Wywłócznik brazylijski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

wodnikowate

Rodzaj

wywłócznik

Gatunek

wywłócznik brazylijski

Nazwa systematyczna
Myriophyllum aquaticum (Vell.) Verdc.
Kew Bull. 28: 36 (1973)[3]

Wywłócznik brazylijski[4] (Myriophyllum aquaticum (Vell.) Verdc.) – gatunek rośliny z rodziny wodnikowatych.

Rozmieszczenie i siedlisko

Wywłócznik brazylijski pochodzi z Ameryki Południowej i Centralnej[3]. Został szeroko rozprzestrzeniony i współcześnie występuje już na każdym kontynencie oprócz Antarktydy[5]. Uważa się, że roślina ta została wprowadzona do Ameryki Północnej pod koniec XIX wieku – po raz pierwszy odkryta została w Stanach Zjednoczonych w latach 90. XIX wieku w Waszyngtonie[5]. Ponieważ preferuje cieplejszy klimat, występuje głównie w południowych częściach Stanów Zjednoczonych[5]. W XX wieku jego zasięg obejmował rozległe obszary w Afryce Południowej, Japonii, Anglii, Nowej Zelandii i Australii[5]. Gatunek ujęty jest na liście inwazyjnych gatunków stwarzających zagrożenie dla Unii Europejskiej[6][4].

Gatunek ten zwykle rośnie w potokach, stawach, jeziorach, rzekach i ciekach silnie zeutrofizowanych.

Morfologia

Pęd

Wywłócznik brazylijski to roślina wieloletnia. Liście barwy niebieskozielonej lub szarozielonej, głęboko powcinane pierzasto, rozmieszczone wokół łodygi w okółku, w liczbie od czterech do sześciu. Rozwijające się pędy często wyrastają ponad powierzchnię wody i wyglądem przypominają siewki jodły. Łodygi osiągają ponad 1,5 m długości[5].

Kasselmann opisał odmianę – M. aquaticum var. santacatarinense[7].

Zastosowanie

Wywłócznik brazylijski jest rośliną popularnie uprawianą w akwariach i ogrodach wodnych[5].

Problemy/zagrożenia

Ze względu na swoją atrakcyjność i łatwość uprawy wywłócznik brazylijski został szeroko rozprzestrzeniony. Ponieważ łatwo zadamawia się w nowych miejscach (wystarczy wprowadzenie fragmentu pędu) – stał się bardzo uciążliwym gatunkiem inwazyjnym. Skupienia tego gatunku stanowią siedlisko dla gatunków współwystępujących i poważnie mogą wpływać na właściwości fizyczne oraz chemiczne wód. Wywłócznik ten rośnie obficie, zacieniając naturalnie występujące w zbiornikach glony i inne rośliny, blokuje także przepływ wód w ciekach i kanałach. Ograniczanie rozwoju innych gatunków roślin powoduje deficyt siedlisk i pożywienia dla organizmów od nich zależnych. Gęste płaty rośliny również powodują problemy z rekreacyjnym korzystaniem z wód – uprawianiem sportów wodnych. Pływacy i śruby łodzi mogą się zaplątywać w pędy roślin[5].

Zwalczanie

Herbicydy nie okazały się bardzo przydatne w kontrolowaniu rozwoju tego gatunku, częściowo dlatego, że ich dostęp do rośliny ogranicza kutykula[5]. Wycinanie rośliny może sprzyjać rozprzestrzenianiu się rośliny[5]. W USA w stanach: Alabama, Connecticut, Massachusetts, Maine, Vermont i Waszyngton wywłócznik ten jest zaliczony do szkodliwych chwastów i jest zakazany w sprzedaży[8].

W Wielkiej Brytanii roślina ta jest jedną z inwazyjnych roślin wodnych. Jej sprzedaż została zakazana od kwietnia 2014 r. (to pierwszy tego rodzaju zakaz w kraju)[9].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-03-26] (ang.).
  3. a b Myriophyllum aquaticum (Vell.) Verdc.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-01-24].
  4. a b Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 2022 r. w sprawie listy inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii i listy inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Polski, działań zaradczych oraz środków mających na celu przywrócenie naturalnego stanu ekosystemów, [w:] Dz.U.2022.2649 [online], sip.lex.pl [dostęp 2023-01-24].
  5. a b c d e f g h i Parrotfeather (Myriophyllum aquaticum). [w:] Non-native Invasive Freshwater Plants [on-line]. Department of Ecology. State of Washington. [dostęp 2020-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  6. L_2017182PL.01003701.xml [online], eur-lex.europa.eu [dostęp 2020-01-27].
  7. C. Kasselmann. 2011. Myriophyllum aquaticum (Vellozo) Verdcourt var. santacatarinenseKasselman, var. nov. (Haloragaceae). Aqua Planta 36 (4): 128-133.
  8. "Myriophyllum aquaticum". Germplasm Resources Information Network (GRIN). Agricultural Research Service (ARS), United States Department of Agriculture (USDA). Retrieved 2009-02-22.
  9. UK bans sale of five invasive non-native aquatic plants - BBC News [online], www.bbc.co.uk [dostęp 2020-04-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Jepson Manual Treatment
  • Berkeley Botany Photo of the Day. ubcbotanicalgarden.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-05)].
  • Texas Invasives
  • Pacific Island Ecosystems at Risk
  • Invasive Plant Atlas of the Midsouth. gri.msstate.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-18)].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się