 |
Ten artykuł od 2014-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 Jezioro Nikaragua | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Wysokość lustra |
34 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
8150 km² |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
108 km³ |
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora |
tektoniczne |
Położenie na mapie Nikaragui  | |
 11°37′N 85°21′W/11,616667 -85,350000
| |
Nikaragua (hiszp. Lago de Nicaragua, indiańskie Cocibolca) – jezioro w południowej Nikaragui, największe jezioro w Ameryce Środkowej[1]. Położone jest w rowie tektonicznym, ciągnącym się równolegle do wybrzeża pacyficznego, od którego dzieli go odległość zaledwie 20 km. Bardziej na północ w tym samym rowie położone jest jezioro Managua[2].
Nikaragua ma 8150 km² powierzchni i 108 km³ objętości. Jego średnia głębokość wynosi 15 m, zaś maksymalna 45 m[1]. Nad jeziorem Nikaragua leży jedno z najstarszych miast Nikaragui – Granada.
Na jeziorze znajdują się liczne wyspy – ponad 400, z czego 300 skupia się w północnej jego części, wokół półwyspu Asese, tzw. Wysepki Granady, z których największa to wulkaniczna Ometepe (277 km²). Na niej znajdują się dwa wulkany Concepción (1700 m n.p.m.) i Maderas (1395 m n.p.m.). W południowo-zachodniej części jeziora znajduje się grupa wysp Solentiname.
Jezioro Nikaragua łączy się z jeziorem Managua przez rzekę Tipitapa, a przez rzekę San Juan łączy się z Morzem Karaibskim.
W jeziorze Nikaragua żyją endemiczne gatunki zwierząt pierwotnie morskich, które w toku ewolucji przystosowały się do środowiska słodkowodnego. Najbardziej znaną rybą występująca w tym zbiorniku wodnym jest podgatunek żarłacza tępogłowego, rekin Carcharhinus nicaraguensis[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
