ResponseEve, a responsive template by SiGa

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	19 marca 2016
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Franciszek
Współkonsekratorzy	Fernando Filoni; Giovanni Angelo Becciu
Konsekrowani biskupi
Aldo Berardi	18 marca 2023

Miguel Ángel Ayuso Guixot
	Kardynał diakon
	; Miguel Ángel Ayuso Guixot (2011)
	Secundum misericordiam Tuam; Według miłosierdzia Twego
Kraj działania	Włochy, Watykan
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1952 ; Sewilla
	Prefekt Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego
Okres sprawowania	od 2019
	Sekretarz Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego
Okres sprawowania	2012–2019
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	kombonianie
Śluby zakonne	2 maja 1980
Prezbiterat	20 września 1982
Nominacja biskupia	29 stycznia 2016
Sakra biskupia	19 marca 2016
Kreacja kardynalska	5 października 2019; Franciszek
Kościół tytularny	św. Hieronima della Carità a Via Giulia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Miguel Ángel Ayuso Guixot MCCJ (ur. 17 czerwca 1952 w Sewilli) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, kombonianin, doktor nauk teologicznych specjalizujący się w dziedzinie teologii dogmatycznej, biskup, rektor Papieskiego Instytutu Studiów Arabskich i Islamistyki w latach 2006–2012, sekretarz Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego w latach 2012–2019, prefekt Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego od 2019 (do 2022 Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego), kardynał diakon od 2019.

Życiorys

20 września 1982 otrzymał święcenia kapłańskie w zgromadzeniu kombonianów. Przez wiele lat pracował jako misjonarz w Egipcie i Sudanie. W latach 2006–2012 był rektorem Papieskiego Instytutu Studiów Arabskich i Islamistyki.

30 czerwca 2012 został mianowany przez papieża Benedykta XVI sekretarzem Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego^[1], a w maju 2019 papież Franciszek mianował go przewodniczącym tejże Rady^[2].

29 stycznia 2016 papież Franciszek prekonizował go biskupem tytularnym Luperciany^[3]. Sakry udzielił mu 19 marca 2016 osobiście papież, współkonsekratorami byli kard. Fernando Filoni oraz abp Giovanni Angelo Becciu.

1 września 2019 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem^[4]. Na konsystorzu 5 października 2019 został kreowany kardynałem diakonem, z tytułem San Girolamo della Carità a Via Giulia^[5].

Przypisy

↑ NOMINA DEL SEGRETARIO DEL PONTIFICIO CONSIGLIO PER IL DIALOGO INTERRELIGIOSO. press.vatican.va, 30 czerwca 2012. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).
↑ Bp Ayuso szefem dykasterii odpowiedzialnej za dialog międzyreligijny. vaticannews.va, 25 maja 2019. [dostęp 2019-09-01].
↑ Nomina del Vescovo titolare di Luperciana. vatican.va, 2016-01-29. [dostęp 2021-08-14]. (wł.).
↑ Annuncio di Concistoro il 5 ottobre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 1 września 2019. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).
↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 5 października 2019. [dostęp 2019-10-05]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Miguela Ángel Ayuso Guixot na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-04-20]. (wł.).
Miguel Ángel Ayuso Guixot w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Miguel Ángel Ayuso Guixot [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-10-05] (ang.).

[1] NOMINA DEL SEGRETARIO DEL PONTIFICIO CONSIGLIO PER IL DIALOGO INTERRELIGIOSO. press.vatican.va, 30 czerwca 2012. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).

[2] Bp Ayuso szefem dykasterii odpowiedzialnej za dialog międzyreligijny. vaticannews.va, 25 maja 2019. [dostęp 2019-09-01].

[3] Nomina del Vescovo titolare di Luperciana. vatican.va, 2016-01-29. [dostęp 2021-08-14]. (wł.).

[4] Annuncio di Concistoro il 5 ottobre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 1 września 2019. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).

[5] Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 5 października 2019. [dostęp 2019-10-05]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Sekretariat Stanu	kard. Pietro Parolin (Sekretarz) abp Edgar Peña Parra (Sekcja Spraw Ogólnych) abp Paul Gallagher (Sekcja ds. Relacji z Państwami) abp Luciano Russo (Sekcja Personelu Dyplomatycznego)
Dykasterie	Franciszek (ds. Ewangelizacji) kard. Victor Manuel Fernández (Nauki Wiary) kard. Konrad Krajewski (ds. Posługi Miłosierdzia) kard. Claudio Gugerotti (ds. Kościołów Wschodnich) kard. Arthur Roche (ds. Kultu Bożego) kard. Marcello Semeraro (ds. Kanonizacyjnych) kard. Robert Prevost (ds. Biskupich) kard. Lazarus You Heung-sik (ds. Duchowieństwa) kard. João Braz de Aviz (ds. Instytutów Życia Konsekrowanego) kard. Kevin Farrell (ds. Świeckich, Rodziny i Życia) kard. Kurt Koch (ds. Popierania Jedności Chrześcijan) kard. Miguel Ángel Ayuso Guixot (ds. Dialogu Międzyreligijnego) kard. José Tolentino Mendonça (ds. Kultury i Edukacji) kard. Michael Czerny (ds. Integralnego Rozwoju Człowieka) abp Filippo Iannone (ds. Tekstów Prawnych) Paolo Ruffini (ds. Komunikacji)
Trybunały	kard. Mauro Piacenza (Penitencjaria Apostolska) kard. Dominique Mamberti (Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej) abp Alejandro Arellano Cedillo (Trybunał Roty Rzymskiej)

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)

ResponseEve, a responsive template by SiGa

Życiorys

Przypisy

Linki zewnętrzne

Witaj

Źródło

Odsyłacze

Podziel się