Miguel Díaz-Canel
Ilustracja
Miguel Díaz-Canel (2019)
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1960
Placetas

Pierwszy Sekretarz Komunistycznej Partii Kuby
Okres

od 19 kwietnia 2021

Poprzednik

Raúl Castro

Prezydent Kuby
Okres

od 10 października 2019

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Kuby

Poprzednik

on sam jako Przewodniczący Rady Państwa

Przewodniczący Rady Państwa Kuby
Okres

od 19 kwietnia 2018
do 10 października 2019

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Kuby

Poprzednik

Raúl Castro

Następca

on sam jako Prezydent Kuby

Przewodniczący Rady Ministrów Kuby
Okres

od 19 kwietnia 2018
do 21 grudnia 2019

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Kuby

Poprzednik

Raúl Castro

Następca

Manuel Marrero Cruz[1]

Wiceprzewodniczący Rady Państwa Kuby
Okres

od 24 lutego 2013
do 19 kwietnia 2018

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Kuby

Poprzednik

José Ramón Machado Ventura

Następca

Salvador Valdés Mesa

podpis
Odznaczenia
Wielki Łańcuch Orderu Oswobodziciela (Wenezuela)Order Hồ Chí Minha (do 2014)Łańcuch Orderu Orła Azteckiego (Meksyk)

Miguel Mario Díaz-Canel Bermúdez (ur. 20 kwietnia 1960 w Placetas) – kubański polityk, działacz państwowy i partyjny. W latach 2009–2012 minister szkolnictwa wyższego Kuby, w latach 2012–2013 wiceprzewodniczący Rady Ministrów Kuby, w latach 2013–2018 wiceprzewodniczący Rady Państwa Kuby, w latach 2018–2019 przewodniczący Rady Ministrów Kuby oraz przewodniczący Rady Państwa Kuby. Od 10 października 2019 prezydent Kuby. Od 19 kwietnia 2021 I sekretarz Komunistycznej Partii Kuby.

Życiorys

Urodził się w Placetas w prowincji Villa Clara. Jego ojciec, Miguel Díaz-Canel, był pracownikiem zakładu mechanicznego w Santa Clara, a matka, Aida Bermúdez, nauczycielką.

W 1982 ukończył inżynierię elektroniczną na Universidad Central Marta Abreu de las Villas w Santa Clara. Po zakończeniu studiów rozpoczął służbę w kubańskich siłach zbrojnych[2][3]. Od 1985 zaangażował się w działalność polityczną, zajmując kolejne stanowiska w strukturach Komunistycznej Partii Kuby. Został wykładowcą na swoim macierzystym uniwersytecie, gdzie kształcił m.in. członków Związku Młodych Komunistów (Unión de Jóvenes Comunistas, UJC), młodzieżówki partii komunistycznej. W latach 1987–1989 brał udział w „misji internacjonalistycznej” w Nikaragui, w ramach kubańskiej delegacji partii komunistycznej. W 1989 został członkiem komitetu KPK w prowincji Santa Clara oraz członkiem Komitetu Narodowego ZWK. W 1991 wszedł w skład Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Kuby, a w 1993 został drugim sekretarzem Komitetu Narodowego Związku Młodych Komunistów[3].

W 1994 objął stanowisko pierwszego sekretarza KPK w prowincji Santa Clara, które zajmował przez dziewięć lat, po czym w latach 2003–2009 pełnił funkcję pierwszego sekretarza KPK w prowincji Holguín. Wszedł również w skład Biura Politycznego KPK. Od 8 maja 2009 do 21 marca 2012 zajmował stanowisko ministra szkolnictwa wyższego w rządzie Raúla Castro, po czym został mianowany na urząd wiceprzewodniczącego Rady Ministrów[3]. 24 lutego 2013 Raúl Castro mianował go na urząd wiceprzewodniczącego Rady Państwa[4].

Miguel Díaz-Canel podczas spotkania z Władimirem Putinem w listopadzie 2018

19 kwietnia 2018 Raúl Castro zrezygnował ze stanowisk rządowych, a nowym przewodniczącym Rady Państwa oraz Rady Ministrów Kuby został wybrany Miguel Díaz-Canel[5]. 10 października 2019, w wyniku przywrócenia po 43 latach funkcji prezydenta Kuby, parlament wybrał go na to stanowisko na czteroletnią kadencję[6]. 21 grudnia 2019, również po 43 latach, przywrócono urząd premiera Kuby i Miguel Díaz-Canel przekazał władzę szefa rządu Manuelowi Marrero Cruzowi[7].

Podjęte przez niego reformy m.in. zakazały dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność, płeć, tożsamość płciową, rasę lub orientację seksualną. Ustalił również limit kadencji prezydenta do dwóch (liczących pięć lat)[8][9][10].

19 kwietnia 2021 r. został wybrany na stanowisko pierwszego sekretarza Komunistycznej Partii Kuby, zastępując Raúla Castro[11].

