Milet
Ilustracja
Fragment historycznej zabudowy Miletu
Państwo

 Turcja

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Milet”
Ziemia37°31′52″N 27°16′32″E/37,531111 27,275556
Strona internetowa

Milet (gr.  Μίλητος trb. Militos trl. Mílītos) – miasto jońskie na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander do Zatoki Latmijskiej, współcześnie stanowisko archeologiczne w pobliżu miejscowości Balat w Turcji.

Starożytne miasto zostało założone pod koniec drugiego tysiąclecia p.n.e. Było ojczyzną filozofów: Talesa, Anaksymandra, Anaksymenesa oraz geografa i historyka Hekatajosa oraz pisarza Arystydesa, któremu przypisuje się autorstwo opowiadań erotycznych.

Od VIII do VI wieku p.n.e. Milet skolonizował kilka miast nad Propontydą (m.in. Abydos i Kyzikos), Morzem Czarnym (m.in. Antheia, Olbia i Synope), a w połowie VI w. p.n.e. – nad Nilem (Naukratis). Był potęgą morską. Jego żeglarze docierali aż do Gibraltaru. Był centrum handlowym rywalizującym z Tyrem i Kartaginą. Słynął z wyrobu doskonałych tkanin z wełny frygijskiej i purpury milezyjskiej. Potęga gospodarcza Miletu i kontakty kulturowe z Azją przyczyniły się do powstania w tej polis jońskiej filozofii przyrody, zaczątków greckiej filozofii i nauki reprezentowanych przez Talesa, Anaksymenesa i Anaksymandra.

Podbity przez Persów, był jednym z organizatorów powstania państw jońskich w 499 p.n.e. Zdobyty i spalony w 494 p.n.e., odbudowany na planie Hippodamosa z Miletu w 479 p.n.e., odgrywał już mniejszą rolę. Był członkiem Ateńskiego Związku Morskiego.

W 440 roku p.n.e. uwikłał się w konflikt z Samos o Priene, w który włączyły się też Ateny[1]. Zburzony ponownie za panowania Aleksandra Macedońskiego, odzyskał dawne znaczenie w czasach rzymskich. Miasto upadło na skutek zamulenia portu.

Według 20 rozdziału Dziejów Apostolskich w Milecie w I wieku przebywał apostoł Paweł wraz z Łukaszem Ewangelistą.

Wykopaliska z 1899-1914 odsłoniły m.in. resztki wielu budowli hellenistycznych i rzymskich: teatru, buleuterionu, gimnazjonu, świątyni, term, dwóch agor i bramy.

W berlinskim Muzeum Pergamońskim znajduje się odnaleziona i zrekonstruowana przez Thomasa Wieganda[2] miejska brama targowa zbudowana najprawdopodobniej w II w. n.e. Brama jest w formie dwupoziomowych propylei. Na piętrze niższym znajdują trzy otwory podkreślone pilastrami podtrzymującymi półkoliste łuki. Na wyższym piętrze odpowiadają im trzy mniejsze łuki.

Galeria

Przypisy

  1. P.J. Rhodes, Historia Grecji. Okres klasyczny 478–323 p.n.e., Kraków 2009, s. 77. ISBN 978-83-233-2731-8.
  2. Wielkie Muzea – Muzeum Pergamońskie, 2007, Wydawnictwo HPS, Warszawa, s. 118, ISBN 978-83-60688-46-5.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się