Minuskuł 19
Data powstania

XII wiek

Rodzaj

Kodeks minuskułowy

Numer

19

Zawartość

Ewangelie

Język

grecki

Rozmiary

31,6 × 25,2 cm

Typ tekstu

tekst bizantyński

Kategoria

V

Miejsce przechowywania

Bibliothèque nationale

Minuskuł 19 (według numeracji Gregory-Aland), A214 (von Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu z tekstem czterech Ewangelii, pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim z XII wieku[2]. Przechowywany jest w Paryżu.

Opis rękopisu

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 387 pergaminowych kartach (31,6 cm na 25,2 cm)[2].

Tekst Ewangelii opatrzony został komentarzem (catena), w Ewangelii Marka jest to komentarz Wiktoryna, w Ewangelii JanaChryzostoma, pozostałe ewangelie zawierają scholia[3].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziałów) oraz według Sekcji Ammoniusza, których numery umieszczono na marginesie. Sekcje Ammoniusza opatrzone zostały odniesieniami do Kanonów Euzebiusza. Tekst ewangelii zawiera τιτλοι (tytuły). Ponadto przed każdą z Ewangelii umieszczone zostały listy κεφαλαια (spis treści). Na końcu każdej Ewangelii umieszczono subscriptio[3][4].

Kolejność Ewangelii jest niezwykła: Jan, Mateusz, Łukasz, Marek[4]. Kolejność taką mają kodeks 427, 734, pojawia się też ona u Tertuliana oraz Chryzostoma[4].

Tekst

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje mieszaną tradycję tekstualną. Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[5]. Nie był badany według Claremont Profile Method, tj. metody wielokrotnych wariantów[6].

Historia

Paleograficznie rękopis datowany jest na wiek XII[2]. Rękopis należał niegdyś do Katarzyny Medycejskiej[4]. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go Wettstein[7]. Rękopis badał Scholz[4].

Obecnie przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 189) w Paryżu[2].

Nie jest cytowany w krytycznych wydaniach greckiego Novum Testamentum Nestle–Alanda (NA26, NA27).

Zobacz też

Przypisy

  1. Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C.Hinrichs'sche Buchhandlung, 1908, s. 49.
  2. a b c d K. Aland, M. Welte, B. Köster, K. Junack: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neues Testaments. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1994, s. 48.
  3. a b F. H. A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. T. 1. London: George Bell & Sons, 1894, s. 193.
  4. a b c d e C. R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C.Hinrichs, 1900, s. 133.
  5. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 129, 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  6. Frederik Wisse: The Profile Method for the Classification and evaluation of Manuscript Evidence, as Applied to the Continuous Greek Text of the Gospel of Luke. Grand Rapids: William B. Eerdmans Publishing Company, 1982, s. 53. ISBN 0-8028-1918-4.
  7. J.J. Wettstein: Novum Testamentum Graecum editionis receptae cum lectionibus variantibus codicum manuscripts. Amsterdam: Ex Officina Dommeriana, 1751, s. 47.

Linki zewnętrzne

  • INTF: Kodeks 19 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-06-06].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się