Nikon
Oleg Mironow
Biskup kudymkarski i wierieszczagiński
Ilustracja
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1960
Zariecznyj

Biskup kudymkarski i wierieszczagiński
Okres sprawowania

2014–2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia kudymkarska

Śluby zakonne

19 grudnia 1984

Diakonat

1983

Prezbiterat

6 stycznia 1985

Chirotonia biskupia

21 lipca 1993

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 lipca 1993

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Objawienia Pańskiego

Konsekrator

Aleksy II

Współkonsekratorzy

Włodzimierz (Sabodan), Juwenaliusz (Pojarkow), Metody (Niemcow), Izydor (Kiriczenko), Sergiusz (Fomin), Paisjusz (Samczuk), Wiktor (Olejnik), Arseniusz (Jepifanow), Wiktor (Pjankow), Dymitr (Kapalin), Arkadiusz (Afonin), Paweł (Ponomariow), Guriasz (Szalimow)

Nikon, imię świeckie Oleg Wasiljewicz Mironow (ur. 26 maja 1960 w Zariecznym) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1977 ukończył szkołę średnią. W latach 1977–1978 ukończył kurs przygotowujący do wykonywania zawodu księgowego, po czym podjął pracę w tym charakterze w Liniewsku. Po odbyciu w latach 1978–1980 zasadniczej służby wojskowej podjął pracę w fabryce świec cerkiewnych w Irkucku, gdzie był zatrudniony do 1982. W 1983 biskup woroneski i borysoglebski Metody wyświęcił go na diakona. W 1987 ukończył w trybie zaocznym naukę w moskiewskim seminarium duchownym. 19 grudnia 1984 złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Nikon. 6 stycznia 1985 przyjął święcenia kapłańskie.

Od 1989 był proboszczem parafii przy soborze Opieki Matki Bożej w Woroneżu, otrzymał również godność archimandryty. Zadania proboszcza pełnił do 1994. Wcześniej, 21 lipca 1993 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie, miała miejsce jego chirotonia na biskupa zadońskiego, wikariusza eparchii woroneskiej.

W lipcu 1994 objął katedrę jekaterynburską. Podjął na jej terenie działalność na rzecz wychowywania żołnierzy rosyjskich w duchu patriotycznym.

W 1998 nakazał publiczne spalenie prac liberalnych teologów prawosławnych: Aleksandra Mienia, Johna Meyendorffa i Alexandra Schmemanna[1].

W 1999, po skargach duchownych eparchii, Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł biskupa Nikona (Mironowa) w stan spoczynku, uznając, iż biskup popełnił w swojej pracy błędy, które doprowadziły do podziałów wśród wiernych i duchowieństwa eparchii. Duchownego oskarżono również o homoseksualizm[2], zaś jego wyjazd z Jekaterynburga odbył się w atmosferze skandalu[3]. Miejscem pobytu hierarchy stał się Monaster Pskowsko-Pieczerski. Biskupowi umożliwiono jednak następnie objęcie funkcji proboszcza parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Moskwie–Wieszniakach, otrzymał także cerkiewny order św. Sergiusza z Radoneża[3].

W 2013 został biskupem pomocniczym eparchii permskiej z tytułem biskupa dobriańskiego[4]. W roku następnym został ordynariuszem nowo powołanej eparchii kudymkarskiej[5]. Na urzędzie pozostawał do 2021 r., gdy został przeniesiony w stan spoczynku[6].

Przypisy

  1. O. Nadskakuła, Uprzedzenia między Polakami i Rosjanami. Religijny aspekt problemu, Ibidem, Łódź 2009, ISBN 978-83-88679-86-5, s. 41
  2. Опальный епископ Никон стал почетным настоятелем храма Успения под Москвой. [dostęp 2011-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-18)].
  3. a b Бывший екатеринбургский епископ Никон награжден орденом Сергия Радонежского
  4. В Петербурге завершилось очередное заседание Священного Синода Русской Православной Церкви
  5. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 19 марта 2014 года
  6. ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 13 апреля 2021 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2021-04-13] (ros.).

Bibliografia

  • Biogram w bazie danych prawosławia rosyjskiego

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się