Wizyty zagraniczne

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. jako Premier Kuby
  2. Presidente de la República (2019-); Presidente de los Consejos de Estado y de Ministros (2018-2019); Primer vicepresidente (2013-2018) [online], CIDOB [dostęp 2021-02-10].
  3. a b c Díaz-Canel no es un relevo histórico. martinoticias.com, 2013-02-25. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
  4. Raúl Castro Says His New 5-Year Term as Cuba’s President Will Be His Last. nytimes.com, 2013-02-24. [dostęp 2017-02-02]. (ang.).
  5. Koniec ery braci Castro. Kuba ma nowego prezydenta.
  6. Po 43 latach Kuba przywraca urząd prezydenta kraju. onet.pl. [dostęp 2019-10-13].
  7. Po 43 latach Kuba ma znów premiera. Został nim "wrażliwy politycznie" architekt. tvn24.pl, 2019-12-22. [dostęp 2019-12-24].
  8. Emiliano Rodríguez Mega, Cuba acknowledges climate change threats in its constitution, „Nature”, 567 (7747), 2019, s. 155–155, DOI: 10.1038/d41586-019-00760-3 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  9. Marc Frank, Explainer: What is old and new in Cuba's proposed constitution, „Reuters”, 21 lutego 2019 [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  10. Cuba expands rights but rejects radical change in updated constitution [online], UPI [dostęp 2021-02-10] (ang.).
  11. Cuba's Communist Party appoints Miguel Diaz-Canel as leader. rte.ie, 2021-04-19. [dostęp 2021-04-21]. (ang.).
  12. Díaz-Canel reaffirms Cuba’s unconditional support for the African cause [online], JSC: Jamaicans in Solidarity with Cuba, 23 marca 2015 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  13. Diaz-Canel: We come to Angola to confirm our friendship, our brotherhood [online], JSC: Jamaicans in Solidarity with Cuba, 23 marca 2015 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  14. Cuba´s First Vice-president Attends Inauguration of Namibian President [online], Radio Cadena Agramonte [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-24] (ang.).
  15. Miguel Diaz-Canel Heading Cuba's Delegation to New Angolan President's Inauguration [online], www.radiohc.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  16. 30 de Mayo de 2018, Miguel Díaz-Canel viajó a Venezuela en su primera gira oficial como presidente de Cuba [online], infobae [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
  17. https://www.miamiherald.com/news/nation-world/world/americas/cuba/article219003055.html
  18. Cuban President Leaves for International Tour [online], en.escambray.cu, 31 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  19. Russian, Cuban presidents to discuss strategic partnership [online], TASS [dostęp 2021-02-03].
  20. Cuban President to visit North Korea in coming weeks, foreign minister says [online], NK News - North Korea News, 25 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  21. China Confirms Visit of Cuban President Miguel Diaz-Canel [online], web.archive.org, 31 października 2018 [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-31].
  22. Reuters Staff, Cuba president to visit Russia, China, North Korea in November, „Reuters”, 25 października 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  23. Miguel Díaz-Canel Arrives in Vietnam on Official Visit [online], en.escambray.cu, 8 listopada 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  24. Cuba's President Diaz-Canel Takes East Asia Solidarity Tour to Laos [online], Laotian Times, 12 listopada 2018 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  25. Historic visit by Cuban President [online], cuba-solidarity.org.uk [dostęp 2021-02-03].
  26. Díaz-Canel en México [online], www.cubadebate.cu [dostęp 2021-02-03].
  27. LLEGÓ DÍAZ-CANEL A CARACAS [online], Presidencia de Cuba, 28 lipca 2019 [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
  28. Cuban president arrives in Mexico on state visit [online], en.granma.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  29. Cuban president arrives in Mexico on official visit [online], www.radiohc.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  30. Cuban president Miguel Díaz-Canel makes history with Irish visit [online], www.irishtimes.com [dostęp 2021-02-03].
  31. Presidents of Cuba and Ireland meet in Dublin [online], OnCubaNews English, 22 października 2019 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  32. Díaz-Canel and Lukashenko, a meeting between friends [online], en.granma.cu [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  33. President Ilham Aliyev met with President of Cuba Miguel Diaz-Canel
  34. Talks with President of Cuba Miguel Diaz-Canel Bermudez [online], President of Russia [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  35. 10 de Diciembre de 2019, Minuto a minuto: la asunción de Alberto Fernández [online], infobae [dostęp 2021-02-03] (hiszp.).
  36. Radio Rebelde, Cuban President Diaz Canel awarded Libertadores Order in Venezuela [online], Radio Artemisa Digital English Digital Edition [dostęp 2021-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-17] (ang.).
  37. VietnamPlus, Cuban leader Miguel Diaz-Canel concludes Vietnam visit | Politics | Vietnam+ (VietnamPlus) [online], VietnamPlus, 11 listopada 2018 [dostęp 2023-05-04] (ang.).
  38. Resumen Latinoamericano, Cuba. Condecoran a Raúl Castro y Díaz-Canel con la orden Agostinho Neto (Fotos) [online], Resumen Latinoamericano, 2 lipca 2019 [dostęp 2023-05-04] (hiszp.).
  39. Author 14ymedio, Outrage Grows in Mexico Over the Award of the Order of the Aztec Eagle to Cuban President Diaz-Canel [online], Translating Cuba, 16 lutego 2023 [dostęp 2023-05-04] (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się