adams
  • DDG-3 – USS John King
  • DDG-4 – USS Lawrence
  • DDG-5 – USS Claude V. Ricketts
  • DDG-6 – USS Barney
  • DDG-7 – USS Henry B. Wilson
  • DDG-8 – USS Lynde McCormick
  • DDG-9 – USS Towers
  • DDG-10 – USS Sampson
  • DDG-11 – USS Sellers
  • DDG-12 – USS Robison
  • DDG-13 – USS Hoel
  • DDG-14 – USS Buchanan
  • DDG-15 – USS Berkeley – późn. grecki Themistocles (D-221)
  • DDG-16 – USS Joseph Strauss – późn. grecki Formion (D-220)
  • DDG-17 – USS Conyngham
  • DDG-18 – USS Semmes – późn. grecki Kimon (D-218)
  • DDG-19 – USS Tattnall
  • DDG-20 – USS Goldsborough
  • DDG-21 – USS Cochrane
  • DDG-22 – USS Benjamin Stoddert
  • DDG-23 – USS Richard E. Byrd
  • DDG-24 – USS Waddell – późn. grecki Nearchos (D-219)
podtyp Perth:
  • HMAS Perth (D-38)
  • HMAS Hobart (D-39)
  • HMAS Brisbane (D-41)
podtyp Lütjens:
  • Lütjens (D185)
  • Mölders (D186)
  • Rommel (D187)

Linki zewnętrzne

  • Zdjęcia niszczycieli typu Charles F. Adams
Niszczyciele rakietowe typu Charles F. Adams
United States Navy
  • „Charles F. Adams”
  • „John King”
  • „Lawrence”
  • „Biddle/Claude V. Rickets”
  • „Barney”
  • „Henry B. Wilson”
  • „Lynde McCormick”
  • „Towers”
  • „Sampson”
  • „Sellers”
  • „Robison”
  • „Hoel”
  • „Buchanan”
  • „Berkeley”
  • „Joseph Strauss”
  • „Conyngham”
  • „Semmes”
  • „Tattnall”
  • „Goldsborough”
  • „Cochrane”
  • „Benjamin Stoddert”
  • „Richard E. Byrd”
  • „Waddell”
Bundesmarine
(podtyp Lütjens)
  • „Lütjens”
  • „Mölders”
  • „Rommel”
Royal Australian Navy
(podtyp Perth)
  • HMAS „Perth”
  • HMAS „Hobart”
  • HMAS „Brisbane”
Marynarka Grecka
  • HS „Kimon”
  • HS „Nearchos”
  • HS „Formion”
  • HS „Themistocles”

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się