Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
językoznawczyni |
Narodowość |
chorwacka |
Alma Mater |
Milica Mihaljević (ur. 12 grudnia 1955 w Zagrzebiu) – chorwacka językoznawczyni. Zajmuje się terminologią, planowaniem językowym. leksykologią i leksykografią. Porusza zagadnienia z dziedziny normatywistyki językowej i ortografii.
Studia z zakresu języka i literatury angielskiej, językoznawstwa ogólnego i fonetyki ukończyła na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Zagrzebskiego[1]. Stopień magistra uzyskała na podstawie pracy Engleski glagol walk u odnosu na ostale glagole kretanja i njegovi ekvivalenti u hrvatskom ili srpskom jeziku (1984), doktoryzowała się zaś na podstawie rozprawy Lingvistička analiza računalnog nazivlja (1991)[1].
W 1987 r. została zatrudniona w Instytucie Języka Chorwackiego i Lingwistyki. Redaguje czasopismo kulturalnojęzykowe „Hrvatski jezik”. Należy także do rady redakcyjnej czasopisma „Rasprave”[1].
Współtworzyła liczne monografie. Jest także autorką licznych poradników i podręczników szkolnych oraz artykułów naukowych. Jako współautorka i redaktorka wniosła wkład w publikacje: Hrvatski jezični savjetnik, Školski rječnik hrvatskoga jezika i Hrvatski pravopis. Pracowała także nad projektami Suvremeni hrvatski književni jezik i Rječnici hrvatskoga jezika, Jednosvezačni normativni rječnik hrvatskog jezika, Hrvatsko strukovno nazivlje – projekt koordinacije[1].
Jej działalność spotkała się z krytyką. Część lingwistów zarzuciło Milicy Mihaljević brak warsztatu naukowego, puryzm, promowanie preskryptywizmu oraz subiektywnych idei poprawności naukowej, uznanych za nieugruntowane we współczesnej wiedzy lingwistycznej[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.