Min Aung Hlaing
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1956
Tawè

Przewodniczący Rady Administracji Państwowej
Okres

od 2 lutego 2021

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Win Myint[1]

Premier Mjanmy
Okres

od 1 sierpnia 2021

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

urząd zniesiony

Min Aung Hlaing
မင်းအောင်လှိုင်
Ilustracja
generał
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1956
Tawè

Przebieg służby
Siły zbrojne

Siły Zbrojne Mjanmy

Główne wojny i bitwy

zamach stanu w Mjanmie (2021)

Odznaczenia
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Tajlandii Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Słonia Białego (Tajlandia)

Min Aung Hlaing (birm. မင်းအောင်လှိုင်; ur. 3 lipca 1956 w Tawè[2][3]) – mjanmański generał, głównodowodzący Sił Zbrojnych Mjanmy[4][5]. W 2021 roku wraz z grupą podległych mu wojskowych dokonał udanego zamachu stanu w Mjanmie, przejmując władzę w kraju[6][7][8][9].

Życiorys

Ma wykształcenie prawnicze, jest absolwentem Uniwersytetu Ranguńskiego[10][11]. Ukończył Akademię Obrony Mjanmy w 1977 ze stopniem porucznika. Służył jako oficer w lokalnych strukturach sił lądowych w stanach Mon oraz Szan, gdzie dowodził także jako pułkownik w walce przeciwko producentom opium na terenie Złotego Trójkąta. Był kluczową postacią w wypracowaniu porozumień pokojowych z secesjonistami ze stanu Szan oraz już jako generał dowodził siłami birmańskimi w walkach przeciwko Armii Narodowego Sojuszu Demokratycznego w regionie Kokang, także w stanie Szan[12]. Był zaangażowany w Konflikt etniczny z mniejszością Rohindżów, podczas którego bronił działania armii[13].

Od 2010 obejmował stanowiska kolejno naczelnika kwatery głównej, sił powietrznych i marynarki wojennej, a 3 lata później otrzymał stopień starszego generała, najwyższy w Mjanmie. 1 lutego 2021 po zamachu stanu na rok wprowadzony został stan wyjątkowy, na okres którego tymczasowy prezydent Myint Swe przekazał władzę w kraju Min Aung Hlaingowi[13][12].

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. Jako prezydent Mjanmy
  2. The game of Myanmar’s Senior General [online], The Myanmar Times, 19 lutego 2020 [dostęp 2021-02-01].
  3. Min Aung Hlaing: the heir to Myanmar’s military junta [online], France 24, 1 lutego 2021 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
  4. Commander-in-chief of Myanmar Defence Forces visits Eastern Naval Command, „The Economic Times” [dostęp 2021-02-01].
  5. Military Chief’s Family Members Spend Big on Blockbuster Movies, Beauty Pageants [online], Myanmar NOW [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  6. Andrew Nachemson, What’s Next for Myanmar [online], Foreign Policy [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  7. Pucz w Birmie. Laureatka pokojowego Nobla zatrzymana, wojsko wprowadza stan wyjątkowy "na rok" [online], gazetapl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
  8. Myanmar coup: Aung San Suu Kyi detained as military seizes control, „BBC News”, 1 lutego 2021 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  9. Myanmar military seizes power, detains elected leader Aung San Suu Kyi [online], news.trust.org [dostęp 2021-02-01].
  10. Myanmar army chief Min Aung Hlaing was headed for retirement before coup [online], South China Morning Post, 2 lutego 2021 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
  11. Explainer: All Eyes on Myanmar Army Chief Min Aung Hlaing as Military Seizes Power [online], US News, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-02] (ang.).
  12. a b Myanmar coup: Min Aung Hlaing, the general who seized power. bbc.com. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  13. a b Min Aung Hlaing: the heir to Myanmar’s military junta. france24.com. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  14. Burmese Military Chief Receives Top Thai Honor [online], The Irrawaddy, 31 maja 2013 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  15. Thailand decorates Myanmar's army chief amid Rohingya crisis [online], Reuters, 17 lutego 2018 [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  16. Military chief awarded Medal of the Ministry of Defence of Russia [online], Eleven Media Group Co., Ltd [dostęp 2021-02-01] (ang.).
  17. Revoke military awards given to Min Aung Hlaing [online], Burma Campaign UK [dostęp 2021-02-01] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się